¹ Despois da morte de Aod, os fillos de Israel volveron facer o malo aos ollos de Iahveh. ² E Iahveh entregounos na man de Iabín, rei de Canaán, que reinaba en Hazor; e o capitán do seu exército chamábase Sísera, que vivía en Haroset-goim. ³ E os fillos de Israel clamaron a Iahveh, porque aquel tiña novecentos carros de ferro, e oprimiu cruelmente os fillos de Israel por vinte anos. ⁴ Naquel tempo Israel era xulgado por unha muller, Débora, profetisa, muller de Lapidot. ⁵ Ela adoitaba sentar debaixo da palmeira de Débora, entre Rama e Betel, na rexión montañosa de Efraín; e os fillos de Israel subían a ela para recibir xuízo. ⁶ E ela mandou chamar a Barac, fillo de Abinoam de Cedes de Neftalí, e díxolle: -Non te mandou Iahveh, Deus de Israel, dicindo: "Vai, xunta ao teu pobo no monte Tabor, e toma contigo dez mil homes da tribo de Neftalí e da tribo de Zabulón? ⁷ E eu atraerei a ti ao arroio de Cisón a Sísera, comandante do exército de Iabín, cos seus carros e o seu pobo, e entregareino na túa man. ⁸ E Barac díxolle: -Se ti vas comigo, entón irei; pero se non vas comigo, non irei. ⁹ E ela dixo: -Irei contigo, pero a gloria da viaxe que vas facer non será túa, porque no día no que fagas isto, Iahveh entregará a Sísera nas mans dunha muller. Entón Débora ergueuse e subiu con Barac a Cedes. ¹⁰ E Barac reuniu a Zabulón e a Neftalí en Cedes, e subiron dez mil homes seguindo os seus pasos; e Débora subiu con el. ¹¹ Pero Heber o ceneo, dos fillos de Hobab, sogro de Moisés, tiñase afastado dos ceneos e plantara as súas tendas no val de Zaanaím, que está xunto a Cedes. ¹² Cando chegaron as novas a Sísera, de que Barac, fillo de Abinoam, subira ao monte Tabor, ¹³ Sísera reuniu todos os seus carros, novecentos carros de ferro e todo o pobo que estaba con el, dende Haroset-Goim ata o arroio de Cisón. ¹⁴ Entón Débora díxolle a Barac: -Érguete, porque este é o día en que Iahveh entregará a Sísera nas túas mans. Non saíu Iahveh diante de ti? E Barac baixou do monte Tabor e dez mil homes tras del. ¹⁵ E Iahveh destruíu a Sísera , con todos os seus carros e todo o seu exército, a espada diante de Barac; e Sísera baixou do carro e fuxiu a pé. ¹⁶ E Barac perseguiu os carros e o pobo ata Haroset-Goim; e todo o exército de Sísera caeu a espada, ata que non quedou nin un só. ¹⁷ E Sísera fuxiu a pé á tenda de Xael, muller de Heber cenita; porque había paz entre Iabín, rei de Hazor, e a casa de Heber ceneo. ¹⁸ Entón Xael saíu ao encontro de Sísera, e díxolle: -Sae, meu señor, ven a min; non temas. E el entrou xunto dela á tenda, e ela cubriuno cun manto. ¹⁹ E el díxolle: -Rógoche que me deas a beber un pouco de auga, pois teño sede. Entón ela abriu un odre de leite e deulle a beber, e cubriuno outra vez. ²⁰ E díxolle el: -Fica á entrada da tenda, e se alguén vén e te pregunta, dicindo: hai alguén aquí? Dirás: non. ²¹ Pero Xael, muller de Heber, colleu unha estaca da tenda e puxo un mazo na súa man, e achegóuselle paseniño, e chantoulle a estaca nas tempas, e caeu no chan; e el que estaba profundamente esgotado; morreu. ²² Cando Barac foi á persecución de Sísera, Xael saíu ao seu encontro e díxolle: -Ven e eu vouche amosar o home que buscas. E el entrou onde ela estaba, e velaí que Sísera estaba deitado morto coa estaca nas tempas. ²³ Así derrotou Deus ese día a Iabín, rei de Canaán, diante dos fillos de Israel. ²⁴ E a man dos fillos de Israel seguiu endurecéndose contra Iabín, rei de Canaán, ata que o destruíron.