¹ E aconteceu que cando Salomón rematou a obra da casa de Iahveh e da casa real, e todo o que Salomón desexaba facer, ² Iahveh aparecéuselle a Salomón por segunda vez, así como se lle aparecera en Gabaón. ³ E díxolle Iahveh: -Escoitei a túa oración e a túa súplica que fixeches diante de min; santifiquei esta casa que edificaches para poñer alí o meu nome para sempre; e os meus ollos e o meu corazón estarán alí todos os días. ⁴ E ti, se andas diante de min, como andou o teu pai David, con integridade de corazón e con rectitude, facendo todo o que che mandei, e gardando os meus estatutos e os meus decretos, ⁵ eu establecerei o trono do teu reino sobre Israel para sempre, tal e como lle dixen a David o teu pai, dicindo: "Non faltará un descendente teu no trono de Israel." ⁶ Pero se vós, e os vosos fillos, vos afastades de min obstinadamente, e non gardades os meus mandamentos e estatutos que puxen diante de vós, senón que vos ides a servir a outros deuses e os adorades, ⁷ entón eu cortarei a Israel da face da terra que lles dei; e esta casa que santifiquei para o meu nome, rexeitareina de diante de min, e Israel será refrán e riso para todos os pobos. ⁸ E sobre esta casa, que estaba en alta estima, calquera que pase por onda ela quedará asombrado e burlarase, e dirá: por que fixo Iahveh así a esta terra e a esta casa? ⁹ E eles dirán: -Porque abandonaron a Iahveh o seu Deus, que sacara aos seus pais da terra de Exipto, e botaron man doutros deuses, e adoráronos e servíronos, por iso Iahveh trouxo sobre eles todo este mal. ¹⁰ E aconteceu que ao cabo de vinte anos, cando Salomón edificara as dúas casas, a casa de Iahveh e a casa real, ¹¹ (polas que Hiram, rei de Tiro, lle trouxera a Salomón madeiras de cedro e de ciprés, e ouro, tanto canto el quixera) entón o rei Salomón deu a Hiram vinte cidades na terra de Galilea. ¹² E Hiram saíu de Tiro para ver as cidades que Salomón lle dera, e non lle agradaron. ¹³ E dixo: -Que cidades son estas que me deches, meu irmán? E chamounas terra de Cabul, nome que ten ata hoxe. ¹⁴ E Hiram mandara ao rei cento vinte talentos de ouro. ¹⁵ Esta é a razón da carga que o rei Salomón impuxo para edificar a casa de Iahveh e a súa propia casa, o terraplén e o muro de Xerusalém, Hazor, Meguido e Gezer: ¹⁶ pois Faraón, rei de Exipto, subiu a Gezer e tomouna, e queimouna con lume, e matou os cananeos que vivían na cidade, e deulla en dote á súa filla, muller de Salomón. ¹⁷ Salomón restaurou, pois, a Gezer e a Baixa Bet-Horón, ¹⁸ a Baalat, e a Tadmor na terra do deserto; ¹⁹ e todas as cidades de provisións que Salomón tiña, as cidades dos carros e as cidades dos xinetes de a cabalo, e todo o que Salomón quixo edificar en Xerusalém, no Líbano e en toda a terra do seu dominio. ²⁰ A todo o pobo que quedara dos amorreos, hititas, ferezeos, heveos e iebuseos, que non eran dos fillos de Israel; ²¹ aos seus fillos que quedaron na terra despois deles, (aos que os fillos de Israel non quixeron exterminar) Salomón someteunos a tributo laboral ata hoxe. ²² Pero de entre os fillos de Israel, Salomón non os someteu a ningún traballo forzado, senón que foron homes de guerra, os seus servos, os seus príncipes, os seus capitáns, os seus comandantes de carros e os seus xinetes de a cabalo. ²³ Estes eran os xefes que Salomón colocou sobre os oficiais e supervisores da obra: cincocentos cincuenta supervisores sobre o pobo que facía o traballo. ²⁴ Unha vez que a filla de Faraón subiu da Cidade de David á súa casa que Salomón lle edificara; entón el edificou o terraplén. ²⁵ E Salomón ofrecía holocaustos e sacrificios de paz tres veces ao ano sobre o altar que edificara a Iahveh, e queimaba incenso sobre o que estaba diante de Iahveh. Así foi que a casa foi rematada. ²⁶ O rei Salomón tamén fixo naves en Ezión-Gueber, que está preto de Elot, na beira do mar Vermello, na terra de Edom. ²⁷ E Hiram mandou nelas os seus servos, mariñeiros e mestres no mar, cos servos de Salomón, ²⁸ foron a Ofir e colleron de alí catrocentos vinte talentos de ouro, e trouxéronos ao rei Salomón.