¹ Cando o sacerdote Pasur, fillo de Imer, que era o oficial principal na casa de Iahveh, escoitou a Xeremías profetizar estas cousas, ² fixo azoutar ao profeta Xeremías e púxoo no cepo que estaba na porta superior de Benxamín, que levaba á casa de Iahveh. ³ Ao día seguinte, cando Pasur soltou a Xeremías do cepo, Xeremías díxolle: -Non é Pasur o nome polo que Iahveh te chama agora, senón Magor-misabib. ⁴ Porque así di Iahveh: "Velaí, voute converter en terror para ti mesmo e para todos os teus amigos; eles caerán pola espada dos teus inimigos, e os teus ollos verano. Entregarei a todo Xudá en mans do rei de Babilonia, e el levaraos coma desterrados a Babilonia e mataraos á espada. ⁵ Tamén entregarei toda a riqueza desta cidade, todos os seus produtos e os bens, e tódolos tesouros dos reis de Xudá, en mans dos seus inimigos, que os saquearán, e os levarán a Babilonia. ⁶ E ti, Pasur, e todos os moradores da túa casa, iredes ao cativerio e entrarás en Babilonia; alí morrerás e alí serás sepultado, ti e todos os teus amigos a quen profetizaches mentiras. ⁷ Seducíchesme, Oi Iahveh, e eu deixeime seducir; fuches máis forte ca min e prevaleciches. Cada día son obxecto de escarnio, todos se burlan de min. ⁸ Porque cada vez que falo, que berro ou proclamo: violencia e destrución! A palabra de Iahveh ven ser para min aldraxe e burla cada día. ⁹ Pero se digo: non me lembrarei del nin falarei máis no seu nome, sinto dentro de min un lume abrasador encerrado nos meus ósos, que fago esforzos para contelo, pero non son quen. ¹⁰ Porque sentín a moitos rumoreando: terror por todas partes! Denunciádeo, denunciémolo! Todos os meus amigos de confianza, agardan a miña caída; din: poida que sexa enganado; entón prevaleceremos contra el e tomaremos del a nosa vinganza. ¹¹ Pero Iahveh está comigo coma xigante poderoso; por tanto, os meus perseguidores tropezarán e non prevalecerán contra min. Quedarán confundidos polo seu fracaso, a súa vergoña será eterna e endexamais será esquecida. ¹² Oi Iahveh dos exércitos, que probas o xusto, e examinas os pensamentos e o corazón! Fai que vexa a túa vinganza sobre eles, pois a ti encomendei a miña causa. ¹³ Cantade a Iahveh, louvade a Iahveh, porque rescatou a alma do pobre das mans dos malvados. ¹⁴ Maldito o día no que nacín! O día no que miña nai me deu a luz, non sexa bendito! ¹⁵ Maldito o home que deu a nova ao meu pai, dicindo: -Naceuche un fillo! Facéndoo moi feliz. ¹⁶ Que sexa ese home coma as cidades que Iahveh destruíu sen piedade; E escoite berros de mañá e clamores de alarma ao mediodía, ¹⁷ porque non me fixo morrer no ventre para que a miña nai fose a miña sepultura, e o seu ventre embarazado para sempre. ¹⁸ Para que saín do ventre para ver dor e aflición, e que os meus días rematen en vergoña?