¹ Veu a min a palabra de Iahveh, dicindo: ² Fillo de home, ti vives no medio dunha casa rebelde, que teñen ollos para ver e non ven, teñen oídos para ouvir e non escoitan, porque son casa rebelde. ³ Polo tanto ti, fillo de home, prepara para ti unha taleiga de cativo, e vaite coma se foras ao exilio, de día, para que todos te vexan; e irás dun lugar a outro para que todos te vexan, por se acaso eles atenderan, porque son casa rebelde. ⁴ Sacarás as túas posesións de día díante deles, e á tardiña sairás á vista deles, coma cando as persoas saen ao exilio. ⁵ Aos seus ollos abrirás un paso por entre o muro, e sairás por el. ⁶ Diante de todos levarás as cousas sobre os teus ombreiros, e sacaralos á noite; cubrirás a túa faciana para non ver o chan, porque Eu deite por sinal para a casa de Israel. ⁷ E fixen así como se me mandara; e tomei o meu equipamento coma se fose a saír para o exilio, e á tardiña abrín un camiño por entre o muro coa miña propia man, e saín de noite, e leveinos sobre os ombreiros a vista deles. ⁸ E pola mañá a palabra de Iahveh veu a min, dicindo: ⁹ -Fillo de home, non che preguntou a casa de Israel, aquela casa rebelde: que andas a facer? ¹⁰ Ti dilles: -Así di Iahveh o Señor: esta profecía refírese ao príncipe en Xerusalém e a toda a casa de Israel que está no medio dela. ¹¹ Di: eu son o voso sinal; como eu fixen, así se fará convosco; marcharedes ao exilio, en cativeiro. ¹² E ao príncipe que está no medio deles, cargaráselle co saco do peregriño nas súas costas e sairá na oscuridade. Abrirá un paso polo muro para sacar as súas cousas por el; e cubrirá o seu rostro para non ver o chan cos seus ollos. ¹³ E Eu estenderei a miña rede sobre el, e caerá na miña trampa; e levareino a Babilonia, á terra dos caldeos, e alí morrerá, aínda que non a verá. ¹⁴ E a todos os que están arredor del para axudalo e a tódalas súas tropas, dispersareinos a tódolos ventos, e sacarei a espada tras deles. ¹⁵ E coñecerán que Eu son Iahveh cando os disperse entre as nacións e os espalle por toda a terra. ¹⁶ Pero farei que uns poucos deles fuxan da espada, da fame e da peste, para que conten todas as súas abominacións entre as nacións onde vaian; e saberán que Eu son Iahveh. ¹⁷ Veu a min a palabra do Iahveh, dicindo: ¹⁸ Fillo de home, come o teu pan tremendo, e bebe a túa auga con tremor e anguria. ¹⁹ E di ao pobo da terra: así di Iahveh o Señor sobre os habitantes de Xerusalém e sobre a terra de Israel: con temor comerán o seu pan, e con anguria beberán as súas augas; porque a súa terra será despoxada de toda a súa plenitude, por mor da maldade de todos os que habitan nela. ²⁰ E as cidades habitadas quedarán desertas, e a terra será desolada; e saberedes que Eu son Iahveh. ²¹ Veu a min a palabra de Iahveh, dicindo: ²² Fillo de home, que refrán tedes na terra de Israel, que di: os días pasan, e a visión quedará en nada? ²³ Por tanto dilles: así di Iahveh o Señor: farei cesar este refrán, e non se volverá falar dese xeito en Israel, senon que lles dirás: aproxímase o día no que toda a visión hase cumplir. ²⁴ Porque xa non haberá visións baleiras nin adiviñación aduladora no medio da casa de Israel. ²⁵ Porque Eu, Iahveh, falarei e a palabra que Eu diga, hase cumplir; non ha tardar máis, senón que nos vosos días, casa rebelde, o que diga, hase cumplir, di Iahveh o Señor. ²⁶ Entón veu a min a palabra de Iahveh, dicindo: ²⁷ Fillo de home, velaí que os da casa de Israel din: a visión que este ve é para moitos días máis, falta moito para que se cumpran as súas profecías. ²⁸ Pero ti dilles: -Así di Iahveh o Señor: "Non ha tardar máis ningunha das miñas palabras, senón que a palabra que Eu diga será cumprida," di Iahveh o Señor.