1
Naqueles días Ezequías caeu enfermo de morte; e o profeta Isaías, fillo de Amós, veu a el, e díxolle: -Así di Iahveh: pon en orde á túa casa, porque morrerás, e non vivirás.
2
Entón el volveu o seu rostro cara a parede e orou a Iahveh, dicindo:
3
Rógoche, Ó Iahveh, rógoche que lembres que andei diante de ti en verdade e con corazón integro, e que fixen o bo diante dos teus ollos. E Ezequías chorou con grandes bágoas.
4
E aínda non saíra Isaías ao medio do patio, cando a palabra de Iahveh chegou a Isaías, dicindo:
5
"Volve e di a Ezequías, príncipe do meu pobo: así di Iahveh, Deus do teu pai David: escoitei a túa oración, e vin as túas bágoas; velaquí, Eu sandareite; ao terceiro día subirás á casa de Iahveh.
6
Engadirei aos teus días quince anos, e librareite a ti e a esta cidade da man do rei de Asiria; e protexerei esta cidade por amor a min mesmo e por amor ao meu servo David.
7
E Isaías dixo: -Traede unha masa de figos. E trouxérona e puxérona sobre a ferida, e el sandou.
8
E Ezequías dixera a Isaías: -Cal será o sinal de que Iahveh me sandará, e que subirei á casa de Iahveh ao terceiro día?
9
E Isaías dixo: -Este é o sinal que terás de Iahveh, de que Iahveh fará o que dixo: poderá a sombra ir diante dez graos ou volver atrás dez graos?
10
E Ezequías respondeu: -É cousa fácil que a sombra avance dez graos; pero non que a sombra recúe dez graos.
11
Entón o profeta Isaías invocou a Iahveh, e El fixo volver atrás a sombra por dez graos, polos graos polos que recuara no reloxo de Acaz, dez graos atrás.
12
Por aquel tempo, Merodac-baladán, fillo de Baladán, rei de Babilonia, mandou mensaxeiros con cartas e un regalo a Ezequías, pois oíra que Ezequías caera doente.
13
E Ezequías escoitounos, e amosoulles toda a casa dos tesouros, a prata, o ouro, as especias e o mellor aceite, e a casa das súas armas e todo o que había nos seus tesouros; non houbo nada que Ezequías non lles amosara na súa casa e en todo o seu reino.
14
Entón o profeta Isaías foi onda o rei Ezequías, e díxolle: -Que dixeron eses homes, e de onde viñeron a ti? E Ezequías dixo: -Viñeron dunha terra lonxe, de Babilonia.
15
Entón el dixo: -Que viron na túa casa? E Ezequías respondeu: -Viron todo o que hai na miña casa; non houbo nada dos meus tesouros que non lles amosase.
16
Entón Isaías dixo a Ezequías: -Escoita a palabra de Iahveh:
17
Velaí veñen días nos que todo o que hai na túa casa e todo o que os teus pais atesouraron ata hoxe, será levado a Babilonia; nada quedará, di Iahveh.
18
E dos teus fillos, os que sairán de ti, que ti enxendres, serán tomados para que sexan eunucos no pazo do rei de Babilonia.
19
Entón Ezequías dixo a Isaías: -A palabra de Iahveh que falaches é boa. E engadiu: Acaso non será así, pois haberá paz e seguridade nos meus días?
20
O resto dos feitos de Ezequías e toda a súa fortaleza, e como fixo o estanque e o acueduto para levar as augas á cidade, non está escrito no libro das Crónicas dos reis de Xudá?
21
E Ezequías durmiu cos seus pais, e reinou o seu fillo Manasés no seu lugar.