¹ Pero algúns descenderon da Xudea e ensinaban aos irmáns: se non vos circuncidades conforme o rito de Moisés, non podedes ser salvos. ² Isto provocou que Paulo e Bernabé discutiran e entraran en controversia contra deles, e dispuxeron que Paulo, Bernabé e algúns outros, subiran a Xerusalém para tratar esa cuestión cos apóstolos e os anciáns. ³ Así que, sendo mandados pola igrexa, pasaron pola Fenicia e Samaria, relatando polo miúdo a conversión dos xentís e causaban gran gozo a todos os irmáns. ⁴ Cando chegaron a Xerusalém, foron recibidos pola igrexa, os apóstolos e os anciáns e informaron de todo o que Deus fixera con eles. ⁵ Pero algúns da seita dos fariseos que creran levantáronse dicindo: -Cómpre circuncidalos e mandarlles que garden a lei de Moisés. ⁶ Entón os apóstolos e os anciáns reuníronse para examinar este asunto. ⁷ E despois de moito debate, Pedro levantouse e díxolles: -Irmáns, vós sabedes que nos primeiros días Deus me escolleu de entre vós para que pola miña boca os xentís oísen a palabra do evanxeo e creran. ⁸ E Deus, que coñece os corazóns, deu testemuño no seu favor dándolles o Espírito Santo, así como tamén nolo deu a nós; ⁹ e ningunha distinción fixo entre nós e eles, purificando pola fe os seus corazóns. ¹⁰ Agora pois, por que tentades a Deus poñendo sobre o pescozo dos discípulos un xugo que nin nosos pais nin nós puidemos levar? ¹¹ Cremos máis ben que somos salvos pola graza do Señor Xesús, do mesmo xeito que tamén o son eles. ¹² Toda a multitude fixo silencio, e escoitaban a Bernabé e a Paulo, que relataban os sinais e prodixios que Deus fixera entre os xentís por medio deles. ¹³ Cando remataron de falar, Xacobe respondeu dicindo: -Escoitádeme, irmáns. ¹⁴ Simón relatou como Deus ao principio tivo a ben tomar de entre os xentís un pobo para o seu nome. ¹⁵ E con isto concordan as palabras dos profetas, tal e como está escrito: ¹⁶ "Despois disto volverei, e reedificarei o tabernáculo de David que caeu. E reedificarei as súas ruinas, e levantareino de novo, ¹⁷ Para que o resto das persoas busque o Señor, e todos os xentís que son chamados polo meu nome" ¹⁸ - di o Señor - que fai saber todo isto dende o principio. ¹⁹ Polo tanto, eu decido, que non amolemos os que de entre os xentís se converten a Deus, ²⁰ senón que lles escribamos que se absteñan de cousas contaminadas polos ídolos, de fornicación, do esganado e do sangue. ²¹ Porque Moisés dende xeracións antigas ten en cada cidade aos que o proclaman, pois todos os días de repouso é lido nas sinagogas. ²² Entón pareceulle ben aos apóstolos e aos anciáns, con toda a igrexa, escoller de entre eles algúns homes para mandalos a Antioquía con Paulo e Bernabé: a Xudas, chamado Barsabás, e a Silas, homes prominentes entre os irmáns; ²³ e escribiron da súa man: -Os apóstolos e os irmáns que son anciáns, aos irmáns na Antioquía, Siria e Cilicia, que son dos xentís, saúdos. ²⁴ Xa que oímos que algúns dos nosos, aos que non autorizamos, inquietáronvos coas súas palabras, perturbando as vosas almas, ²⁵ pareceunos ben, chegado a un común acordo, escoller algúns homes para mandalos a vós cos nosos amados Bernabé e Paulo, ²⁶ homes que arriscaron a súa vida polo nome do noso Señor Xesús Cristo. ²⁷ Polo tanto, mandamos a Xudas e a Silas, que tamén vos informaran das mesmas cousas en persoa. ²⁸ Porque pareceu ben ao Espírito Santo e a nós non impoñervos maior carga que estas cousas esenciais: ²⁹ que vos absteñades das cousas sacrificadas aos ídolos, do sangue, do esganado e de fornicación. Se vos gardades de tales cousas, ben faredes. Pasádeo ben! ³⁰ Así que eles, despois de seren despedidos, descenderon a Antioquía; e reunindo a congregación, entregaron a carta; ³¹ e cando a leron, alegráronse moito polo consolo que lles producía. ³² Sendo Xudas e Silas tamén profetas, consolaron e confortaron aos irmáns con moitas palabras. ³³ E despois de pasar alí algún tempo, foron despedidos en paz polos irmáns para volver a aqueles que os mandaran. ³⁴ Pero a Silas pareceulle ben quedar alí. ³⁵ Mais Paulo e Bernabé quedaron na Antioquía ensinando e predicando con moitos outros a palabra do Señor. ³⁶ Despois dalgúns días Paulo dixo a Bernabé: -Volvamos e visitemos os irmáns en tódalas cidades onde pregoamos a palabra do Señor para ver como están. ³⁷ Bernabé quería levar tamén con eles a Xoán, chamado Marcos, ³⁸ pero Paulo consideraba que non debían levar con eles a quen desistira na Panfilia e non os acompañara na obra. ³⁹ Entón alporizáronse de tal xeito, que se separaron un do outro, e Bernabé tomou a Marcos con el e embarcaron cara a Chipre. ⁴⁰ Mais Paulo escolleu a Silas e partiu, sendo encomendado polos irmáns á graza do Señor. ⁴¹ E viaxaba por Siria e Cilicia confirmando as igrexas.