¹ Entón Salomón reuniu diante del en Xerusalém os anciáns de Israel, a tódolos príncipes das tribos e aos principais das familias dos fillos de Israel, para traer a arca do pacto de Iahveh dende a cidade de David, é dicir, Sión. ² E todos os homes de Israel reuníronse diante do rei Salomón no mes de Etanim, é dicir, o sétimo mes, no día da festa. ³ Cando chegaron todos os anciáns de Israel, os sacerdotes colleron a arca. ⁴ E levaron a arca de Iahveh, e o tabernáculo de reunión e todos os utensilios santos que había no tabernáculo; os sacerdotes e os levitas os subiron. ⁵ E o rei Salomón e toda a congregación de Israel que estaba con el reunida diante da arca, estaban sacrificando ovellas e bois que non se podían contar nin calcular por a gran cantidade deles. ⁶ Entón os sacerdotes puxeron a arca do pacto de Iahveh no seu lugar, no santuario da casa, no lugar santísimo, debaixo das ás dos querubíns. ⁷ Porque os querubíns estenden as súas ás sobre o lugar da arca, e así os querubíns cubren a Arca e as súas varas por riba. ⁸ Aínda que as varas eran tan largas, que os seus extremos deixábanse ver dende o lugar sando, que está diante do Lugar Santísimo, pero non se podían ver dende fóra. E así quedaron ata hoxe. ⁹ Na arca non había nada, agás as dúas táboas de pedra que Moisés puxera alí en Horeb, onde Iahveh fixo pacto cos fillos de Israel cando saíron da terra de Exipto. ¹⁰ E aconteceu que cando os sacerdotes saíron do santuario, a nube encheu a casa de Iahveh ¹¹ e os sacerdotes non puideron continuar servindo por mor da nube, porque a gloria de Iahveh enchera a casa de Iahveh. ¹² Entón Salomón dixo: -Iahveh dixo que habitaría na densa oscuridade. ¹³ Eu edifiquei unha casa de morada para Ti, un lugar para que habites para sempre. ¹⁴ Despois o rei volveu o seu rostro e bendiciu a toda a congregación de Israel, mentres toda a congregación de Israel estaba en pé. ¹⁵ E dixo: -Bendito sexa Iahveh, Deus de Israel, que cumpriu coa súa man todo o que falou ao meu pai David, dicindo: ¹⁶ "Dende o día que saquei o meu pobo Israel de Exipto, non escollín ningunha cidade de tódalas tribos de Israel para edificar unha casa para que o meu nome estea alí, pero escollín a David para que estivera sobre o meu pobo Israel. ¹⁷ E o meu pai David tiña no seu corazón o desexo de edificar unha casa ao nome de Iahveh, Deus de Israel. ¹⁸ Pero Iahveh dixo ao meu pai David: porque tes no teu corazón o desexo de edificar unha casa ao meu nome, fixeches ben en telo no teu corazón. ¹⁹ Con todo, ti non edificarás a casa, senón o teu fillo que sairá dos teus lombos, el edificará unha Casa ao meu nome. ²⁰ E Iahveh cumpriu a súa palabra que dixo, porque eu levanteime no lugar do meu pai David, e sentei no trono de Israel, como dixera Iahveh, e construín a casa ao nome de Iahveh, Deus de Israel. ²¹ E puxen alí un lugar para a arca, que ten o pacto de Iahveh que fixo cos nosos pais cando os sacou da terra de Exipto. ²² Entón Salomón parouse diante do altar de Iahveh a vista de toda a congregación de Israel, e estendendo as súas mans cara o ceo, ²³ dixo: -Ai Iahveh, Deus de Israel, non hai Deus coma ti, nin enriba nos ceos nin embaixo na terra, que gardas o pacto e a misericordia para cos teus servos que andan diante de ti con todo o seu corazón; ²⁴ que gardaches ao teu servo David, o meu pai, o que lle prometiches; dixéchelo coa túa boca, e cumpríchelo coa túa man, como se ve neste día. ²⁵ Agora, Iahveh Deus de Israel, cumpre co teu servo David, o meu pai, o que lle prometiches, dicindo: "Non faltará un home diante de min para sentar no trono de Israel, se os teus fillos gardan o meu camiño e andan diante de min, como ti andaches diante de min." ²⁶ Agora, Ó Iahveh, Deus de Israel, rógoche que se cumpra a palabra que dixeches ao teu servo David, o meu pai. ²⁷ Aínda que, en verdade habitará Deus sobre a terra? Velaí que os ceos, e os ceos dos ceos, non te poden conter, canto menos esta casa que eu edifiquei! ²⁸ Mais ti, Ó Iahveh o meu Deus, atende á oración do teu servo e á súa suplica, escoitando o clamor e a oración que o teu servo fai hoxe diante de ti; ²⁹ para que os teus ollos estean abertos sobre esta casa noite e día, sobre o lugar do que dixeches: alí estará o meu nome; para que escoites a oración que o teu servo dirixa cara este lugar. ³⁰ Escoita, pois, a oración do teu servo e do teu pobo Israel, cando oren cara este lugar; ti escoita no ceo, dende a túa morada; e cando escoites, perdoa. ³¹ Se alguén peca contra o seu próximo, e se lle pida xuramento, e entre nesta casa para xurar diante do teu altar, ³² enton escoita Ti dende o ceo, e obra e xulga os teus servos, condenando o impío para traer a súa conduta sobre a súa propia cabeza, e xustificando o xusto para darlle segundo a súa xustiza. ³³ E se o teu pobo Israel é derrotado diante do seu inimigo porque pecou contra ti, e volve a ti, e confesa o teu nome, e ora, e suplican nesta Casa, ³⁴ escoita Ti dende os ceos, e perdona o pecado do teu pobo Israel, e fainos volver á terra que deches aos seus pais. ³⁵ Cando o ceo se peche e non chova, porque eles pecaron contra ti, e oren cara este lugar e confesen o teu nome, e se volvan do seu pecado cando os aflixas, ³⁶ Ti escoita dende os ceos, e perdoa o pecado dos teus servos e do teu pobo Israel, ensinándolles o bo camiño por onde han andar; e dá a choiva sobre a túa terra, a que deches ao teu pobo en herdanza. ³⁷ Se hai fame na terra, se hai peste, pragas, fungos, lagostas ou saltóns; ou se o seu inimigo os sitia na terra onde vivan; se hai calquera calamidade ou enfermidade, ³⁸ toda oración e toda súplica que faga calquera persoa de todo o teu pobo Israel, recoñecendo cada un a aflicción no seu corazón, e estendan as súas mans cara esta casa, ³⁹ escoita Ti dende os ceos, a túa morada, e perdoa, e actúa dando a cada un segundo os seus camiños, pois ti coñeces o seu corazón; pois só Ti coñeces o corazón de tódolos fillos dos homes; ⁴⁰ para que te teman todos os días que vivan sobre a terra que Ti deches aos nosos pais. ⁴¹ Tamén cando o estranxeiro, aínda que non sexa do teu pobo Israel, veña dunha terra lonxe por mor do teu nome, ⁴² (porque escoitarán do teu gran Nome e da túa man forte e do teu brazo estendido), e veña e ore cara esta Casa, ⁴³ escoita Ti dende os ceos, lugar da túa morada, e fai conforme todo o que o estranxeiro che pida, para que todos os pobos da terra coñezan o teu nome, e te teman como o teu pobo Israel, e saiban que o teu Nome é invocado sobre esta Casa que eu edifiquei. ⁴⁴ Cando o teu pobo saia á guerra contra os seus inimigos por onde ti os mandes, e oren a Iahveh mirando cara a cidade que ti escolliches e cara a Casa que eu edifiquei ao teu nome, ⁴⁵ Ti escoitarás dende os ceos a súa oración e a súa súplica, e farás xustiza na súa causa. ⁴⁶ Se pecan contra ti (pois non hai persoa que non peque), e ti estás anoxado con eles e os entregas ao inimigo para que os leve cativos a terra do inimigo, sexa lonxe ou preto, ⁴⁷ e eles volvan en si na terra onde foron levados prisioneiros, e se convertan, e oren a ti na terra dos que os levaron prisioneiros, dicindo: pecamos, fixemos maldade, cometemos iniquidade, ⁴⁸ e se volvan a Ti con todo o seu corazón e con toda a súa alma na terra dos seus inimigos aos que os levaron prisioneiros, e oren a ti cara a súa terra que deches aos seus pais, e cara a cidade que ti escolliches e a Casa que eu edifiquei ao teu nome, ⁴⁹ escoita Ti dende os ceos, o lugar da túa morada, a súa oración e a súa súplica, e fai xustiza en favor deles. ⁵⁰ E perdoa ao teu pobo os pecados que fixo contra ti, e tódalas súas transgresións coas que se rebelaron contra Ti, facendo que teñan misericordia deles aqueles que os levaron cativos, ⁵¹ porque son o teu pobo e a túa herdanza, a quen sacaches de Exipto, do medio do forno de ferro. ⁵² Que os teus ollos sexan abertos á oración do teu servo e á súplica do teu pobo Israel, para escoitalos en todo aquilo no que te invoquen; ⁵³ porque ti separáchelos de entre todos os pobos da terra para Ti como herdanza, como dixeches por medio de Moisés, o teu servo, cando sacaches os nosos pais de Exipto, O Señor Deus! ⁵⁴ Cando Salomón rematou de facer toda esta oración e petición a Iahveh, ergueuse despois de estar de xeonllos diante do altar de Iahveh coas súas mans estendidas cara o ceo, ⁵⁵ e púxose en pé e bendiciu a toda a congregación de Israel, dicindo en voz alta: ⁵⁶ -Bendito sexa Iahveh que deu paz ao seu pobo Israel, conforme todo o que prometera; non faltou nin unha palabra de todas as súas promesas que fixo por medio do seu servo Moisés. ⁵⁷ Que Iahveh o noso Deus estea con nós como estivo cos nosos pais; que non nos desamparou nin nos abandonou. ⁵⁸ E incline o noso corazón cara a El para que andemos en todos os seus camiños e gardemos os seus mandamentos, os seus estatutos e os seus decretos, que El mandou aos nosos pais. ⁵⁹ E que estas palabras miñas, coas que orei diante de Iahveh, estean preto de Iahveh o noso Deus día e noite, para que defenda a causa do seu servo e do seu pobo Israel, segundo a necesidade de cada día. ⁶⁰ Para que todos os pobos da terra saiban que Iahveh é Deus, e non hai outro. ⁶¹ Sexa pois, o voso corazón íntegro para con Iahveh o noso Deus, camiñando nos seus estatutos e gardando os seus mandamentos, como neste día. ⁶² Entón o rei e todo Israel con el, ofreceron sacrificios diante de Iahveh. ⁶³ E Salomón ofreceu ofrendas de paz, que sacrificou para Iahveh: vinte e dous mil bois e cento vinte mil ovellas. Así o rei e todos os fillos de Israel consagraron a casa de Iahveh. ⁶⁴ Ese mesmo día o rei santificou o medio do atrio que estaba diante da casa de Iahveh, porque alí ofreceu os holocaustos, as ofrendas de gran e a espesura dos sacrificios de paz, porque o altar de bronce que estaba diante de Iahveh era pequeno para que puidesen caber nel os holocaustos, as ofrendas de gran e a espesura dos sacrificios de paz. ⁶⁵ E Salomón fixo festa naquel tempo, e todo Israel con el, unha gran congregación dende a entrada de Hamat ata o río de Exipto, diante de Iahveh o noso Deus por sete días e aínda por outros sete días, é dicir, por catorce días. ⁶⁶ Ao oitavo día despediu ao pobo, e eles bendiciron o rei e foron ás súas moradas ledos e gozosos de corazón por todo o ben que Iahveh fixera ao seu servo David e ao seu pobo Israel.