Capítulo 38

1 E escoitaron Sefatías, fillo de Matán, Guedalías, fillo de Pasur, Xucal, fillo de Selemías, e Pasur, fillo de Malquías, as palabras que Xeremías falaba a todo o pobo, dicindo: 2 Así di Iahveh: "O que quede nesta cidade morrerá á espada, ou de fame ou de pestilencia, pero o que se pase aos caldeos, vivirá e terá a súa vida por botín e seguirá a vivir. 3 Así di Iahveh: "De certo esta cidade será entregada nas mans do exército do rei de Babilonia, e ha conquistala. 4 Entón os oficiais dixéronlle ao rei: -Dádelle morte a este home, porque el desanima aos homes de guerra que quedan nesta cidade e a todo o pobo dicíndolles tales palabras; pois este home non busca o ben deste pobo, senón o mal. 5 E dixo o rei Sedequías: -Velaquí, el está nas vosas mans; pois o rei nada pode facer contra vós. 6 Collendo eles a Xeremías, botárono na cisterna de Malaquías, fillo do rei, que había no patio da garda, e baixaron a Xeremías con cordas. Na cisterna non había auga, senón lama, e Xeremías afundiu na lama. 7 Cando oíu Ebed-melec o etíope, eunuco do pazo do rei, que botaran a Xeremías na cisterna, estando o rei sentado á porta de Benxamín, 8 saíu Ebed-melec do palacio real e falou ao rei, dicindo: 9 Oi rei, meu señor, estes homes actuaron mal en todo canto fixeron ao profeta Xeremías botándoo na cisterna; morrerá onde está por mor da fame, porque non hai máis pan na cidade. 10 Entón o rei ordenou ao etíope Ebed-melec, dicindo: -Toma baixo o teu mando a tres homes de aquí, e saca o profeta Xeremías da cisterna antes de que morra. 11 Ebed-melec colleu os homes baixo o seu mando, entrou no palacio do rei ao lugar debaixo do cuarto do tesouro e colleu de alí roupas rachadas e trapos vellos, e xunto cunhas sogas, botoullas a Xeremías na cisterna. 12 E o etíope Ebed-melec dixo a Xeremías: -Pón agora estas roupas rachadas e os trapos debaixo dos teus brazos, debaixo das sogas; e así o fixo Xeremías. 13 Tiraron de Xeremías coas sogas e subírono da cisterna. E quedou Xeremías no patio da garda. 14 Entón o rei Sedequías mandou traer diante del ao profeta Xeremías á terceira entrada que había na casa de Iahveh; e díxolle o rei a Xeremías: -Vouche preguntar unha cousa; non me escondas nada. 15 E Xeremías dixo a Sedequías: -Se cho fago saber, non é certo que me matarás? E se che dou un consello, non me escoitarás. 16 Pero o rei Sedequías xurou en segredo a Xeremías, dicindo: -Vive Iahveh, que nos deu esta vida, que certamente non te matarei nin te entregarei nas mans daqueles homes que buscan a túa vida. 17 E Xeremías dixo a Sedequías: -Así di Iahveh, Deus dos exércitos, o Deus de Israel: se en verdade te entregas aos príncipes do rei de Babilonia, entón vivirás, e esta cidade non será incendiada, e vivirás, ti e a túa casa. 18 Pero se non te entregas aos príncipes do rei de Babilonia, esta cidade será entregada nas mans dos caldeos; eles incendiarana e ti non poderás fuxir das súas mans. 19 Entón dixo o rei Sedequías a Xeremías: -Teño medo dos xudeus que se pasaron aos caldeos, non sexa que me entreguen nas súas mans e me maltraten. 20 Pero Xeremías dixo: -Non te entregarán. Rógoche que escoites a voz de Iahveh no que che digo, e irache ben e vivirás. 21 Mais se segues a rexeitar entregarte, esta é a palabra que Iahveh me amosou: 22 Velaí, tódalas mulleres que quedan no palacio do rei de Xudá, serán levadas aos oficiais do rei de Babilonia, e elas mesmas dirán: enganáronte e prevaleceron contra ti os teus bos amigos, e agora que os teus pés estaban afundidos na lama, volvéronse atrás. 23 E todas as túas mulleres e os teus fillos serán levados aos caldeos, e ti non fuxirás das súas mans, senón que serás apresado pola man do rei de Babilonia, e esta cidade será incendiada e queimada. 24 Entón Sedequías dixo a Xeremías: -Que ninguén saiba destas palabras, e non morrerás. 25 Pero se os oficiais se enteran de que falei contigo, e veñen a ti e che din: -Dinos agora o que lle dixeches ao rei e que foi che dixo o rei de volta, sen nos ocultar nada e non te mataremos, 26 ti diraslles: -Supliquei ao rei que non me fixera volver á casa de Xonatán, para morrer alí. 27 Entón viñeron todos os oficiais a Xeremías e interrogárono. E el contoulles conforme todas estas palabras que o rei lle ordenara; e non lle preguntaron máis, de tal xeito que dese asunto ninguén soubo máis nada. 28 Así Xeremías quedou no patio da garda ata o día en que Xerusalém foi tomada. E estaba alí cando Xerusalém foi conquistada.