Capítulo 13

1 No ano vinte e tres de Ioas, fillo de Ocozías, rei de Xudá, Ioacaz, fillo de Iehú, comezou a reinar sobre Israel en Samaria, e reinou dezasete anos. 2 E fixo o malo aos ollos de Iahveh, e seguiu nos pecados de Ieroboam, fillo de Nabat, quen fixera pecar a Israel; non se afastou deles. 3 Entón acendeuse a ira de Iahveh contra Israel e entregounos na man de Hazael, rei de Siria, e na man de Ben-hadad, fillo de Hazael, por moitos días. 4 Pero Ioacaz orou e implorou diante de Iahveh, e Iahveh escoitouno; porque viu a opresión de Israel, e como o rei de Siria oprimíaos. 5 E Iahveh deulle un libertador a Israel, e foron salvos da man dos sirios; e os fillos de Israel viviron nas súas tendas como antes. 6 Mais non se afastaron dos pecados da casa de Ieroboán, que fixera pecar a Israel; senón que camiñaron neles; e tamén o ídolo da Asera ficou en pé en Samaria. 7 Aínda que só lle quedaran a Ioacaz cincuenta homes de a cabalo, dez carros e dez mil homes de infantería; pois o rei de Siria destruíunos e deixounos coma o po para pisar. 8 E o resto dos feitos de Ioacaz, e todo o que fixo e as súas proezas, non están escritas no libro das Crónicas dos reis de Israel? 9 E Ioacaz durmiu cos seus pais, e foi sepultado en Samaria; e o seu fillo Ioas reinou no seu lugar. 10 No ano trinta e sete de Ioas, rei de Xudá, Ioas, fillo de Ioacaz, comezou a reinar sobre Israel en Samaria, e reinou dezaseis anos. 11 E fixo o que era malo aos ollos de Iahveh, e non se afastou de todos os pecados de Ieroboam, fillo de Nabat, quen fixera pecar a Israel, senón que andou neles. 12 E o resto dos feitos de Ioas, e todo o que fixo e valor que amosou na súa loita con Amasías, rei de Xudá, non están escritos no libro das Crónicas dos reis de Israel? 13 E Ioas durmiu cos seus pais, e Xeroabán sentou no seu trono; e Ioas foi sepultado en Samaria cos reis de Israel. 14 Eliseo estaba doente da enfermidade da que ía morrer. E Ioas, rei de Israel, baixou onda el chorando, e dixo: -Meu pai, meu pai! Carro de Israel e o seu auriga! 15 E Eliseo díxolle: -Toma un arco e algunhas frechas. Entón el colleu un arco e unhas frechas. 16 E Eliseo dixo ao rei de Israel: -Pón a túa man sobre o arco. E el puxo a súa man sobre o arco; e Eliseo puxo as súas mans sobre as mans do rei, 17 e dixo: -Abre a fiestra que mira cara o oriente. E cando a abriu, Eliseo dixo: -Tira! E cando el tirou, Eliseo dixo: - Frecha de salvación de Iahveh, frecha de victoria contra Siria! Porque ferirás os sirios en Afec ata destruílos. 18 E díxolle: -Toma as frechas. E cando as colleu o rei de Israel, díxolle: - Golpea a terra! E el golpeou tres veces e parou. 19 Entón o home de Deus anoxouse contra el e dixo: -De ter golpeado cinco ou seis veces, daquela tiveras ferido a Siria ata que non quedara ninguén! Pero agora só derrotarás a Siria tres veces. 20 E morreu Eliseo e sepultárono. Ao rematar o ano, as bandas de moabitas viñeron á terra. 21 E aconteceu que estando uns sepultando a un home, de súpeto viron que viña unha banda, e botaron o morto no sepulcro de Eliseo; e cando o cadáver tocou os ósos de Eliseo, reviviu, e púxose en pé. 22 E Hazael, rei de Siria, oprimiu a Israel todos os días de Ioacaz. 23 Pero Iahveh tivo misericordia deles e tivo compaixón deles, e volveuse cara eles por mor do seu pacto con Abraham, Isaac e Xacob; e non quixo destruílos nin botalos de diante da súa presenza ata hoxe. 24 Entón morreu Hazael, rei de Siria, e Ben-hadad o seu fillo reinou no seu lugar. 25 Entón Ioas, fillo de Ioacaz, volveu e tomou da man de Ben-hadad, fillo de Hazael, as cidades que este tomara en guerra da man do seu pai Iaocaz. Ioas derrotouno tres veces e devolveulle as cidades a Israel.