¹ E aconteceu que cando o rei vivía na súa casa, despois de que Iahveh lle dera descanso de todos os seus inimigos arredor, ² o rei dixo ao profeta Natán: -Mira, eu vivo nunha casa de cedro, pero a arca de Deus vive entre cortinas. ³ E Natán dixo ao rei: -Vai, fai todo o que hai no teu corazón, porque Iahveh está contigo. ⁴ Pero esa mesma noite a palabra de Iahveh chegou a Natán, dicindo: ⁵ -Vai e di ao meu servo David: -Isto di Iahveh: -Es ti o que me vai edificar unha casa para vivir? ⁶ Pois non vivín en casa algunha dende o día que fixen subir aos fillos de Israel de Exipto ata o sol de hoxe, senón que andei en tenda e en tabernáculo. ⁷ En todo o que andei con todos os fillos de Israel, falei algunha vez a algunha das tribos de Israel ás que lles mandei pastorear o meu pobo Israel, dicindo: por que non me edificastes unha casa de cedro? ⁸ Agora pois, así dirás ao meu servo David: así di Iahveh dos exércitos: Eu collinte das mandas, de seguir tras do rabaño, para que foses príncipe sobre o meu pobo Israel. ⁹ E estiven contigo en todos os teus camiños e destruín a todos os teus inimigos diante de ti; e farei de ti un gran nome, coma o nome dos grandes que están na terra. ¹⁰ E dispuxen un lugar para o meu pobo Israel e planteino alí, para que habite na súa propia terra e non sexa perturbado; e os malvados non os aflixan máis como no principio, ¹¹ como dende o día en que mandei levantar xuíces sobre o meu pobo Israel. E dareiche acougo de todos os teus inimigos; e tamén Iahveh faiche saber que Iahveh edificará unha casa para ti. ¹² Cando se cumpran os teus días e descanses cos teus pais, levantarei a túa descendencia despois de ti, que sairá das túas entrañas, e establecerei o seu reino. ¹³ El edificará unha casa para o meu nome, e Eu establecerei o trono do seu reino para sempre. ¹⁴ Eu serei o seu pai e el será o meu fillo. Cando cometa iniquidade, corrixireino con vara de homes e con azoutes de fillos dos homes, ¹⁵ pero a miña misericordia non se afastará del, como a afastei de Saúl, a quen quitei de diante de ti. ¹⁶ A túa casa e o teu reino permanecerán para sempre diante de ti; e o teu trono será establecido para sempre. ¹⁷ Segundo todas estas palabras e conforme toda esta visión, así lle falou Natán a David. ¹⁸ Entón o rei David entrou e sentou diante de Iahveh, e dixo: -Quen son eu, meu Señor Iahveh, e que é a miña casa para que me teñas traído ata aquí? ¹⁹ E coma se fose pouco aos teus ollos, ó Señor Iahveh, ti tamén falaches da casa do teu servo respecto ao que vai a vir moito máis adiante. Señor Iahveh, que grande designio para un home! ²⁰ E que máis pode dicirche David? Pois ti, Señor Iahveh, coñeces o teu servo! ²¹ Por mor da túa palabra e conforme o teu propio corazón, fixeches toda esta grandeza para que o soubera o teu servo. ²² Ó Señor Iahveh, por iso ti es grande! Non hai ninguén coma ti, nin hai outro Deus ademais de ti, conforme todo o que escoitamos cos nosos ouvidos! ²³ E que nación hai na terra coma o teu pobo Israel, que viñeches rescatar para ti como pobo, para poñerlle nome e facer grandes cousas grandes e terribles, expulsando as nación e os seus deuses diante do pobo que rescataches de Exipto? ²⁴ Ti estableciches o teu pobo, Israel, como o teu pobo para sempre, e ti, Iahveh, viñeches ser o seu Deus. ²⁵ E agora, Ó Iahveh Deus, confirma para sempre a palabra que falaches sobre o teu servo e sobre a súa casa, e fai como dixeches. ²⁶ Que o teu nome sexa engrandecido para sempre, para que digan: Iahveh dos exércitos é o Deus de Israel. E sexa establecida a casa do teu servo David diante de ti. ²⁷ Porque ti, Iahveh dos exércitos, Deus de Israel, despertaches o ouvido do teu servo dicindo: "Eu construireiche unha casa. Por iso o teu servo atopou no seu corazón o valor para levantar esta oración diante de ti. ²⁸ Pois agora, Señor Iahveh, ti só es Deus, e as túas palabras son verdade, e prometiches ao teu servo este ben. ²⁹ Ten a ben bendicir a casa do teu servo para que permaneza para sempre diante de ti; porque ti, Señor Iahveh, falaches, e coa túa bendición será bendita a casa do teu servo para sempre.