¹ Despois de pasar por Anfípolis e pola Apolonia, chegaron a Tesalónica, onde había unha sinagoga de xudeus. ² E Paulo, segundo o seu costume, foi a eles e durante tres días de repouso discutiu con eles baseándose nas Escrituras, ³ explicando e presentando as evidencias de que era necesario que o Cristo padecera e fora resucitado de entre os mortos, dicindo: -Este Xesús, a quen eu vos anuncio, é o Mesías! ⁴ Algúns deles creron e uníronse a Paulo e a Silas, xuntamente cunha grande multitude de gregos temerosos de Deus e moitas mulleres importantes. ⁵ Mais os xudeus incrédulos, cheos de envexa, levaron a algúns homes malvados da praza pública, organizaron unha turba e axitaron a cidade, e, asaltando a casa de Iasón, procuraban levalos diante do pobo. ⁶ Pero ao non atopalos, arrastraron a Iasón e a algúns irmáns perante as autoridades da cidade, berrando: -Eses, que revolucionan o mundo, viñeron tamén aquí! ⁷ Iasón recibiunos, e van todos contra os decretos do César, dicindo que hai outro rei, Xesús. ⁸ E alborotaron a toda a multitude e ás autoridades da cidade que ouvían tal. ⁹ Mais despois de recibir unha fianza de Iasón e dos outros, soltáronos. ¹⁰ De seguida, pola noite, os irmáns enviaron a Paulo e Silas a Berea. Ao chegaren, foron á sinagoga dos xudeus. ¹¹ Estes eran máis nobres que os de Tesalónica, pois recibiron a palabra con todo interese, profundizando diariamente nas Escrituras, para veren se estas cousas eran así. ¹² Por iso, moitos deles creron, así como tamén moitos gregos, homes e mulleres notables. ¹³ Mais cando os xudeus de Tesalónica souberon que Paulo predicara a palabra de Deus tamén en Berea, foron para alá para axitar e alborozar ás multitudes. ¹⁴ Entón os irmáns mandaron a Paulo inmediatamente cara o mar; mais Silas e Timoteo quedaron alí. ¹⁵ Os que guiaban a Paulo levárono ata Atenas; e, despois de recibir a orde de que Silas e Timoteo se uniran a el o mais axiña posible, marcharon. ¹⁶ Mentres Paulo agardaba por eles en Atenas, consumíase por dentro ao ver a cidade chea de ídolos. ¹⁷ Así que discutía na sinagoga cos xudeus e cos xentís temerosos de Deus, e todos os días na praza do mercado cos que estivesen presentes. ¹⁸ Tamén discutían con el algúns dos filósofos epicúreos e estoicos. E algúns dicían: -Que quere dicir este linguateiro? E outros: -Semella un predicador de divinidades estrañas (porque lles predicaba de Xesús e a resurrección). ¹⁹ Colléronno e levárono ao Areópago, dicindo: -Podemos saber que é esta nova doutrina que proclamas? ²⁰ Porque che escoitamos dicir cousas estrañas, e queremos saber que significan. ²¹ (Pois todos os atenienses e os estranxeiros que alí vivían pasaban o tempo falando ou escoitando as novidades). ²² Entón Paulo poñendose en pé no medio do Areópago, dixo: atenienses, vexo que sodes moi relixiosos en tódolos sentidos. ²³ Porque mentres pasaba e observaba os vosos obxetos de culto, tamén atopei un altar con esta inscrición: ao Deus descoñecido. Pois o que vós adorades sen coñecer, é a quen eu vos anuncio. ²⁴ O Deus que fixo o mundo e todo o que nel hai, Señor do ceo e da terra, non habita en templos feitos pola man dos homes, ²⁵ nin o serven mans humanas, coma se El precisase algo, posto que El dá vida a todos e alento e tódalas cousas. ²⁶ E dun só fixo tódalas nacións do mundo para que habitasen toda a terra, e estableceu a orde dos tempos e os lindes dos seus territorios, ²⁷ para que buscasen a Deus, e o atopasen dalgún xeito, aínda as apalpadas, xa que non está lonxe de ningún de nós; ²⁸ porque por El vivimos, movémonos e existimos, tal e como dixo algún dos vosos poetas: porque nós tamén somos da súa linaxe. ²⁹ Así que, sendo nós da linaxe de Deus, non debemos pensar que a natureza divina sexa semellante ao ouro, prata ou pedras esculpidas pola arte ou a imaxinación do home. ³⁰ Polo tanto, pasando por alto os tempos da ignorancia, Deus advirte agora a tódalas persoas en todo lugar, que se arrepintan, ³¹ porque El estableceu un día no que xulgará o mundo con xustiza, por medio do Home que El escolleu, tendo presentado a todos a garantía de que iso vai acontecer ao resucitalo de entre os mortos. ³² Pero cando escoitaron da resurrección dos mortos, algúns burlábanse, mais outros dixeron: -Escoitarémoste outra vez sobre isto. ³³ Entón Paulo saíu do medio deles. ³⁴ Mais algúns xuntáronse con el e creron, entre os que estaba Dionisio o Aeropaxita, unha muller chamada Dámaris e outros máis.