¹ Daquela, rexeitando toda maldade e todo engano, e finximentos, envexas e tódalas inxurias, ² desexade coma nenos que acaban de nacer, o leite puro da palabra, para que por el medredes para salvación, ³ xa que probastes a bondade do Señor. ⁴ E achegádevos a El, pedra viva, desprezada polos homes, mais escollida e preciosa diante de Deus, ⁵ tamén vós, coma pedras vivas, sede edificados coma casa espiritual para un sacerdocio santo, ofrecendo sacrificios espirituais aceptables a Deus por medio de Xesús Cristo. ⁶ Por iso di a Escritura: "velaí poño en Sión unha pedra escollida e preciosa, pedra angular, e o que crea nel non ha ser avergoñado". ⁷ Polo tanto para os que credes, El é precioso; mais para os que non cren: "a pedra que rexeitaron os construtores, veu ser a pedra angular ⁸ e, pedra onde tropezar e rocha onde caer"; pois eles tropezan porque son desobedientes á palabra, e ese é o seu destino. ⁹ Mais vós sodes familia escollida, real sacerdocio, nación santa, pobo adquirido por Deus, para anunciar as proezas daquel que vos chamou das tebras á sua luz admirable; ¹⁰ xa que vós non erades pobo noutro tempo, mais agora sodes o pobo de Deus; non recibirades misericordia, mais agora recibistes misericordia. ¹¹ Amados, rógovos como a extranxeiros e peregrinos que vos absteñades das paixóns carnais que loitan contra a alma. ¹² Entre os xentís, mantede unha conduta irreprochable, para que naquilo que vos calumnian coma malfeitores, ao veren as vosas boas obras, glorifiquen a Deus o día que El os visite. ¹³ Sometédevos a toda autoridade humana por causa do Señor, xa sexa o rei, coma a un superior, ¹⁴ ou os gobernadores, coma enviados por el para castigo dos malfeitores e gabanza dos que fan o ben. ¹⁵ Porque esta é a vontade de Deus: que facendo o ben, fagades calar a ignorancia dos insensatos. ¹⁶ Andade coma persoas libres, mais non usedes a liberdade como pretexto para a maldade, senón empregádea como servos de Deus. ¹⁷ Dádelle honra a todos, amade os irmáns, temede a Deus, honrade o rei. ¹⁸ Servos, estade suxeitos aos vosos amos con todo o respecto, non só aos que son bos e afables, senón tamén aos que son intratables. ¹⁹ Porque isto merece aprobación, se algún por causa da súa conciencia diante de Deus, está a aturar penalidades sufrindo inxustamente. ²⁰ Pois, que mérito ten se cando pecades vos dan de labazadas e o soportades? Mais se cando facedes o ben sufrides por iso e o soportades con paciencia, isto é precioso diante de Deus. ²¹ Porque para este propósito fostes chamados, xa que Cristo sufriu por vós deixándovos o exemplo para que sigades as súas pegadas: ²² "El, que non cometeu pecado, nin se atopou mentira algunha na súa boca"; ²³ quen cando o aldraxaban, non respondía con aldraxes; cando sofría, non ameazaba, senón que se encomendaba a Aquel que xulga con xustiza; ²⁴ El mesmo levou os nosos pecados no seu corpo sobre a cruz, para que morramos ao pecado e vivamos para a xustiza, porque polas súas feridas fostes sandados. ²⁵ Xa que vós andabades descarreirados coma ovellas, mais agora volvestes ao Pastor e Gardián das vosas almas.