¹ Despois disto, Paulo saíu de Atenas e foi a Corinto ² e atopouse cun xudeu que se chamaba Aquila, natural de Ponto, quen acababa de chegar de Italia con Prisca, a súa muller (pois Claudio ordenara a todos os xudeus que saísen de Roma), e foi canda eles; ³ e como el era do mesmo oficio, quedou con eles e traballaban xuntos, pois o oficio deles era facer tendas. ⁴ E disertaba na sinagoga tódolos días de repouso, e tentaba persuadir a xudeus e gregos. ⁵ Cando Silas e Timoteo descenderon da Macedonia, Paulo adicábase por completo á predicación da palabra, testemuñando solemnemente aos xudeus que Xesús era o Mesías. ⁶ Pero cando eles se puxeron en contra e blasfemaron, el sacudiu as súas roupas e díxolles: o voso sangue sexa sobre as vosas cabezas; eu son limpo; dende agora irei aos xentís. ⁷ E partindo de alí, foise a casa dun home chamado Ticio Xusto, que adoraba a Deus e a súa casa estaba preto da sinagoga. ⁸ Tamén Crispo, o oficial da sinagoga, creu no Señor con toda a súa casa e moitos dos corintios, ao escoitar, crían e eran bautizados. ⁹ E por medio dunha visión durante a noite, O Señor díxolle a Paulo: -Non temas, senón fala e non cales; ¹⁰ porque Eu estou contigo, e ninguén virá por ti para facerche mal, porque Eu teño moito pobo nesta cidade. ¹¹ E quedou alí un ano e seis meses, ensinando a palabra de Deus entre eles. ¹² Pero sendo Galión procónsul da Acaia, os xudeus levantáronse a unha contra Paulo e trouxérono ante o tribunal ¹³ dicindo: -Este persuade a todos a que adoren a Deus de maneira contraria á lei. ¹⁴ E cando Paulo ía falar, Galión dixo aos xudeus: -Se fose cuestión dunha inxustiza ou crime depravado, entón xudeus, eu atenderíavos como sería razoable. ¹⁵ Pero se son cuestións de palabras e nomes, e da vosa propia lei, alá vós; non estou disposto a ser o xuíz destas cousas. ¹⁶ E botounos do tribunal. ¹⁷ Entón todos eles botaron man de Sóstenes, o oficial da sinagoga, e golpeábano fronte ao tribunal, pero Galión non facía caso de nada disto. ¹⁸ E Paulo, despois de quedar moitos días máis, despediuse dos irmáns e embarcou cara a Siria, e con el ían Priscila e Aquila. E en Cencrea fíxose cortar o cabelo, porque tiña feito un voto. ¹⁹ Cando chegaron a Éfeso e deixounos alí. E entrando el na sinagoga, discutía cos xudeus. ²⁰ Cando lle rogaron que se quedara máis tempo, non o consentiu, ²¹ senón que se despediu deles dicindo: -Volverei a vós outra vez, se Deus quere. E partiu a Éfeso. ²² Ao chegar á Cesarea, subiu a Xerusalém para saudar á igrexa, e logo descendeu a Antioquía. ²³ E despois de pasar alí algún tempo, saíu percorrendo por orde a rexión da Galacia e da Frixia, fortalecendo a tódolos discípulos. ²⁴ Chegou entón a Éfeso un xudeu que se chamaba Apolos, natural de Alexandría, home elocuente, e que era poderoso nas Escrituras. ²⁵ Este fora instruído no camiño do Señor, e sendo fervente en espírito, falaba e ensinaba con exactitude as cousas referentes a Xesús, aínda que só coñecía o bautismo de Xoán. ²⁶ E comenzou a falar valentemente na sinagoga. Pero cando o escoitaron Priscila e Aquila, levárono aparte e explicáronlle con maior exactitude o Camiño de Deus. ²⁷ Cando el quiso pasar a Acaia, os irmáns animárono, e escribiron aos discípulos para que o recibiran; e cando chegou, axudou moito aos que por graza creran, ²⁸ porque rebatía con rixo en público aos xudeus, demostrando polas Escrituras que Xesús era o Mesías.