¹ E saíron todos os fillos de Israel, e a congregación reuníuse coma un só home dende Dan ata Beerseba, e a terra de Galaad, diante de Iahveh en Mizpa. ² E os príncipes de todo o pobo, de tódalas tribos de Israel, compareceron na asemblea do pobo de Deus, catrocentos mil homes de a pé que sacaban a espada. ³ E os fillos de Benxamín escoitaron que os fillos de Israel subiran a Mizpa. E os fillos de Israel dixeron: -Dinos como foi esta maldade. ⁴ Entón o levita, marido da muller morta, respondeu e dixo: -Cheguei a Guibea de Benxamín coa miña concubina para pasar alí a noite. ⁵ E os homes de Xudea levantáronse contra min, e rodearon a casa ao meu derredor de noite con a intención de matarme; e violaron á miña concubina de tal xeito que morreu. ⁶ Entón tomei a miña concubina e corteina en anacos e mandeina por todo o territorio de Israel, porque eles cometeron unha maldade e unha infamia en Israel. ⁷ Velaí, todos vós sodes fillos de Israel; dádeme o voso parecer e consello. ⁸ E todo o pobo ergueuse coma un só home, e dixo: -Ningún de nós irá á súa tenda, nin ningún de nós volverá á súa casa. ⁹ Pero agora isto é o que faremos a Gibea: subiremos contra a cidade por sorteo. ¹⁰ Tomaremos dez homes de cada cen de tódalas tribos de Israel, e cen de cada mil, e mil de cada dez mil, para que leven provisións para o pobo, a fin de que vaian a Guibea de Benxamín e fagan con ela conforme toda a abominación que cometeu en Israel. ¹¹ E todos os homes de Israel reuníronse contra a cidade, unidos coma un só home. ¹² E as tribos de Israel mandaron homes a toda a tribo de Benxamín, dicindo: -Que maldade é esta que se fixo entre vós? ¹³ Agora pois, entregade os homes malvados que están en Xudea para que os matemos e quitemos o mal de Israel. Pero os de Benxamín non quixeron escoitar a voz dos seus irmáns, os fillos de Israel. ¹⁴ E os fillos de Benxamín reuníronse dende as cidades a Guibea, para saír a batalla contra os fillos de Israel. ¹⁵ E foron rexistrados naquel tempo os fillos de Benxamín das cidades, vinteseis mil homes que sacaban a espada, sen contar os habitantes de Gibea, que foron contados en setecentos homes escolleitos. ¹⁶ De todo o pobo había setecentos homes escolleitos, que eran zurdos; todos eles tiraban unha pedra cunha tirapedras a un cabelo sen fallaren. ¹⁷ E foron contados os homes de Israel, aparte de Benxamín, catrocentos mil homes que sacaban espada, todos eles homes de guerra. ¹⁸ Erguéronse, pois, os fillos de Israel e subiron a casa de Deus, e consultaron a Deus, dicindo: -Quen de nós subirá o primeiro á batalla contra os fillos de Benxamín? E Iahveh respondeu: -Xudá será o primeiro. ¹⁹ E os fillos de Israel erguéronse pola mañá, e marcharon contra Gibea. ²⁰ E os fillos de Israel saíron a loitar contra Benxamín, e os homes de Israel preparáronse para o combate contra eles xunto a Gibea. ²¹ E os fillos de Benxamín saíron de Gibea, e mataron ese día a terra vinte dous mil homes dos fillos de Israel. ²² Pero o pobo animouse, e os homes de Israel volveron ordenarse para a batalla no mesmo lugar onde se xuntaran no primeiro día. ²³ E subiron os fillos de Israel e choraron diante de Iahveh ata á noite, e consultaron a Iahveh, dicindo: -Iremos outra vez á guerra contra o noso irmán os fillos de Benxamín? E Iahveh respondeu: -Subide contra eles. ²⁴ E os fillos de Israel achegáronse contra os fillos de Benxamín no segundo día. ²⁵ E Benxamín saíu de Gabaa ao seu encontro no segundo día, e mataron a outros dezaoito mil homes de fillos de Israel, todos eles que sacaban espada. ²⁶ Entón subiron todos os fillos de Israel e todo o pobo, e viñeron á casa de Deus, e choraron e sentaron alí diante de Iahveh; e xaxuaron ese día ata á noite, e ofreceron holocaustos e ofrendas de paz diante de Iahveh. ²⁷ E os fillos de Israel preguntaron a Iahveh (pois a arca do pacto de Deus estaba alí naqueles días, ²⁸ e Finees, fillo de Eleazar, fillo de Aarón, servía diante dela naqueles días, dicindo: -Sairemos outra vez a pelexar contra os fillos de Benxamín, o noso irmán, ou desistiremos? E Iahveh dixo: -Subide, porque mañá entregareinos na vosa man. ²⁹ E Israel puxo emboscadas arredor de Guibea. ³⁰ Entón os fillos de Israel subiron contra os fillos de Benxamín no terceiro día, e armáronse para a batalla fronte a Gibea, como nas outras veces. ³¹ E os fillos de Benxamín saíron ao encontro do pobo, afastándose da cidade, e comezaron a ferir e a matar o pobo como nas outras veces nos camiños que suben a Betel e nos camiños que suben a Xudea no campo; e de Israel mataron uns trinta homes. ³² E os fillos de Benxamín dicían: -Están derrotados diante de nós como antes. Pero os fillos de Israel dicían: -Fuxiremos para afastalos da cidade aos camiños. ³³ Entón todos os homes de Israel levantáronse do seu lugar e dispuxéronse en filas para a batalla en Baal-tamar; e as emboscadas de Israel saíron do seu lugar na chaira de Guibea. ³⁴ Entón dez mil homes escolleitos de todo Israel viñeron contra Xudea; e a batalla era violenta; pero non sabían que o desastre estaba preto deles. ³⁵ E naquel día Iahveh derrotou a Benxamín diante de Israel, e os fillos de Israel mataron ese día a vintecinco mil cen homes de Benxamín, todos eles que sacaban espada. ³⁶ E os fillos de Benxamín viron que foran derrotados. E os fillos de Israel cederon terreo diante de Benxamín porque confiaban nas emboscadas que tiñan postas detrás de Gibea. ³⁷ E os homes da emboscada atacaron axiña a Guibea, e avanzaron e feriron a espada a toda a cidade. ³⁸ E este era o sinal acordado entre os homes de Israel e os que estaban emboscados, para que subiran unha grande columna de fume da cidade. ³⁹ Cando os homes de Israel recuaron no combate, os de Benxamín comezaron a matar e a ferir a uns trinta homes de Israel, porque dicían: certamente caeron diante de nós como na primeira batalla. ⁴⁰ Pero cando a columna de fume comezou a subir dende a cidade, os de Benxamín miraron atrás, e velaí, o fume da cidade subía ao ceo. ⁴¹ Cando os homes de Israel viraron a súa defensa, os de Benxamín sentiron moito medo, porque viron que a calamidade chegara a eles. ⁴² E volveron a espalda ante os homes de Israel cara o camiño do deserto, pero a batalla alcanzounos e os que saían das cidades esnaquizábanos no medio deles. ⁴³ Sitiaron a Benxamín, perseguírono e derrotárono dende Menúha ata en fronte de Gibea, cara o oriente. ⁴⁴ E caeron de Benxamín dezaoito mil homes, todos eles homes de guerra. ⁴⁵ Pero eles volvéronse e fuxiron cara o deserto, onde a rocha de Rimón; e mataron deles cinco mil homes nos camiños; e perseguíronos ata Gidom, e mataron deles dous mil homes. ⁴⁶ Todos os benxaminitas que caeron ese día foron vintecinco mil homes que sacaban a espada, todos eles homes de guerra. ⁴⁷ Pero seiscentos homes volvéronse e fuxiron ao deserto á rocha de Rimón; e quedáronse na rocha de Rimón catro meses. ⁴⁸ E os homes de Israel volveron contra os fillos de Benxamín, e feríronos a fío da espada en todas as cidades, tanto homes coma animais, e todo o que se atopou; tamén prenderon lume a tódalas cidades que se atoparon.