1
David dixo no seu corazón: "Un día morrerei por mans de Saúl; non hai nada mellor para min que escapar á terra dos Filisteos; Saúl darase por vencido en buscarme máis adentro de todas as fronteiras de Israel; desta maneira escaparei fóra da súa man."
2
David levantouse e foise cos seiscentos homes que estaban con el, a Aquis fillo de Maoc, rei de Gat.
3
David viviu con Aquis en Gat, el e os seus homes, cada un coa súa propia casa e David coas súas dúas esposas, Ahinoam a Jezreelita, e Abigail a de Carmel, esposa de Nabal.
4
Dixéronlle a Saúl que David fuxira a Gat, así que non o buscou máis.
5
David díxolle a Aquis: " Se atopei graza nos teus ollos, permite que me dean un lugar nunha das cidades no campo, para que eu poda vivir alí: ¨¿Por que, para qué debe vivir o teu servo contigo na cidade real?
6
Así que Aquis entregoulle Siclag aquel día; por iso é que Siclag pertence aos reis de Xudá ata este día.
7
O número de días que David viviu na terra dos Filisteos foi un ano enteiro e catro meses.
8
David e os seus homes atacaron varios lugares e colleron propiedades contra os xesuritas, os xerzitas, e os amalecitas; porque desas nacións eran os habitantes da terra do Shur, tan lonxe coma a terra de Exipto. Eles estiveran vivindo alí na terra dende tempos antigos.
9
David atacaba a terra e non salvaba nin home nin muller vivos; levábase as ovellas, os bois, os burros, os camelos e as roupas; e voltaba outra vez a Aquis.
10
Aquis diría, "¿Contra quen colliches propiedades hoxe? David contestaba, " Contra o sur de Xudá, ou "Contra o sur de Xerameel", ou "Contra o sur dos quenitas."
11
David non se quedaba nin con home nin con muller vivos para traelos a Gat, dicindo, "Para que non poidan falar de nós, "David fixo tal e tal." Isto era o que facía todo o tempo que viviu no país dos Filisteos.
12
Aquis creu a David, dicindo, " El provocou que seu pobo de Israel o aborreza completamente; polo tanto el será o meu servo para sempre."