¹ Ao comezo do reinado de Ioacim, fillo de Iosías, rei de Xudá, veu esta palabra de Iahveh, dicindo: ² Así di Iahveh: "Ponte no atrio da casa de Iahveh, e fala a tódalas cidades de Xudá que veñen a adorar na casa de Iahveh tódalas palabras que che mandei dicirlles. Non omitas nin unha palabra. ³ Pode ser que escoiten e se volvan cada un do seu mal camiño, e eu desista do mal que penso facerlles por mor da maldade das súas obras. ⁴ Diraslles: -Así di Iahveh: se non me escoitades, para andar na miña lei que puxen diante de vós, ⁵ escoitando as palabras dos meus servos os profetas que vos mandei repetidamente, pero non os escoitastes, ⁶ entón hei reducir esta casa coma Silo, e porei esta cidade por maldición para todas as nacións da terra. ⁷ E os sacerdotes, os profetas e todo o pobo escoitaron a Xeremías dicir estas palabras na casa de Iahveh. ⁸ Cando Xeremías rematou de dicir todo o que Iahveh lle mandara falar a todo o pobo, apresárono os sacerdotes, os profetas e todo o pobo, dicindo: -De certo, morrerás! ⁹ Por que profetizaches no nome de Iahveh, dicindo: esta casa será coma Silo e esta cidade quedará desolada sen habitante algún? E xuntouse todo o pobo contra Xeremías na casa de Iahveh. ¹⁰ Cando os príncipes de Xudá escoitaron estas cousas, subiron da casa do rei á casa de Iahveh, e sentaron na entrada da porta nova da casa de Iahveh. ¹¹ Entón os sacerdotes e os profetas falaron aos príncipes e a todo o pobo, dicindo: -Este home ten que morrer, porque profetizou contra esta cidade, como escoitastes cos vosos propios ouvidos! ¹² Entón Xeremías falou a tódolos príncipes e a todo o pobo, dicindo: -Iahveh mandoume a profetizar contra esta casa e contra esta cidade todas as palabras que escoitastes. ¹³ Agora ben, emendade os vosos camiños e as vosas obras, e escoitade a voz de Iahveh o voso Deus, e Iahveh desistirá do mal que pronunciou contra vós. ¹⁴ En canto a min, velaí estou nas vosas mans; facede de min como mellor e máis recto sexa aos vosos ollos. ¹⁵ Pero sabede ben que se me matades, botaredes sangue inocente sobre vós e sobre esta cidade e sobre os seus habitantes; porque en verdade Iahveh mandoume a vós para falar todas estas palabras aos vosos ouvidos. ¹⁶ Entón dixeron os príncipes e todo o pobo aos sacerdotes e aos profetas: -Que non haxa sentenza de morte para este home, porque no nome de Iahveh o noso Deus nos falou. ¹⁷ E erguéronse algúns dos anciáns do país e falaron a toda a asemblea do pobo, dicindo: ¹⁸ Miqueas de Moréset profetizou en días de Ezequías, rei de Xudá, e falou a todo o pobo de Xudá, dicindo: -Así di Iahveh dos exércitos: Sión será arrasada coma un campo, Xerusalém hase converter nun montón de ruínas, e o monte do santuario será coma os lugares altos dun bosque. ¹⁹ Será que lle deron morte Ezequías, rei de Xudá, e todo Xudá? Non temeu o rei a Iahveh e suplicou o favor de Iahveh, de tal xeito que Iahveh desistiu do mal que pronunciara contra eles? Nós, pois, estamos a cometer un grande mal contra nós mesmos. ²⁰ E houbo tamén un home que profetizou no nome de Iahveh, Urías, fillo de Semías de Quiriat-Xearim, que profetizou contra esta cidade e contra esta terra palabras semellantes a todas as de Xeremías. ²¹ Cando o rei Ioacim e tódolos seus valentes e tódolos príncipes escoitaron as súas palabras, o rei procurou matalo; pero cando Urías soubo diso, tivo medo, e fuxiu a Exipto. ²² Entón o rei Ioacim mandou homes a Exipto: a Elnatán, fillo de Acbor, e a outros homes con el, a Exipto. ²³ E trouxeron a Urías de Exipto e levárono ao rei Ioacim, quen o matou á espada e botou o seu cadáver nos sepulcros dos fillos do pobo. ²⁴ Entón Ahicam, fillo de Safán, fíxose cargo de Xeremías, de maneira que non foi entregado nas mans do pobo para que lle deran morte.