¹ Entón os homes de Efraín dixéronlle: -Que é isto que nos fixeches, non chamándonos cando fuches á guerra contra Madián? E reprendérono duramente. ² E el díxolles: -Que fixen eu agora en comparación convosco? Non é mellor o rebusco de Efraín que a vendima de Abiezer? ³ Deus entregou nas vosas mans a Oreb e a Zeeb, príncipes de Madián; e que puiden eu facer en comparación con vós? E a ira deles contra el acougou despois que el lles falou esta palabra. ⁴ Chegou Xedeón ao Xordán e cruzou, el e os trescentos homes que estaban con el, esgotados, pero aínda seguían a perseguir. ⁵ Entón dixo aos de Sucot: -Rógovos que deades uns anacos de pan á xente que me segue, porque está esgotada, e eu estou a perseguir a Zeba e a Salmuna, reis de Madián. ⁶ Pero os príncipes de Sucot responderon: -Están xa na túa man Zeba e Zalmuna para que deamos alimento ao teu exército? ⁷ Entón Xedeón dixo: -Cando Iahveh entregue nas miñas mans a Zeba e a Zalmunna, eu esmagarei a vosa carne con espiños e abrollos do deserto. ⁸ Subíu de alí a Peniel, e díxolles as mesmas palabras; e os homes de Peniel respondéronlle como responderan os homes de Sucot. ⁹ Entón el falou tamén aos de Peniel, dicindo: -Cando eu volva en paz, derrubarei esta torre. ¹⁰ E Zeba e Zalmuna estaban en Carcor e con eles o seu exército, como quince mil homes, todos os que quedaran de todo o exército dos fillos do oriente; porque caeran cento vinte mil homes que sacaban a espada. ¹¹ Subíu, pois, Xedeón polo camiño dos que viven en tendas, ao oriente de Noba e de Jogbeha, e atacou o campamento, porque o pobo non estaba en garda. ¹² E Zeba e Zalmuna fuxiron, pero el perseguiunos, e prendeu aos dous reis de Madián, Zeba e Zalmuna, e encheu de terror todo o exército. ¹³ E Xedeón, fillo de Ioas, volveu da batalla antes de saír o sol, ¹⁴ e colleu un mozo dos homes de Sucot e preguntoulle; e el deulle os nomes dos príncipes e anciáns de Sucot, setenta e sete homes. ¹⁵ E chegando diande dos homes de Sucot, dixo: -velaí Zeba e Zalmunna, sobre os que vós me inxuriastes, dicindo: está xa na túa man Zeba e Zalmunna para que deamos alimento aos teus homes esgotados? ¹⁶ E colleu os anciáns da cidade e, con espiños e abrollos do deserto, castigou con eles os de Sucot. ¹⁷ Tamén derrubou a torre de Peniel, e matou os homes da cidade. ¹⁸ Entón dixo a Zeba e a Salmuna: -Como semellaban os homes que matastes en Tabor? E eles responderon: -Coma ti, así eran eles; cada un semellaba fillo de rei. ¹⁹ E el dixo: -Eran os meus irmáns, fillos da miña nai. Vive Iahveh, que se os deixásedes vivir, eu non vos mataría. ²⁰ E díxolle a Ieter, o seu primoxénito: -Érguete e mátaos. Pero o rapaz non sacou a súa espada, porque tiña medo, pois aínda era un rapaz. ²¹ Entón Zeba e Salmuna dixeron: -Érguete ti mesmo e mátanos, porque tal coma é un home así é o seu valor! Entón Xedeón ergueuse e matou a Zeba e a Salmuna; e colleu as medias lúas que penduraban dos pescozos dos seus camelos. ²² Entón os fillos de Israel dixéronlle a Xedeón: -Sé o noso señor, ti, e o teu fillo, e o teu neto, pois rescatáchesnos da man de Madián. ²³ Pero Xedeón respondeu: -Eu non serei señor sobre vós, nin o meu fillo gobernará sobre vós; Iahveh gobernará sobre vós. ²⁴ Entón Xedeón díxolles: -Teño que vos facer unha petición: que me deades cada un os pendentes dos vosos espolios (pois tiñan pendentes de ouro con eles, xa que eran ismaelitas). ²⁵ E eles dixeron: -De boa gana darémoschos. E tendendo un manto, cada un botou alí os feixes do seu botín. ²⁶ E foi o peso dos pendentes de ouro que el pediu, mil setecentos siclos de ouro, sen contar as medias lúas, as xoias e os vestidos de púrpura que levaban os reis de Madián, e sen contar os colares que tiñan no pescozo dos seus camelos. ²⁷ E Xedeón fixo deles un efod, e púxoo en custodia na súa cidade, en Ofra; e todo Israel prostituíuse detrás dese efod alí; e isto foi unha pedra de tropezo para Xedeón e a súa casa. ²⁸ Así foi humillado Madián diante dos fillos de Israel, e nunca máis levantou a cabeza. E a terra descansou por corenta anos durante os días de Xedeón. ²⁹ Entón Ierubaal, fillo de Ioas, foi e habitou na súa casa. ³⁰ E Xedeón tivo setenta fillos que constituían a súa descendencia, porque tiña moitas mulleres. ³¹ E a súa concubina que estaba en Siquem tamén lle deu a luz un fillo e chamouno Abimelec. ³² E morreu Xedeón, fillo de Ioas, en boa vellez, e foi sepultado no sepulcro do seu pai Ioas, en Ofra dos abiezeritas. ³³ Pero sucedeu que cando morreu Xedeón, os fillos de Israel volveron a prostituírse seguindo os baales, e escolleron por deus a Baal-berit. ³⁴ E os fillos de Israel non lembraron a Iahveh, o seu Deus, que os librara de todos os seus inimigos arredor deles; ³⁵ nin amosaron bondade á casa de Ierubaal, é dicir, Xedeón, conforme todo o ben que fixera a Israel.