¹ Manasés tiña doce anos cando comezou a reinar, e reinou cincuenta e cinco anos en Xerusalém. ² E fixo o mal aos ollos de Iahveh , segundo as abominacións das nacións que Iahveh expulsara de diante dos fillos de Israel. ³ Reedificou os altos que o seu pai Ezequías derrubara, ergueu altares para os baales e fixo aseras e adorou e serviu a todo o exército dos ceos. ⁴ E construíu altares na casa de Iahveh, da que o Señor dixo: en Xerusalém permanecerá o meu nome para sempre. ⁵ Tamén construíu altares a todo o exército dos ceos nos dous atrios da casa de Iahveh . ⁶ Fixo pasar os seus fillos polo lume no val de Ben-Hinom, e practicou a maxia, a adivinación e a bruxería, e consultou os espíritos dos mortos, e practicou o espiritismo. Fixo todo o posible para provocar a ira a Iahveh, facendo o malo aos seus ollos. ⁷ E colocou na casa de Deus a imaxe do ídolo que fabricara, da que Deus tiña dito a David e ao seu fillo Salomón: nesta casa e en Xerusalém, a que escollín entre todas as tribos de Israel, poñerei o meu nome para sempre. ⁸ E nunca máis farei que o pé de Israel saia da terra que dei aos vosos pais, con tal de que teñan conta de poñer en práctica todo o que eu lles mandei, toda a lei, os estatutos e os mandamentos que lles dei a Moisés. ⁹ E Manasés levou a Xudá e aos habitantes de Xerusalém a facer máis mal do que as nacións que Iahveh destruíu de diante dos fillos de Israel. ¹⁰ E Iahveh falou a Manasés e ao seu pobo, pero eles non prestaron atención; ¹¹ e debido a iso, Iahveh trouxo contra eles os capitáns do exército do rei de Asiria, que prenderon a Manasés con garfos e atárono con cadeas de bronce levándoo a Babilonia. ¹² Pero cando se atopou en tal angustia, orou a Iahveh o seu Deus, humillándose diante do Deus dos seus pais. ¹³ E orou a El, e suplicoulle, e El amosou a súa misericordia e escoitou a súa suplica, e fíxoo volver a Xerusalém, ao seu reino. E Manasés recoñeceu que só Iahveh é Deus. ¹⁴ Despois disto, edificou o muro exterior da cidade de David, ao oeste de Guibón, no val, ata a entrada da porta dos peixes, rodeando a Ofel, e fixo o muro moi alto; e colocou capitáns do exército en todas as cidades fortificadas de Xudá. ¹⁵ Tamén eliminou os deuses estranxeiros e o ídolo da casa de Iahveh, e todos os altares que construíra no monte da casa de Iahveh e en Xerusalém, e botounos fóra da cidade. ¹⁶ E reparou o altar de Iahveh e ofreceu sobre el sacrificios de paz e de gratitude, e mandou a Xudá servir a Iahveh, o Deus de Israel. ¹⁷ Pero o pobo seguía a sacrificar nos lugares altos, aínda que só para Iahveh, o seu Deus. ¹⁸ Os demais feitos de Manasés, as súas oracións ao seu Deus e as palabras dos profetas que lle falaron no nome de Iahveh, o Deus de Israel, están escritos no libro dos reis de Israel. ¹⁹ E a súa oración, e como foi atendido, e todo o seu pecado e a súa infidelidade, e os lugares altos onde construíu aseras e ídolos, antes de humillarse, velaquí, están escritos nas palabras dos profetas. ²⁰ E Manasés durmiu cos seus pais, e enterrárono na súa casa; e reinou no seu lugar Amón, o seu fillo. ²¹ Amón tiña vinte e dous anos cando comezou a reinar, e reinou dous anos en Xerusalém. ²² E fixo o mal aos ollos de Iahveh, como tiña feito Manasés, o seu pai, pois Amón ofreceu sacrificios e serviu a todos as ídolos que fixera Manasés, o seu pai. ²³ Pero non se humillou diante de Iahveh, como se humillou Manasés, o seu pai, senón que Amón multiplicou a súa culpa. ²⁴ Os seus servos conspiraron contra el e matárono na súa casa. ²⁵ Pero o pobo matou a todos os que conspiraran contra o rei Amón; e o pobo da terra fixo rei a Iosías, seu fillo, no seu lugar.