¹ Palabra que veu a Xeremías en canto ao pobo de Xudá, no ano cuarto de Ioacim, fillo de Iosías, rei de Xudá (e este era o primeiro ano de Nabucodonosor, rei de Babilonia), ² a que o profeta Xeremías falou a todo o pobo de Xudá e a tódolos habitantes de Xerusalém, dicindo: ³ Dende o ano décimo terceiro de Iosías, fillo de Amón, rei de Xudá, ata hoxe, nestes vinte e tres anos a palabra de Iahveh veu a min, e faleivos repetidamente, pero non escoitastes. ⁴ Iahveh mandouvos repetidamente a tódolos seus servos os profetas, mais non escoitastes nin inclinastes o voso ouvido para escoitar, ⁵ cando dicían: "Volvede agora cada un do voso camiño e da maldade das vosas obras, e habitaredes na terra que Iahveh vos deu a vós e aos vosos pais para sempre; ⁶ non vaiades tras outros deuses para servilos e prostrarvos diante deles, non me provoquedes a ira coa obra das vosas mans, e non vos farei ningún mal. ⁷ Pero non me escoitastes - di Iahveh - de xeito que me provocastes a ira coa obra das vosas mans para o voso propio mal. ⁸ Por tanto, así di Iahveh dos exércitos: "Porque non obedecestes as miñas palabras, ⁹ velaí, mandarei buscar a tódalas familias do norte - di Iahveh - e a Nabucodonosor, rei de Babilonia, meu servo, e traereinos contra esta terra, contra os seus habitantes e contra tódalas nacións arredor; destruireinos por completo e fareinos obxecto de terror, de burla e de desolación eterna. ¹⁰ E farei que cese deles a voz do gozo e os berros de ledicia, a voz do noivo e a voz da noiva, o son das pedras de muíño e a luz da lámpada. ¹¹ Toda esta terra hase converter en desolación e terror, e estas nacións servirán ao rei de Babilonia setenta anos. ¹² "Despois de que se cumpran os setenta anos, castigarei o rei de Babilonia e a esa nación pola súa iniquidade - di Iahveh - e converterei a terra dos caldeos nunha desolación eterna." ¹³ E traerei sobre esa terra todas as palabras que falei contra ela, todo o que está escrito neste libro que Xeremías profetizou contra todas estas nacións. ¹⁴ Pois tamén elas mesmas serán escravas de moitas nacións e grandes reis, e así heilles pagar conforme os seus feitos e conforme a obra das súas mans. ¹⁵ Porque así me di Iahveh, Deus de Israel: -Toma da miña man esta copa de viño da miña indignación, e fai que beban dela tódalas nacións ás que te mando. ¹⁶ E beberán e calambearanse e enlouquecerán por mor da espada que mandarei entre elas. ¹⁷ Entón tomei a copa da man de Iahveh, e fixen beber dela a tódalas nacións ás que Iahveh me mandou: ¹⁸ a Xerusalém e ás cidades de Xudá, aos seus reis e aos seus príncipes, para poñelos por desolación, terror, burla e maldición, como ata hoxe; ¹⁹ a Faraón, rei de Exipto, aos seus servos, aos seus príncipes e a todo o seu pobo; ²⁰ a tódolos estranxeiros, a tódolos reis da terra de Uz, a tódolos reis da terra dos filisteos (é dicir, Ascalón, Gaza, Ecrón e ao remanente de Asdod); ²¹ a Edom, a Moab e aos fillos de Amón; ²² a tódolos reis de Tiro, a tódolos reis de Sidón e aos reis das costas que están máis aló do mar; ²³ a Dedan, a Tema, a Buz e a todos os que se rapan as seiras; ²⁴ a tódolos reis de Arabia e a tódolos reis dos estranxeiros que viven no deserto; ²⁵ a tódolos reis de Zimri, a tódolos reis de Elam e a tódolos reis da Media; ²⁶ a tódolos reis do norte, os de preto e os de lonxe, un tras outro, e a tódolos reinos do mundo que están sobre a terra. O rei de Sesac beberá despois deles. ²⁷ E diraslles: así di Iahveh dos exércitos, o Deus de Israel: bebede, embebedádevos, vomitade, caede e non vos levantedes por mor da espada que Eu mandarei entre vós. ²⁸ E acontecerá que se rexeitan tomar a copa da túa man para beber, diraslles: así di Iahveh dos exércitos: habedes beber dela sen remedio. ²⁹ Porque velaí que comezo a causar mal nesta cidade que é chamada polo meu nome, e quedaredes vós sen castigo algún? Non quedaredes sen castigo, porque chamo á espada contra todos os habitantes da terra -di Iahveh dos exércitos- ³⁰ Ti, pois, profetizarás contra eles todas estas palabras, e diraslles: "Iahveh ruxirá dende o alto, e fará resoar a súa voz dende a súa santa morada; ruxirá fortemente contra o seu rabaño. Dará berros como os que pisan as uvas contra todos os habitantes da terra. ³¹ E o estrondo chega ata o fin da terra, porque Iahveh ten un litixio contra as nacións; entra en xuízo contra toda carne; e vai facer executar os culpables, di Iahveh. ³² Así di Iahveh dos exércitos: "Velaí, o mal vai de nación en nación, e unha gran tempestade érguese dos confíns da terra. ³³ E os mortos por Iahveh xacerán dende un extremo da terra ata o outro. Non os chorarán, nin os recollerán, nin os sepultarán; serán coma esterco sobre a face da terra. ³⁴ Xemede, pastores, e clamade! Envolvédevos en cinza, maiores do rabaño! Cumpríronse os días da vosa matanza e da vosa dispersión, e caeredes coma un vaso precioso. ³⁵ Non haberá refuxio para os pastores, nin fuxida para os maiorais do rabaño. ³⁶ Escoitase o son do clamor dos pastores, e o xemido dos maiorais do rabaño! Porque Iahveh está a destruír os seus pastos, ³⁷ Nos pastos só hai silencio, por mor da ira ardente de Iahveh. ³⁸ Abandonou coma un león a súa gorida, porque a súa terra converteuse en terror polo furor da espada opresora, e por mor da súa ardente ira.