¹ Naqueles días, cando non había rei en Israel, había un levita que vivía como estranxeiro no remoto da rexión montañosa de Efraín, que tomara para si unha concubina de Belén de Xudá. ² Pero a súa concubina fíxose infiel con el, e marchou del á casa do seu pai en Belén de Xudá, e quedou alí catro meses enteiros. ³ Entón o seu home ergueuse e seguiuna para falarlle con afecto e facer que volvera; e tiña con el un criado e un par de asnos; e ela levouno á casa do seu pai. ⁴ Cando o pai da moza o viu, saíu ao seu encontro alegre e fixo que o seu sogro, pai da moza, o convidara a quedarse con el; e quedou na súa casa por tres días, comendo e bebendo e quedando alí. ⁵ E sucedeu que ao cuarto día, cando se erguían moi cedo, preparouse para marchar; pero o pai da moza díxolle ao seu sogro: -Reforza o teu corazón cun anaco de pan, e despois iredes. ⁶ Entón sentaron os dous, e comeron e beberon xuntos; e o pai da moza díxolle ao home: -Rógoche que pases aquí a noite e que o teu corazón se alegre. ⁷ Cando o home se ergueu para marchar, o seu sogro insistiu, e volveu a pasar alí a noite. ⁸ Ao quinto día, ergueuse moi cedo para marchar, e o pai da moza díxolle: -Reforza agora o teu corazón, e agarda ata que se poña o sol. E comeron os dous xuntos. ⁹ Cando o home se ergueu para marchar, el e a súa concubina e o seu servo, o seu sogro, pai da moza, díxolle: -Mira, xa está caendo o día, por favor, pasa aquí a noite; mira, está caendo o día; pasa aquí a noite e que o teu corazón se alegre; e mañá erguederédesvos cedo para o voso camiño e iredes á vosa casa. ¹⁰ Pero o home non quixo pasar alí a noite, senón que se ergueu e foi; e chegou ata en fronte de Iebus, é dicir, Xerusalém, co seu par de asnos aparellados e a súa concubina. ¹¹ Cando estaban preto de Iebús, o día xa estaba a declinar. E o servo dixo ao seu señor: -Ven, achegémonos a esta cidade dos iebuseos e pasemos alí a noite. ¹² Pero o seu señor díxolle: -Non entraremos nunha cidade de estranxeiros que non son dos fillos de Israel; senón pasaremos a Guibea. E dixo ao seu servo: ¹³ Veña, vaiamos a un destes lugares e pasemos a noite en Gabaa ou en Rama. ¹⁴ Pasaron, pois, e seguiron polo camiño, e púxose o sol cando chegaron a Gibea, que era de Benxamín. ¹⁵ Entón desviáronse polo camiño para entrar a pasar a noite en Xudea; e entrando sentaron na praza da cidade, porque non había quen os recibira na súa casa para pasar a noite. ¹⁶ E velaí un home vello viña do seu traballo no campo á tardiña, o home era da rexión montañosa de Efraín, e pasaba o tempo en Guibea; pero os homes daquel lugar eran fillos de Benxamín. ¹⁷ E cando o ancián levantou os ollos e viu ao home, o camiñante na praza da cidade, díxolle: -A onde vas e de onde vés? ¹⁸ E el respondeulle: -Estamos pasando de Belén de Xudá ao extremo superior da rexión montañosa de Efraín, de onde son, e fun a Belén de Xudá; e vou á casa de Iahveh, e non hai ninguén que me reciba na súa casa. ¹⁹ Temos palla e forraxe para os nosos asnos, e temos pan e viño para min, para a túa serva e para o servo que está co teu servo; non nos falta de nada. ²⁰ E o home vello dixo: -A paz sexa contigo! Toda a túa necesidade está baixo o meu coidado, só que non pases a noite na praza. ²¹ Entón tróuxoos á súa casa, e deu forraxe aos seus asnos; e lavaron os pés, e comeron e beberon. ²² Pero estando eles alegrándose, velaí que os homes malvados da cidade rodearon a casa, golpeando á porta, e falaron ao ancián, dono da casa, dicindo: -Saca o home que entrou na túa casa para que nos deitemos con el! ²³ Entón o home, o dono da casa, saíu cara eles e díxolles: -Non, meus irmáns, rógovos que non actuedes perversamente; xa que este home veu á miña casa, non fagades esta maldade. ²⁴ Velaí a miña filla virxe e a súa concubina. Deixádeme sacala agora; humilládea e facede con ela como vos pareza mellor, pero non lle fagades a este home tal infamia. ²⁵ Pero os homes non quixeron escoitalo; así que o home colleu a súa concubina e sacouna; e entraron sobre ela e violarona toda a noite ata a mañá; e ao amencer deixárona alí. ²⁶ E veu a muller no abrente, e caeu á porta da casa do home onde estaba o seu señor, ata a alborada. ²⁷ Ergueuse o seu señor moi cedo, e abriu as portas da casa, e saíu para seguir polo seu camiño; e velaí que a muller, a súa concubina, estaba deitada á porta da casa coas mans no umbral. ²⁸ El díxolle: -Érguete, e vámonos. Pero non houbo resposta. Entón o home levantouna, e púxoa no seu asno, ergueuse e foi ao seu lugar. ²⁹ Cando chegou á súa casa, colleu un coitelo, e botando man da súa concubina, partiuna polos seus ósos en doce pezas, e mandouna por todo o territorio de Israel. ³⁰ E todo o que o vía dicía: -Xamais se fixo nin se viu cousa semellante dende o día que os fillos de Israel subiron da terra de Exipto ata o día de hoxe! Pensade nisto, tomade decisións e falade!