¹ Sucedeu despois dalgún tempo, que nos días da colleita de trigo, Sansón foi visitar á súa muller cun cabrito, e díxolle: -Vou ver á miña muller no cuarto. Pero o pai dela non o deixou entrar. ² E o seu pai dixo: -Pensei que a tiñas aborrecido, e deilla ao teu compañeiro. Pero a súa irmá máis nova non é máis fermosa ca ela? Tómaa para ti no seu lugar. ³ Sansón díxolle: -Esta vez serei inocente contra os filisteos se lles fago mal. ⁴ E foi Sansón e cazou trescentas raposas, e colleu uns fachos e atounas rabo con rabo, e puxo un facho entre cada dous rabos. ⁵ Despois prendeu lume nas teas, e soltou as raposas aos labradíos dos filisteos, e queimou os grans amontoados e os que estaban en pé, os viñedos e os oliveirais. ⁶ Entón os filisteos dixeron: -Quen fixo isto? E eles dixeron: -Sansón, xenro do timnatita, porque lle quitou a muller e deulla ao seu compañeiro. E os filisteos subiron e queimárona a ela e o seu pai. ⁷ E Sansón díxolles: -Xa que vós fixestes isto, xuro que non descansarei ata que me vengue de vós. ⁸ E feriunos sen piedade con gran mortandade; e baixou e habitou na cova da rocha de Etam. ⁹ Entón os filisteos subiron e acamparon en Xudá, e estenderonse por Lehi. ¹⁰ E os homes de Xudá dixeron: -Por que subistes contra nós? E eles dixeron: -Subimos para prender a Sansón, para facerlle como el nos fixo. ¹¹ Entón tres mil homes de Xudá baixaron á cova da rocha de Etam, e dixéronlle a Sansón: -Non sabes que os filisteos gobernan sobre nós? Por que nos fixeches isto? E el díxolles: -Fíxenlles como eles me fixeron a min. ¹² E eles dixéronlle: -Viñemos para te prender e para te entregar nas mans dos filisteos. E Sansón díxolles: -Xurádeme que vós non me mataredes. ¹³ E eles respondéronlle, dicindo: -Non, senón que te prenderemos e entregaremoste nas súas mans; pero non te mataremos. Entón atárono con dúas cordas novas, e sacárono da rocha. ¹⁴ Cando chegou a Lehi, os filisteos saíron ao seu encontro berrando; pero o Espírito de Iahveh veu sobre el, e as cordas que estaban nas súas mans volvéronse coma liño queimado por lume, e os atados caeron das súas mans. ¹⁵ E atopou unha queixada de asno fresca, estendeu a súa man e colleuna, e matou con ela a mil homes. ¹⁶ Entón Sansón dixo: -Coa queixada dun asno, unha morea, dous montós. Coa queixada dun asno matei mil homes. ¹⁷ E cando rematou de falar, botou fóra a mandíbula da súa man, e chamou a aquel lugar Ramat-lehi. ¹⁸ Máis tarde tivo moita sede, e clamou a Iahveh, dicindo: -Ti deches esta grande salvación pola man do teu servo, e hei morrer agora de sede, e caerei en mans dos incircuncisos? ¹⁹ Entón Deus abriu o pozo que hai en Leí, e saíu de alí auga, e el bebeu, e recuperou o seu espírito e reviviu. Por iso chamouse En-hacoré a aquel lugar, que está en Leí ata hoxe. ²⁰ E el xulgou a Israel nos días dos filisteos por vinte anos.