¹ Así di Iahveh: Baixa á casa do rei de Xudá e fala alí esta palabra, ² e di: "Escoita a palabra de Iahveh, rei de Xudá, que sentas no trono de David, ti, os teus servos e o teu pobo, os que entran por estas portas. ³ Así di Iahveh: "Practicade o que é recto e a xustiza, liberade o despoxado das mans do seu opresor. Non maltratedes nin fagades violencia ao estranxeiro, ao orfo nin á viúva, nin derramedes sangue inocente neste lugar. ⁴ Porque se en verdade observades este mandamento, entón entrarán reis polas portas desta casa, e sentarán no lugar de David, no seu trono; entrarán montados en carros e cabalos, eles, os seus servos e o seu pobo. ⁵ Pero se non obedecedes estas palabras, xuro por min mesmo, di Iahveh, que esta casa virá ser unha desolación. ⁶ Porque así di Iahveh sobre a casa do rei de Xudá: Ti es para min coma o bosque de Galaad, coma o cumio do Líbano; pero certamente convertereite en deserto, coma unha cidade deshabitada. ⁷ Designarei contra ti destrutores, cada un coas súas armas, e cortarán os teus cedros máis selectos e botaranos no lume. ⁸ Pasarán moitas nacións xunto a esta cidade, e dirán cada un ao seu próximo: por que fixo así Iahveh a esta gran cidade? ⁹ Entón responderán: porque abandonaron o pacto de Iahveh o seu Deus, e prostráronse diante doutros deuses e servíronos. ¹⁰ Non choredes polo morto nin vos lamentedes por el, chorade amargamente polo que se vai, porque xamais volverá nin endexamais verá a súa terra natal. ¹¹ Porque así di Iahveh sobre Salum, fillo de Iosías, rei de Xudá, que reinou en lugar do seu pai Iosías, e que saíu deste lugar: nunca máis volverá aquí; ¹² senón que no lugar onde o levaron prisioneiro, alí morrerá, e non verá máis esta terra. ¹³ Ai do que edifica a súa casa con inxustiza e os seus apousentos altos sen dereito, que fai traballar o seu próximo de balde e non lle dá o seu soldo. ¹⁴ O que di: "edificarei unha casa espaciosa con amplos salóns; abrireille fiestras, poreille o recuberto de cedro e heina pintar de vermello." ¹⁵ Pensas que ti es rei porque compites en obras de cedro? Se o teu pai comeu e bebeu e lle foi ben, é porque practicou o dereito e a xustiza. ¹⁶ Defendeu a causa do pobre e do necesitado; por iso foille ben. Non é isto coñecerme a min? di Iahveh. ¹⁷ Pero os teus ollos e o teu corazón só están para a túa propia ganancia, para verter sangue inocente, e para practicar a opresión e a violencia. ¹⁸ Por tanto, así di Iahveh sobre Ioacim, fillo de Iosías, rei de Xudá: "Non chorarán por el dicindo: ai, meu irmán!, ai irmá! Non lamentarán por el: ai, señor! Ai, maxestade! ¹⁹ Enterrarano coma a un asno: arrastrado e botado fóra das portas de Xerusalém. ²⁰ Sube ao Líbano e clama, e dá voces en Basán; clama tamén dende Abarim, porque foron destruídos todos os teus amantes. ²¹ Faleiche na túa prosperidade, pero dixeches: non escoitarei. Este foi o teu costume dende a túa mocidade: nunca escoitaches a miña voz. ²² O vento arrasará a todos os teus pastores, e os teus amantes irán ao cativerio; entón certamente serás avergoñada e humillada por mor de todas as túas maldades. ²³ Ti que moras no Líbano, que fas o teu niño nos cedros, como xemerás cando che veñan as angurias, as dores coma de muller de parto! ²⁴ Vivo Eu! Di Iahveh, aínda que Conías, fillo de Ioacim, rei de Xudá, fose un anel na miña man dereita, aínda de alí o arrincaría. ²⁵ Entregareite nas mans dos que buscan a túa vida, nas mans dos que ti temes: nas mans de Nabucodonosor, rei de Babilonia, e nas mans dos caldeos. ²⁶ Botareite a ti e á nai que te deu a luz a un país estraño, onde non nacestes, e alí morreredes. ²⁷ Pero non volverán á terra á que con toda a alma desexan volver. ²⁸ Ese Conías, é un vaso roto, desprezable? É un cachifallo inútil? Por que foron expulsados el e os seus descendentes e botados a unha terra descoñecida? ²⁹ Terra, terra, terra! Escoita a palabra de Iahveh. ³⁰ Así di Iahveh: Inscribe a este home como sen fillos, home que non prosperará nos seus días; porque ningún dos seus descendentes conseguirá sentar sobre o trono de David nin gobernar en Xudá.