¹ A palabra que recibiu Xeremías de parte de Iahveh, dicindo: ² -Escoitade as palabras deste pacto, e dicídea aos homes de Xudá e aos habitantes de Xerusalém. ³ Diraslles: así di Iahveh, Deus de Israel: maldito o home que non obedece as palabras deste pacto, ⁴ o que mandei aos vosos pais o día que os saquei da terra de Exipto, do forno de ferro, dicíndolles: -Escoitade a miña voz, e facede conforme todo o que vos mando; e vós seredes o meu pobo, e Eu serei o voso Deus, ⁵ para confirmar o xuramento que xurei aos vosos pais, de darlles unha terra que mana leite e mel, como acontece hoxe. Entón respondín e dixen: -Amén, Iahveh. ⁶ E díxome Iahveh: - Proclama todas estas palabras nas cidades de Xudá e nas rúas de Xerusalém, dicindo: -Escoitade as palabras deste pacto e cumprídeas. ⁷ Porque ben advertín aos vosos pais o día que os fixen subir da terra de Exipto ata hoxe; Advertinlles con insistencia dende a mañanciña dicindo: Escoitade a miña voz! ⁸ Pero non escoitaron nin inclinaron o seu ouvido, senón que camiñaron cada un na dureza do seu malvado corazón. Por tanto, fixen caer sobre eles tódalas palabras deste pacto, aquel que lles mandei gardar e non o cumpriron. ⁹ Entón Iahveh díxome: -Descubriuse unha conspiración entre os homes de Xudá e os habitantes de Xerusalém. ¹⁰ Volvéronse ás iniquidades dos seus devanceiros, que rexeitaron escoitar as miñas palabras, e foron tras doutros deuses para lles serviren. A casa de Israel e a casa de Xudá violaron o meu pacto, que fixen cos seus pais. ¹¹ Polo tanto, así di Iahveh: "Velaí, traio sobre eles unha calamidade da que non poderán fuxir; aínda que clamen a min, non os escoitarei. ¹² Entón irán as cidades de Xudá e os habitantes de Xerusalém, e clamarán aos deuses aos que queiman incenso, pero eles certamente non poderán salvalos na hora da súa aflición. ¹³ Porque segundo o número das túas cidades son os teus deuses, Oi Xudá, e segundo o número das rúas de Xerusalém, son os altares que levantaches ao vergoñento, os altares para queimar incenso a Baal. ¹⁴ Pero ti non intercedas por este pobo, nin levantes por eles clamor nin oración; porque non escoitarei cando clamen a min por mor da súa calamidade. ¹⁵ Que dereito ten o meu amado na miña casa despois de tramar tantas intrigas? Poderá a carne consagrada quitar de ti a túa calamidade para que te poñas a celebralo aos berros? ¹⁶ Iahveh chamoute oliveira frondosa de froito excelente, pero co barullo dun recio estrondo fixo prender lume nela, e as súas ramas quedaron arruinadas. ¹⁷ Iahveh dos exércitos, que te plantou, decretou unha calamidade contra ti por mor da maldade que a casa de Israel e a casa de Xudá fixeron, provocándome ao ofrecer sacrificios a Baal. ¹⁸ Iahveh fíxome saber e eu comprendino: entón fixéchesme ver as súas maquinacións. ¹⁹ Eu era coma un cordeiro manso levado ao matadoiro, e non sabía que tramaban maquinacións contra min, dicindo: destruamos a árbore co seu froito, e arrinquémola da terra dos vivos, para que non se lembre máis o seu nome. ²⁰ Mais, Oi Iahveh dos exércitos! Ti que xulgas con rectitude e examinas os sentimentos e o corazón, vexa eu a túa vinganza contra eles, porque diante de ti coloquei a miña causa. ²¹ Por tanto, así di Iahveh en canto aos homes de Anatot que procuran a túa vida, dicindo: non profetices no nome d Iahveh, para que non morras ás nosas mans. ²² Polo tanto, así di Iahveh dos exércitos: "Velaquí, vou castigalos. Os mozos morrerán á espada, os seus fillos e fillas morrerán de fame, ²³ e non quedará deles remanente, porque traerei o mal sobre os homes de Anatot, no ano do seu castigo.