¹ David reuniu de novo a todos os homes escollidos de Israel, trinta mil. ² e David ergueuse e foi con todo o pobo que estaba con el a Baala de Xudá, para facer subir de alí a arca de Deus, que é chamada polo Nome: o nome de Iahveh dos exércitos que está sobre os querubíns. ³ E puxeron a arca de Deus sobre un carro novo, para levala da casa de Abinadab que estaba no monte; e Uzá e Ahío, fillos de Abinadab, guiaban o carro novo. ⁴ E levárono coa arca de Deus dende a casa de Abinadab que estaba no monte; e Ahío ía diante da arca. ⁵ E David e toda a casa de Israel tocaban con ledicia diante de Iahveh con toda clase de instrumentos feitos de madeira de abeto, con liras, salterios, pandeiros, frautas e címbalos. ⁶ Cando chegaron á eira de Nacon, Uza estendeu a súa man cara a arca de Deus e suxeitouna, porque os bois estaban a piques de derrubala. ⁷ Entón acendeuse a ira de Iahveh contra Uza, e Deus feriuno alí por mor da súa transgresión, e morreu alí xunto á arca de Deus. ⁸ E anoxouse David porque a ira de Iahveh caera sobre Uza, e chamou a aquel lugar Perez-Uza, como se chama ata hoxe. ⁹ E David tivo medo de Iahveh ese día, e dixo: -Como poderá vir a min a arca de Iahveh? ¹⁰ E David non quixo trasladar a arca de Iahveh con el á Cidade de David, senón que a trasladou á casa de Obed-edom o ieteo. ¹¹ E a arca de Iahveh quedou na casa de Obed-edom o ieteo por tres meses; e Iahveh bendixo a Obed-edom e a toda a súa casa. ¹² E informaron ao rei David, dicindo: - Iahveh bendiciu a casa de Obed-edom e todo o que lle pertence por mor da arca de Deus. Entón David foi e fixo subir a arca de Deus da casa de Obed-edom á Cidade de David con ledicia. ¹³ E aconteceu que cando os que levaban a arca de Iahveh camiñaban seis pasos, el sacrificaba un boi e un cordeiro. ¹⁴ E David bailaba con toda a súa forza diante de Iahveh; e estaba vestido cun efod de liño. ¹⁵ Así David e toda a casa de Israel subían a arca de Iahveh con aclamacións e son de trompeta. ¹⁶ E aconteceu que cando a arca de Iahveh chegou á Cidade de David, Mical, filla de Saúl, mirou pola fiestra, e cando viu ao rei David brincando e bailando diante de Iahveh, desprezouno no seu corazón. ¹⁷ E trouxeron a arca de Iahveh e puxérona no seu lugar dentro da tenda que David tivera levantada para ela; e David ofreceu holocaustos e ofrendas de paz diante de Iahveh. ¹⁸ Cando David rematou de ofrecer os holocaustos e as ofrendas de paz, bendiciu o pobo no nome de Iahveh dos exércitos. ¹⁹ Despois repartiu a todo o pobo, a toda a multitude de Israel, tanto homes coma mulleres, a cada un, un anaco de pan, un anaco de dátiles e unha torta de pasas. Entón todo o pobo marchou cada un á súa casa. ²⁰ Cando David volveu a bendicir a súa casa, Mical, filla de Saúl, saíu ao encontro de David e díxolle: -Que distinguido se fixo hoxe o rei de Israel, descubríndose hoxe aos ollos das criadas dos seus servos, como se descubre un calquera! ²¹ E David dixo a Mical: -Foi diante de Iahveh que me escolleu por enriba do teu pai e de toda a súa casa para me constituír príncipe sobre o pobo de Iahveh; así que cantarei diante de Iahveh. ²² E aínda me hei facer menos que isto, e serei humillado diante dos meus propios ollos; pero serei honrado diante das servas das que ti que falaches. ²³ E Mical, filla de Saúl, non tivo fillos ata o día da súa morte.