¹ Naqueles días non había rei en Israel; e por aquel tempo a tribo de Dan procuraba unha posesión para si onde habitar; porque ata aquel día non tivera herdanza entre as tribos de Israel. ² E os fillos de Dan mandaron de entre eles cinco homes, homes valentes, de Zora e de Estaol, para explorar e recoñecer a terra, dicíndolles: -Ide e explorade a terra. E eles chegaron á rexión montañosa de Efraín, á casa de Micaías e pararon alí. ³ Cando estaban preto da casa de Micaías, recoñeceron a voz do mozo levita; e ao pasar por alí, dixéronlle: -Quen te trouxo aquí? Que fas aquí? Que tes aquí? ⁴ E el díxolles: -Isto e aquelo fixo Micaías comigo, e pagoume para que sexa o seu sacerdote. ⁵ Entón eles dixéronlle: -Rógoche que consultes a Deus para saber se será prosperada esta viaxe na que imos. ⁶ E o sacerdote díxolles: -Ide en paz! A vosa viaxe na que ides está diante de Iahveh. ⁷ Saíron, pois, os cinco homes e chegaron a Lais; e viron que o pobo que vivía alí estaba seguro, acougado e confiado, conforme ao costume dos sidonios; e non había ninguén na rexión que os incomodara en cousa algunha, nin posuía ninguén o reino. E estaban lonxe dos sidonios e non tiñan trato con ninguén. ⁸ Cando eles volveron aos seus irmáns en Zora e Estaol, os seus irmáns dixéronlles: -Que tal? E eles dixeron: -Que tal? ⁹ Erguédevos, subamos contra eles, porque exploramos a terra e velaí, é moi boa. E vós, quedaredes parados? Non sexades preguizosos ao marchar para tomar posesión daquela terra. ¹⁰ Cando vaiades, chegaredes a un pobo seguro e unha terra moi ampla. Porque Deus entregouna nas vosas mans; un lugar onde non lle falta nada do que hai na terra. ¹¹ Entón saíron de alí de Zora e de Estaol seiscentos homes da familia de Dan, armados para a guerra. ¹² Subiron e acamparon en Quiriat-xearim en Xudá; por iso chamaron a aquel lugar o campamento de Dan ata hoxe; está ao occidente de Quiriat-xearim. ¹³ De alí pasaron pola rexión montañosa de Efraín, e chegaron á casa de Micaías. ¹⁴ Entón os cinco homes que foran espiar a terra de Lais, dixeron aos seus irmáns: -Non sabedes que nestas casas hai un efod, terafíns, unha imaxe cortada e unha imaxe de fonte? Agora pois, considerade o que tendes que facer. ¹⁵ Cando chegaron alí, chegaron á casa do mozo levita, á casa de Micaías, e preguntáronlle como se atopaba. ¹⁶ E os seiscentos homes que eran dos fillos de Dan, estaban armados para a guerra na entrada da porta. ¹⁷ Entón subiron os cinco homes que foran explorar a terra, e entraron alí e colleron o ídolo esculpido, o efod, os terafíns e o ídolo fundido; e o sacerdote estaba na entrada da porta cos seiscentos homes armados con armas de guerra. ¹⁸ Cando aqueles entraron na casa de Micaías, colleron o ídolo esculpido, o efod, os terafíns e o ídolo fundido. E o sacerdote díxolles: -Que estades a facer? ¹⁹ E eles dixéronlle: -Cala, pon a man sobre a túa boca, e vai connosco e sé o noso pai e sacerdote. Ou é mellor que sexas sacerdote da casa dun só home, ou de unha tribo e familia en Israel? ²⁰ E o corazón do sacerdote alegrouse, e collendo o efod, os terafins e o ídolo, entrou no medio do pobo. ²¹ Entón eles volveron e partiron, poñendo os nenos, o gando e as pertenzas diante deles. ²² Cando estaban xa lonxe da casa de Micaías, os homes que vivían nas casas que estaban preto da casa de Micaías foron convocados, e perseguiron aos fillos de Dan. ²³ Cando berraron aos fillos de Dan, eles viraron a súa faciana e dixéronlle a Micaías: -Que tes, que estás a reunir a xente? ²⁴ E el respondeu: -Levastes os meus deuses que fixen, e tamén o sacerdote, e marchastes; e que me queda a min? E por que me preguntas: que me pasa? ²⁵ E os fillos de Dan dixéronlle: -Non lances voces detrás de nós, non sexa que uns homes anoxados vos asalten, e perdas a túa vida e a vida dos teus parentes. ²⁶ E os fillos de Dan seguiron polo seu camiño. Vendo Micaías que eran máis fortes ca el, volveu e volveu á súa casa. ²⁷ Entón eles, levando o obxecto que Micaías fixera, e o sacerdote que tiña, chegaron a Lais, pobo que vivía tranquilo e confiado, e ferírono a espada e queimaron a cidade. ²⁸ E non houbo quen os librara, porque estaban lonxe de Sidón, e non tiñan nada que ver con ninguén. E a cidade estaba no val xunto a Bet-rehob. Eles reconstruíron a cidade e habitaron nela. ²⁹ E chamaron á cidade Dan, segundo o nome do seu pai Dan, fillo de Israel; mais antes o nome da cidade era Lais. ³⁰ E os fillos de Dan levantaron para si a imaxe esculpida; e Xonatán, fillo de Gersón, fillo de Moisés, el e os seus fillos foron sacerdotes da tribo de Dan ata o día da deportación da terra. ³¹ E puxeron sobre eles a imaxe esculpida que Micaías fixera, todo o tempo que a casa de Deus estivo en Silo.