¹ Entón, erguéndose moi cedo, Ierubaal, é dicir, Xedeón, e todo o pobo que estaba con el, acamparon xunto á fonte de Harod; e o campamento dos madianitas estaba ao seu norte, máis aló do outeiro de More, no val. ² E Iahveh díxolle a Xedeón: -o pobo que está contigo é moito para que Eu entregue os madianitas nas súas mans, non sexa que se gabe Israel contra min, dicindo: a miña man salvoume. ³ Agora pois, anuncia aos oídos do pobo, dicindo: o que teña medo e estea a tremer, volva pola mañá dende o monte de Galaad. E devolvéronse dos do pobo, vinte e dous mil, e quedaron dez mil. ⁴ E Iahveh dixo a Xedeón: -Aínda hai moito pobo. Condúceos á auga e alí probareinos; e aquel de quen Eu che diga: este irá contigo, ese irá contigo; pero aquel de quen eu che diga: este non irá contigo, ese non irá. ⁵ Entón levou o pobo á auga; e Iahveh dixo a Xedeón: -o que lamba a auga coa súa lingua como lambe o can, a ese porás aparte; e do mesmo xeito o que se dobre sobre os seus xeonllos para beber. ⁶ O número dos que lamberon a auga coa man á boca, foi de trescentos homes; pero todo o resto do pobo axeonllouse para beber auga. ⁷ Entón Iahveh dixo a Xedeón: -Con estes trescentos homes que lamberon a auga salvareivos, e entregarei os madianitas na túa man. Pero o resto do pobo, que se vaia cada un ao seu lugar. ⁸ E tomou aquela xente as provisións nas súas mans, así como as súas trompetas, e despediu a todos os demais israelitas, cada un á súa tenda; pero retivo os trescentos homes. E el tiña o campamento de Madián embaixo no val. ⁹ E sucedeu que esa noite Iahveh díxolle: -Érguete, baixa ao campamento, porque Eu entrégoo nas túas mans. ¹⁰ E se tes medo de baixar, baixa ti e Fura o teu servo ao campamento; ¹¹ e escoitarás o que están a falar; entón as túas mans serán fortalecidas para baixar contra o campamento. E el baixou co seu servo Fura á avanzada dos homes armados que estaban no campamento. ¹² E os madianitas, os amalecitas e os fillos do oriente estaban estendidos no val como lagostas en multitude, e os seus camelos eran innumerables coma a area que está á beira do mar. ¹³ Cando Xedeón chegou, velaí que un home estaba contando un soño ao seu compañeiro, e dicíalle: -Olla, no meu soño vin un anaco de pan de cebada rodando ata o campamento de Madián; e chegou á tenda e golpeouna de tal xeito que caeu e desbaratouna de arriba a baixo de tal xeito que a tenda caeu. ¹⁴ Entón o seu compañeiro respondeu e dixo: -Isto non é máis que a espada de Xedeón, fillo de Ioas, home de Israel; Deus entregou na súa man os madianitas con todo o campamento. ¹⁵ Cando Xedeón escoitou o relato do soño e a súa interpretación, adorou, e volveu ao campamento de Israel, e dixo: -Erguédevos, porque Iahveh entregou o campamento de Madián nas vosas mans. ¹⁶ E dividiu os trescentos homes en tres grupos, e deulles a todos trompetas na man e canecos baleiros e fachos ardendo dentro dos canecos. ¹⁷ E díxolles: -Mirádeme, e facede como eu fago; velaí, cando eu chegue ao extremo do campamento, como eu fago, así faredes. ¹⁸ Cando eu e todos os que están comigo toquemos a trompeta, vós tamén tocaredes as trompetas arredor de todo o campamento, e gritaredes: por Iahveh e por Xedeón! ¹⁹ Chegaron, pois, Xedeón e os cen homes que estaban con el ao extremo do campamento, no comezo da garda da medianoite, cando acababan de renovar as centinelas; e tocaron as trompetas e quebraron os canecos que tiñan nas súas mans. ²⁰ Entón os tres grupos tocaron as trompetas, e ao quebrantar os canecos colleron na man esquerda os fachos ardendo e na dereita as trompetas coas que tocaban, e berraron: -Espada de Iahveh e de Xedeón! ²¹ Eles permaneceron cada un no seu lugar arredor do campamento; e todo o campamento correu berrando e fuxindo. ²² E os trescentos tocaron as trompetas, e Iahveh puxo a espada de cada un contra o seu compañeiro en todo o campamento. E o pobo fuxiu ata Bet-Sita cara a Zerera e ata o límite de Abel-mehola en Tabat. ²³ Entón os homes de Israel, de Neftalí, de Aser e de todo Manasés, reuníronse para perseguir a Madián. ²⁴ E Xedeón mandou mensaxeiros por toda a rexión montañosa de Efraín, dicindo: -Descendede ao encontro dos madianitas, e tomade as augas de Bet-bara e do Xordán antes que eles cheguen. E todos os homes de Efraín xuntos tomaron as augas de Bet-bara e do Xordán. ²⁵ E colleron a dous príncipes de Madián, Oreb e Zeeb, e mataron a Oreb na rocha de Oreb, e mataron a Zeeb no lagar de Zeeb. E perseguiron os madianitas, e trouxeron as cabezas de Oreb e de Zeeb a Xedeón alén do Xordán.