¹ E dixo Eliseo: -Escoitade a palabra de Iahveh: -Así di Iahveh: mañá por esta hora, unha medida de flor de fariña vaise vender por un siclo, e dúas medidas de cebada por un siclo, na porta de Samaria! ² E un capitán sobre o que o rei se apoiaba, respondeu ao home de Deus e dixo: -Aínda que Iahveh abrise as fiestras do ceo, sería isto así? E el dixo: -Velaquí, veralo cos teus propios ollos, pero ti non poderás nin probalo. ³ E na entrada da porta había catro homes leprosos, que se dixeron un ao outro: -Para que estamos aquí sentados ata morrer? ⁴ Se tratamos de entrar na cidade, a fame que hai na cidade mataranos, e se quedamos aquí, tamén morreremos. Polo tanto, imos e pasemos ao campamento dos sirios; se eles nos deixan con vida, viviremos; e se nos matan, morreremos. ⁵ E erguéronse ao mencer para ir ao campamento dos sirios; e cando chegaron á entrada do campamento dos sirios, non había ninguén alí. ⁶ Porque Iahveh fixera que se escoitara no campamento dos sirios un estrondo de carros, un ruído de cabalos e un estrépito dun grande exército; e dixéronse un ao outro: velaí que o rei de Israel contratou contra nós aos reis dos hititas e aos reis dos exipcios para que veñan contra nós! ⁷ Polo que se ergueron e fuxiron á noitiña, deixando as súas tendas, os seus cabalos e os seus asnos, e o campamento tal como estaba; e fuxiran para salvar as súas vidas. ⁸ Cando os leprosos chegaron á entrada do campamento, entraron nunha tenda e comeron e beberon, e colleron de alí prata, ouro e vestidos, e foron e agocháronos. Despois volveron e entraron noutra tenda, e tamén colleron cousas de alí, e foron e agochárono. ⁹ Entón dixéronse un ao outro: -Non estamos a facer ben. Este é día de boas novas, e nós calamos. Se agardamos ata a mañanciña, a nosa calamidade chegará a nós. Imos, pois, entremos para dar as novas á casa do rei. ¹⁰ Foron, pois, e chamaron aos gardas da porta da cidade, e dixéronlles: -Fomos ao campamento dos sirios, e velaquí, non había alí ninguén, nin voz de persoa, senón cabalos atados e asnos atados, e o campamento estaba intacto. ¹¹ Os sentinelas berraron, e anunciárono dentro do palacio do rei. ¹² E de noite o rei ergueuse, e dixo aos seus servos: -Dareivos a coñecer o que os sirios nos fixeron. Eles saben que temos fame, por iso saíron das tendas e agocháronse no campo, dicindo: cando saian da cidade, collerémolos vivos e entraremos na cidade. ¹³ Entón respondeu un dos seus servos, e dixo: -Rógoche que tomes cinco dos cabalos que quedan na cidade e mandémolos para ver o que hai, pois os que quedan aquí morrerán como toda a multitude de Israel que xa pereceu. ¹⁴ Colleron, pois, dous carros con cabalos, e o rei mandounos ao campamento dos sirios, dicindo: -Ide e mirade. ¹⁵ Eles foron tras deles ata o Xordán, e velaí que todo o camiño estaba cheo de roupas e pertenzas que os sirios tiñan deixado pola présa. Entón os mensaxeiros volveron e contáronllo ao rei. ¹⁶ Entón o pobo saíu e saqueou o campamento dos sirios; e unha medida de flor de fariña vendeuse por un siclo, e dúas medidas de cebada por un siclo, conforme a palabra de Iahveh. ¹⁷ E o rei puxo ao capitán sobre o que a súa man se apoiaba na entrada, pero o pobo esmagóuno na porta, e morreu, conforme o home de Deus que dixera cando o rei baixara a el. ¹⁸ E aconteceu tal como o home de Deus falara ao rei, dicindo: -Un siclo será o prezo das dúas medidas de cebada, e un siclo o prezo da medida de flor de fariña; mañá a esta hora na porta de Samaria. ¹⁹ E o capitán respondera ao home de Deus, dicindo: -Se Iahveh abrira as fiestras do ceo, podería acontecer isto? E el dixo: -Velaí, veralo cos teus ollos, pero non poderás nin probalo. ²⁰ E así aconteceu con el; porque o pobo atropelouno na porta, e morreu.