¹ A raíña de Sheba ouviu da fama que Salomón alcanzara polo nome de Iahveh, e veu para probalo con preguntas difíciles. ² Chegou a Xerusalém cun gran cortexo, con camelos cargados de especias, de ouro en gran abundancia e de pedras preciosas; e chegou a Salomón e preguntoulle todo o que tiña no seu corazón. ³ E Salomón respondeulle a todas as súas preguntas; non houbo cousa que o rei non lle puidese responder. ⁴ Cando a raíña de Sheba viu toda a sabedoría de Salomón, e a casa que edificara, ⁵ os alimentos da súa mesa, as habitacións dos seus oficiais, a presentación e os vestidos dos seus servidores, as súas mesas e os holocaustos que ofrecía na casa de Iahveh, quedou abraiada. ⁶ E dixo ao rei: -Era verdade o que escoitei na miña terra sobre as túas obras e a túa sabedoría. ⁷ Pero eu non o crin ata que o vin cos meus propios ollos; pois non me contaron nin a metade. En sabedoría e prosperidade superas con moito a sona que escoitei. ⁸ Felices os teus homes, e felices estes teus servos, que poden estar continuamente diante de ti, escoitando a túa sabedoría! ⁹ Bendito sexa Iahveh o teu Deus, que se agradou en ti para poñerte no trono de Israel; polo amor eterno que Iahveh ten a Israel, colocoute como rei para que practiques o dereito e a xustiza. ¹⁰ E ela deu ao rei cento vinte talentos de ouro, e moitas especias aromáticas e pedras preciosas; nunca chegou tanta cantidade de especias aromáticas como a raíña de Sheba deu ao rei Salomón. ¹¹ Tamén as naves de Hiram que trouxeran o ouro de Ofir, trouxeron de Ofir unha gran cantidade de madeira de sándalo e pedras preciosas. ¹² E coa madeira de sándalo fixo o rei barandas para a casa de Iahveh e para a casa real, ademais de arpas e liras para os cantores; nunca viñera madeira de sándalo semellante nin se vira ata hoxe. ¹³ E o rei Salomón deu á raíña de Sheba todo o que desexou e todo o que lle pediu, ademais do que Salomón xa lle dera. Entón ela volveu e foi á súa terra cos seus servos. ¹⁴ O peso do ouro que chegaba a Salomón cada ano era de seiscentos sesenta e seis talentos de ouro; ¹⁵ ademais da moeda dos comerciantes e dos negocios dos mercadores, e de todos os reis da Arabia e dos gobernadores da terra. ¹⁶ O rei Salomón fixo tamén douscentos grandes escudos de ouro batido; seiscentos siclos de ouro gastou en cada escudo. ¹⁷ Fixo tamén trescentos escudos de ouro batido, de tres libras de ouro para cada un deles; e o rei púxoos na casa do Bosque do Líbano. ¹⁸ O rei fixo tamén un gran trono de marfil, e cubríuno de ouro puro. ¹⁹ O trono tiña seis chanzos cun remate redondo polo respaldo; tiña brazos a un e outro lado xunto ao trono, e dous leóns en pé xunto a eles. ²⁰ Tamén había doce leóns en pé a cada lado dos seis chanzos. En ningún outro reino se fixera un trono semellante. ²¹ E todos os vasos de beber do rei Salomón eran de ouro, e todos os utensilios da casa do Bosque do Líbano eran de ouro fino; nada de prata, pois nos días de Salomón esta era de pouco valor; ²² porque o rei tiña unha frota de naves de Tarshis no mar, coa frota de Hiram. Unha vez en tres anos a flota de Tarshis viña traendo ouro, prata, marfil, monos e pavos reais. ²³ O rei Salomón superaba a tódolos reis da terra en riqueza e en sabedoría. ²⁴ E toda a terra procuraba ver a Salomón para escoitar a sabedoría que Deus puxera no seu corazón. ²⁵ E todos eles traían os seus presentes cada ano: obxectos de ouro e prata, vestidos, armas, especias aromáticas, cabalos e mulas. ²⁶ E Salomón reuniu carros de guerra e cabalos; e tiña mil catrocentos carros e doce mil homes de a cabalo, que puxo nas cidades dos carros e preto do rei en Xerusalém. ²⁷ E o rei fixo que en Xerusalém a prata chegase a ser como as pedras, e os cedros tan abundantes coma as figueiras de Shefela. ²⁸ E traían a Salomón cabalos de Exipto e de Coa; que os mercadores do rei mercaban en Coa ao contado. ²⁹ E cada carro que viña de Exipto custaba seiscentas pezas de prata e cada cabalo cento cincuenta. Por medio deles tamen os adquirían todos os reis dos hititas e da Siria.