Capítulo 20

1 Pero había alí un home malvado que se chamaba Sheba, fillo de Bicri, benxaminita. E el tocou a trompeta e dixo: -Non temos parte en David nin herdanza no fillo de Ixaí. Israel, cada un aos seus deuses! 2 E todos os homes de Israel deixaron de seguir a David e foron tras de Sheba, fillo de Bicri; pero os homes de Xudá quedaron unidos ao seu rei dende o Xordán ata Xerusalém. 3 Cando David chegou á súa casa en Xerusalém, o rei colleu as dez mulleres e as concubinas que deixara para coidar a casa, e púxoas baixo custodia e proveulles de alimentos, pero non se achegou a elas; e quedaron encerradas ata o día da súa morte, vivindo coma viúvas. 4 Entón o rei dixo a Amasa: -Convócame aos homes de Xudá dentro de tres días, e ti aparece aquí. 5 Amasa foi convocar a todos os homes de Xudá, pero tardou máis do tempo que lle asignara. 6 Entón David dixo a Abisaí: -Agora Sheba, fillo de Bicri, faranos máis mal que Absalón. Toma, pois, os servos do teu señor e persígueo, non sexa que atope para si cidades fortificadas e poida fuxir das nosas mans. 7 E saíron tras del os homes de Ioab, xunto cos cereteos e os peleteos, e todos os homes valentes; e saíron de Xerusalém para perseguir a Sheba, fillo de Bicri. 8 E cando estaban xunto á gran pedra que hai en Gabaón, Amasa saíu ao seu encontro. E Ioab estaba vestido coa súa roupa do exército e tiña un cinto atado á cintura cunha espada na vaíña; e ao avanzar, caeu a espada. 9 E Ioab dixo a Amasa: -Como estás, meu irmán? E Ioab colleu a Amasa da barba coa súa man dereita para bicalo. 10 Pero Amasa non se percatou da espada que había na man de Ioab; e este feriu con ela o seu ventre, e as súas tripas derramáronse por terra. E, sen ferilo outra vez, morreu. E Ioab e o seu irmán Abisaí perseguiron a Sheba, fillo de Bicri. 11 E un dos mozos de Ioab estaba xunto a el, e dixo: -Quen estea con Ioab e quen estea por David, que siga a Ioab. 12 E Amasa estaba deitado revolvéndose no seu sangue no medio do camiño. E cando aquel home viu que toda a xente se detía, apartou a Amasa do camiño ao campo e botou sobre el unha túnica, porque vía que se paraba todo o que pasaba ao seu carón. 13 Cando Amasa foi apartado do camiño, todo o pobo segiu a Ioab para perseguir a Sheba, fillo de Bicri. 14 E Sheba atravesou todas as tribos de Israel ata Abel-bet-Maacá e reuniuse todo Barim e foi detrás del. 15 Chegaron tamén os homes de Ioab e sitiárono en Abel-bet-Maacá, e levantaron un terraplén contra a cidade que chegaba á muralla; e todo o pobo que estaba con Ioab batía no muro para derrubalo. 16 Entón unha muller sabia clamou dende a cidade: -Escoitade, escoitade! Pídovos que lle digades a Ioab: ven aquí para que poida falar contigo! 17 E el achegouse a ela, e a muller dixo: -Es ti Ioab? E el respondeu: -Son eu. Entón ela díxolle: -Escoita as palabras da túa serva. E el respondeu: -Estou a escoitar. 18 Entón ela respondeu, e dixo: -Antes adoitaban dicir: "Certamente consultarán en Abel," e así remataban calquera asunto. 19 Somos unha das cidades máis pacíficas e fieis en Israel. Ti procuras destruír unha cidade e unha nai en Israel. Por que queres destruír a herdanza de Iahveh? 20 E Ioab respondeu, e dixo: -Lonxe estea de min destruír ou exterminar! 21 O caso non é este, senón que un home da rexión montañosa de Efraín, chamado Seba, fillo de Bicri, levantou a súa man contra o rei David. Soamente entregádeo, e eu sairei da cidade. E a muller díxolle a Ioab: -Velaquí, mandaremos a súa cabeza por riba do muro! 22 E a muller foi a todo o pobo coa súa sabedoría; e cortáronlle a cabeza a Sheba, fillo de Bicri, e lanzárona a Ioab. E el tocou a trompeta e afastáronse da cidade, cada un á súa tenda. E Ioab volveu a Xerusalém xunto ao rei. 23 Ioab era xefe de todo o exército de Israel; e Benías, fillo de Ioyada, era xefe dos cereteos e peleteos; 24 Adoram estaba a cargo dos tributos, e Iosafat, fillo de Ahilud, era o cronista; 25 Seva era o escriba, e Sadoc e Abiatar os sacerdotes. 26 Ira o xaireo era o ministro principal de David.