¹ Abimelec, fillo de Ierubaal, foi a Siquem, aos irmáns da súa nai, e falou con eles e con toda a familia da casa do pai da súa nai, dicindo: ² Falade, rógovos, aos ouvidos de tódolos homes de Siquem: que vos parece mellor, que setenta homes, todos os fillos de Ierubaal, vos gobernen, ou que un só home vos goberne? E lembrade que eu tamén son o voso óso e a vosa carne. ³ E os irmáns da súa nai falaron por el aos ouvidos de tódolos habitantes de Siquem todas estas palabras; e o seu corazón inclinouse a favor de Abimelec, porque dicían: é o noso irmán. ⁴ E déronlle setenta siclos de prata da casa de Baal-Berit, e con eles Abimelec contratou homes preguiceiros e vagabundos, e eles seguírono. ⁵ E foi á casa do seu pai en Ofra, e matou aos seus irmáns, os fillos de Ierubaal, setenta homes, sobre unha soa pedra; pero quedou Iotam, o fillo máis novo de Ierubaal, que se escondeu. ⁶ Entón reuníronse todos os homes de Siquem con toda a casa de Milo, e foron e fixeron rei a Abimelec, na aciñeira do piar que había en Siquem. ⁷ Cando informaron disto a Iotam, foi e púxose enriba do monte Gerizim, e berrando a gran voz, dixo: -Escoitádeme, homes de Siquem, para que Deus vos escoite. ⁸ Unha vez as árbores foron a escoller un rei sobre si mesmos, e dixéronlle á oliveira: reina sobre nós. ⁹ Pero a oliveira respondeulles: -debo abandonar o meu aceite, co que honro a Deus e á xente, para ir a ser grande sobre as árbores? ¹⁰ Entón as árbores dixeron á figueira: -Ven ti, reina sobre nós. ¹¹ E a figueira respondeulles: -Deixarei a miña dozura e o meu bo froito para ir a ser grande sobre as árbores? ¹² Entón as árbores dixeron á vide: -Ven ti, reina sobre nós. ¹³ Pero a vide respondeulles: -Deixarei o meu mosto, que alegra a Deus e ás persoas, para ir a ser grande sobre as árbores? ¹⁴ Entón tódalas árbores dixeron á silveira: -Ven ti, reina sobre nós. ¹⁵ Entón a silveira respondeu ás árbores: -Se de verdade me facedes rei sobre vós mesmos, vinde e agochádevos baixo a miña sombra; e se non, que saia lume da silveira e devore os cedros do Líbano. ¹⁶ Agora pois, se con verdade e integridade procedestes en facer rei a Abimelec, e se tratastes ben a Ierubaal e á súa casa, e se lle pagastes conforme as obras das súas mans, ¹⁷ porque o meu pai loitou por vós, e arriscou a súa vida para librarvos da man de Madián; ¹⁸ pero hoxe vós erguéstesvos contra a casa do meu pai, e matastes os seus fillos, setenta homes sobre unha soa pedra, e puxestes por rei sobre os habitantes de Siquem a Abimelec, fillo da súa serva, por ser o voso irmán; ¹⁹ se con verdade e integridade actuastes hoxe con Ierubaal e coa súa casa, entón alegrádevos con Abimelec, e el alegrarase tamén convosco. ²⁰ E se non, que saia lume de Abimelec e consuma os de Siquem e a casa de Milo; e que saia lume dos de Siquem e da casa de Milo e consuma a Abimelec. ²¹ E Iotam fuxiu e foi a Beer, e ficou alí por medo do seu irmán Abimelec. ²² E Abimelec reinou sobre Israel por tres anos, ²³ entón Deus mandou un mal espírito entre Abimelec e os homes de Siquem, e os homes de Siquem levantáronse contra Abimelec. ²⁴ para que a violencia feita aos setenta fillos de Ierubaal e o sangue deles caera sobre o seu irmán Abimelec por matalos, e sobre os homes de Siquem que lle fortaleceran as mans para matar os seus irmáns. ²⁵ E os homes de Siquem puxeron saqueadores nos cumios dos montes que roubaban a todos os que pasaban polo camiño xunto a eles; e informaron a Abimelec. ²⁶ E Gaal, fillo de Ebed, veu cos seus irmáns, e atravesaron a Siquem, e os habitantes de Siquem confiaron nel. ²⁷ E saíron ao campo, e vendimaron as súas viñas, e pisaron as uvas e fixeron festa; e entraron na casa do seu deus, comeron e beberon e maldiciron a Abimelec. ²⁸ E dixo Gaal, fillo de Ebed: -Quen é Abimelec, e que é Siquem para que nós o sirvamos? Non é el fillo de Ierubaal, e non é o seu axudante Zebul? Servide os fillos de Hamor, pai de Siquem! Pero por que temos que servilo nós? ²⁹ Se este pobo estivese baixo o meu poder, entón eu botaría a Abimelec fóra. E diría a Abimelec: -Reforza o teu exército e sae! ³⁰ E cando Zebul, gobernador da cidade, escoitou as palabras de Gaal, fillo de Ebed, acendeuse a súa ira, ³¹ E mandou mensaxeiros a Abimelec en segredo, dicindo: -velaí, Gaal, fillo de Ebed, e os seus irmáns viñeron a Siquem, e velaquí, están a levantar a cidade en contra túa. ³² Agora pois, érguete esta mesma noite, ti e o pobo que está contigo, e pon emboscadas no campo. ³³ Pola mañá, ao saír o sol, érguete cedo e ataca a cidade, cando el e o pobo que está con el saian contra ti, e farás con el segundo o que che sexa posible. ³⁴ Entón Abimelec e todo o pobo que estaba con el, erguéronse de noite, e tenderon unha emboscada contra Siquem en catro compañías. ³⁵ Entón Gaal, fillo de Ebed, saíu e púxose na entrada da porta da cidade; e Abimelec e todo o pobo que estaba con el, saían da emboscada. ³⁶ Ao ver Gaal o pobo, díxolle a Zebul: -Mira, hai un pobo que baixa dos cumios dos montes. Pero Zebul respondeulle: -Ti ves as sombras dos montes coma se fosen persoas. ³⁷ Gaal falou de novo, e dixo: -Velaí, un pobo baixa do medio da terra, e unha tropa vén polo camiño de Elón-Meonenim. ³⁸ Entón Zebul díxolle: -onde está agora a túa boca coa que dixeches: quen é Abimelec para que o sirvamos? Non é este o pobo que tiñas ti en pouco? Sae agora e loita con el! ³⁹ E Gaal saíu diante dos habitantes de Siquem, e loitou contra Abimelec. ⁴⁰ E Abimelec perseguiuno, e Gaal fuxiu de diante del, e moitos caeron feridos ata a entrada da porta. ⁴¹ E Abimelec quedou en Aruma; e Zebul expulsou a Gaal e os seus irmáns, para que non habitasen en Siquem. ⁴² E sucedeu que ao día seguinte o pobo saíu ao campo, e Abimelec foi informado, ⁴³ e colleu o pobo e dividiuno en tres compañías, e puxo emboscadas no campo; e mirou, e velaí, o pobo saía da cidade; e ergueuse en contra deles e atacounos. ⁴⁴ Entón Abimelec e as compañías que estaban con el, atacaron con violencia e detivéronse na entrada da porta da cidade; pero as outras dúas compañías atacaron a todos os que estaban no campo e matáronos. ⁴⁵ E Abimelec loitou contra a cidade todo ese día, e tomou a cidade e matou a xente que estaba nela. E destruíu a cidade e sementouna de sal. ⁴⁶ Cando todos os que estaban na torre de Siquem escoitaron isto, entraron no cuartel da casa de Berit. ⁴⁷ e se lle informou a Abimelec que todos os homes da torre de Siquem estaban reunidos, ⁴⁸ entón Abimelec subiu ao monte Salmón, el e todo o pobo que estaba con el; e Abimelec colleu un machado na man e cortou unha rama das árbores, e levantouna e púxoa sobre os seus ombreiros, e díxolle ao pobo que estaba con el: -O que vistes que fago, apurádevos a facer como eu fago. ⁴⁹ E todo o pobo tamén cortou cada un a súa rama, e seguiron a Abimelec; e puxéronas xunto á fortaleza, e prenderon con elas lume á fortaleza; e morreron todos os da torre de Siquem, uns mil homes e mulleres. ⁵⁰ Entón Abimelec foi a Tebes, sitiou Tebes e tomouna. ⁵¹ Pero había unha torre fortificada no medio da cidade, e todos os homes e as mulleres, e tódolos príncipes da cidade fuxiron a ela; e pechando as portas detrás deles, subiron ao teito da torre. ⁵² Entón Abimelec chegou á torre, e loitou contra ela, e chegou ata a porta da torre para prenderlle lume. ⁵³ Pero unha muller deixou caer unha pedra de muíño sobre a cabeza de Abimelec, e quebrou o seu cranio. ⁵⁴ Entón chamou de súpeto ao seu escudeiro, e díxolle: -Saca a túa espada e mátame, para que non digan de min: unha muller matouno. E o seu escudeiro traspasouno, e morreu. ⁵⁵ Cando os israelitas viron que Abimelec morrera, cada un foi para a súa tenda. ⁵⁶ Así pagou Deus a Abimelec o mal que fixera contra o seu pai matando os seus setenta irmáns. ⁵⁷ E Deus fixo volver sobre as súas cabezas toda a maldade dos homes de Siquem. E veu sobre eles a maldición de Iotam, fillo de Ierubaal