¹ Sobre os fillos de Amón. Así di Iahveh: "Non ten fillos Israel? Non ten herdeiro? Por que, pois, Milcom toma posesión de Gad e se establece o seu pobo nas súas cidades? ² Por tanto, velaí, veñen días - di Iahveh - en que farei que se escoite o berro de guerra contra Rabá dos fillos de Amón, e será convertida en monte de ruínas, e as súas cidades serán incendiadas. Entón Israel desposuirá a quen o tiña desposuído - di Iahveh. ³ Xeme, Hesbón, porque Ai foi destruída. Clamade, fillas de Rabá, vestídevos de cilicio e lamentade, correde dun lado para o outro por entre os muros, porque Milcom irá ao cativerio xunto cos seus sacerdotes e os seus príncipes. ⁴ Como te gabas dos teus vales, do val da abundancia, filla infiel? Ti que confiaches nos teus tesouros e dicías: quen virá contra min? ⁵ Velaí, Eu traio sobre ti terror - di Iahveh o Señor, Deus dos exércitos – que te rodeará por todas partes, e seredes expulsados, cadaquén diante de si e non haberá quen recolla aqueles que fuxiron. ⁶ Pero despois restaurarei o benestar dos fillos de Amón, di Iahveh. ⁷ Sobre Edom. Así di Iahveh dos exércitos: -Non hai máis sabedoría en Temán? Perdeuse o consello dos seus mestres? Corrompeuse a súa sabedoría? ⁸ Fuxide, volvede, cavade refuxios, habitantes de Dedan, porque traerei a ruína de Esaú sobre el no tempo do seu castigo. ⁹ Se viñeran a ti vendimadores, non deixarían algún acio? Se viñeran ladróns de noite, non te saquearían ata que lles bastara? ¹⁰ Pero Eu son o que ispo a Esaú, e descubro os seus escondedoiros e non poderá agocharse. Foi destruída a súa descendencia, cos seus irmáns e veciños, e deixará de ser. ¹¹ Deixa os teus orfos, que Eu hei crialos; deixa que as túas viúvas confíen en min. ¹² Pois así di Iahveh: "Velaí, os que non estaban condenados a beber a copa, certamente a beberán, e has ser ti o que marchará sen castigo ningún? Non serás absolto, senón que certamente a beberás. ¹³ Porque xurei por min mesmo - di Iahveh - que Bosra será motivo de terror, de aldraxe, de ruína e de maldición; todas as súas cidades converteranse en ruínas para sempre. ¹⁴ Escoitei unha mensaxe de parte de Iahveh. Un mensaxeiro é enviado entre as nacións, dicindo: -Reunídevos e vinde contra ela, e erguédevos para a batalla! ¹⁵ Pois velaí que te fixen pequena entre as nacións, e menosprezada entre a xente. ¹⁶ En canto ao terror que infundías, a soberbia do teu corazón enganoute; ti que vives nas fendas das rochas! Aínda que fagas o teu niño tan alto coma o dunha aguia, de alí fareite caer - di Iahveh. ¹⁷ Edom hase converter en obxecto de terror; todo o que pase por el quedará atónito e asubiará por mor de tódalas súas feridas. ¹⁸ Como na destrución de Sodoma e Gomorra e das súas cidades veciñas -di Iahveh- ninguén habitará alí, nin residirá nel fillo de home. ¹⁹ Velaí que un subirá coma un león da maxestuosidade do Xordán contra do pasto seguros, e nun instante fareino fuxir del, e ao que sexa escollido nomeareino sobre el. Porque quen é coma min e quen me pode desafiar? Quen é o pastor que poida resistirme? ²⁰ Por tanto, escoitade o plan que Iahveh trazou contra Edom, e os designios que decretou contra os habitantes de Temán: non arrastrarán os máis pequenos do seu rabaño? Non destruirán as súas moradas con eles? ²¹ Ao estrondo da súa caída treme a terra; hai un clamor. Ata o mar Vermello oíuse a súa voz. ²² Velaí que se levanta, voando alto coma unha aguia e estendendo as súas ás contra Bosra. Naquel día o corazón dos valentes de Edom será coma o corazón dunha muller coas angustias do parto. ²³ Sobre Damasco. Hamat e Arfad están confundidas porque escoitaron as malas novas e están desanimadas. Derrétense en ansiedade coma augas que non poden acougar. ²⁴ Damasco debilítase, apresúrase para fuxir. O pánico apoderouse dela; Dominada pola anguria e as dores como a muller de parto. ²⁵ Ai! Como foi abandonada a cidade famosa, a cidade da miña ledicia! ²⁶ Por iso os seus mozos caerán nas súas rúas, e tódolos homes de guerra serán reducidos ao silencio naquel día - di Iahveh dos exércitos. ²⁷ E prenderei lume no muro de Damasco que consumirá os palacios de Ben-Adab. ²⁸ Sobre Cedar e dos reinos de Hazor, aos que derrotou Nabucodonosor, rei de Babilonia. Así di Iahveh: "Erguédevos, subide a Cedar e destruíde os fillos do oriente. ²⁹ As súas tendas e os seus rabaños serán tomados; as cortinas das súas tendas, todos os seus bens e os seus camelos! E berrarán contra eles: terror por todas partes! ³⁰ Fuxide, andade errantes polos países de máis lonxe, habitade en refuxios, moradores de Hazor! Di Iahveh, porque Nabucodonosor, rei da Babilonia, concibiu un plan contra vós, trazou plans e designios contra vós. ³¹ Erguédevos! Subide contra unha nación tranquila, que vive confiada - di Iahveh - non ten portas nin fechaduras; viven sós. ³² Os seus camelos serán o botín, e a multitude dos seus animais por despoxo; e dispersarei a tódolos ventos aos que se rapan as tempas, e de tódolos lados traerei a súa ruína -di Iahveh- ³³ E Hazor será gorida de chacais, unha desolación para sempre; ninguén habitará alí, nin residirá nela ninguna persoa. ³⁴ Palabra de Iahveh que veu ao profeta Xeremías sobre Elam no comezo do reinado de Sedequías, rei de Xudá, dicindo: ³⁵ Así di Iahveh dos exércitos: "Velaquí, quebrarei o arco de Elam, o mellor da súa fortaleza. ³⁶ E traerei sobre Elam os catro ventos dende os catro extremos do ceo, e dispersareinos con todos os ventos; non haberá nación onde non vaian os expulsados de Elam. ³⁷ Destruirei a Elam diante dos seus inimigos e diante dos que buscan as súas vidas; traerei sobre eles a calamidade, o ardor da miña ira - di Iahveh - e mandarei tras deles a espada ata que os remate. ³⁸ Entón poñerei o meu trono en Elam, e alí destruirei ao rei e aos príncipes, di Iahveh. ³⁹ Pero acontecerá nos últimos días que farei regresar os cativos de Elam, di Iahveh.