¹ Cando alguén toma a unha muller, cásase con ela e sucede que non lle é agradable porque atopou algo reprobable nela, ten que escribir unha carta de divorcio, dársello en man e despedila. ² Cando ela saia da casa poderá casarse con outro home. ³ Se o segundo home tamén a aborrece e lle escribe certificado de divorcio, dallo en man e a despide da súa casa ou o segundo home morre, ⁴ o primeiro esposo non poderá casarse con ela de novo pois queda impura. Iso sería abominable aos ollos do Señor. Non traerás pecado sobre a terra que o señor o teu Deus dache como herencia. ⁵ Cando un home casou recentemente, non sairá co exército ni se lle impondrá ningún deber. Quedará libre na súa casa por un ano para facer feliz á muller con quen casou. ⁶ Ningún tomará como fianza o muiño ou a pedra de moer porque sería tomar como fianza a vida do home. ⁷ Se atopase a un home que secuestra a alguén dos seus irmáns israelitas e o trata con violencia ou o vende, entón ese ladrón morrerá. Así quitarás o mal no medio de ti. ⁸ Coídate dunha infección de letra para que observes dilixentemente e actúes de acordo con todo o que os sacerdotes levitas vos ensinen. Como lles teño mandado, asi coidarán de facer. ⁹ Lembra o que o Señor o teu Deus fixo a Miram no camiño, cando saístes de Exipto. ¹⁰ Cando prestes calquera cousa ao teu próximo, non entrarás na súa casa para tomala como fianza. ¹¹ Quedarás fóra, e o home a quen fixeches o préstamo traerache a peza. ¹² E se é un home pobre non te deitarás mantendo aínda a súa débeda. ¹³ Devolveráslle a fianza antes de poñerse o sol, porque é pobre e puxo o seu corazón nel. Así non clamará contra ti e chegue a ser pecado en ti. ¹⁴ Non oprimirás ao xornaleiro pobre e necesitado, xa sexa alguén do teu pobo ou un dos estranxeiros que vive na túa terra e nas túas cidades. ¹⁵ Daraslle o seu salario o mesmo día antes de que se poña o sol porque é pobre e puxo o seu corazón para que non clame contra ti ao Señor e sexa pecado para ti. ¹⁶ Os pais non morirán polos seus fillos nin os fillos morirán polos seus pais. Cada un morrerá polo seu pecado. ¹⁷ Non lle quitarás a xustiza debida ó forasteiro nin ó orfo, nin tomarás en peza a roupa da viúva, ¹⁸ senón que lembrarás que fuches escravo en Exipto e que o Señor o teu Deus rescatouche de alí, por tanto, eu mándoche que fagas isto. ¹⁹ Cando cortes a túa seara no teu campo e esquezas algunha gavela no campo, non regresarás a recollela; será para o forasteiro, para o orfo e para a viúva, para que o Señor o teu Deus bendiga toda obra das túas mans. ²⁰ Cando sacudas as túas oliveiras, non percorrerás as ramas que deixases tras de ti, serán para o forasteiro, para o orfo e para a viúva. ²¹ Cando recollas o froito da túa viña, non a repasarás, será para o forasteiro, para o orfo e para a viúva. ²² Lembrarás que ti fuches escravo na terra de Exipto; por tanto, eu mándoche que fagas isto.