¹ Velaí todo isto viron os meus ollos, os meus ouvidos escoitárono e entendérono. ² O que vós sabedes, eu tamén o sei; non son menos ca vós. ³ Pero con quen quero falar eu é co Todopoderoso, o meu desexo é argumentar con Deus. ⁴ Vós sodes forxadores de mentiras; todos vós sodes médicos inútiles! ⁵ Que bo sería que gardásedes silencio e deste xeito seriades tratados coma sabios! ⁶ Escoitade, agora, o meu razoamento, e prestade atención aos argumentos da miña boca. ⁷ Falaredes a favor de Deus o que é falso e diredes por El o que é enganoso? ⁸ Mostraredes por El parcialidade? Queredes defender a Deus? ⁹ Quedaredes ben cando El vos escudriñe? Ou querédesvos burlar del coma un se burla dunha persoa? ¹⁰ Certamente El reprenderavos se en segredo amosades parcialidade. ¹¹ Non vos encherá de temor a súa maxestade, cando a súa ira caia sobre vós? ¹² Os vosos refráns memorables son proverbios de cinza, e as vosas defensas, son defensas de barro. ¹³ Calade diante de min para que eu poida falar; e que veña sobre min o que veña! ¹⁴ Eu tomo a miña carne entre os meus dentes, e poño a miña vida nas palmas das miñas mans! ¹⁵ Aínda que El me mate, agardarei nel; e defenderei os meus camiños diante del. ¹⁶ Esta tamén será a miña salvación, porque un impío non comparecería na súa presenza. ¹⁷ Escoitade atentamente as miñas palabras, e que a miña declaración encha os vosos ouvidos. ¹⁸ Velaí agora, eu preparei a miña defensa; sei que son inocente. ¹⁹ Quen contenderá comigo? Porque de calar agora, morrería. ²⁰ Só desexo que fagas dúas cousas comigo, e non me esconderei da túa presenza: ²¹ Retira de min a túa man e que o teu terror non me asuste. ²² Entón acúsame, e eu responderei; ou déixame falar, e respóndeme ti a min. ²³ Cantas son as miñas culpas o os meus pecados? Faime coñecer a miña rebelión e o meu pecado. ²⁴ Por que agochas o teu rostro e me consideras o teu inimigo? ²⁵ Por que fas que trema unha folla levada polo vento, e persegues a palla seca, ²⁶ apuntando contra min cousas amargas, e facéndome responsable das culpas da miña xuventude? ²⁷ Pos os meus pés no cepo, e vixías todos os meus vieiros, examinas as miñas pegadas, ²⁸ mentres me desfago coma cousa apodrentada, coma vestido comido pola traza.