¹ Acab contoulle a Iezabel todo o que Elías fixera, e como matara a espada a tódolos profetas. ² Entón Iezabel mandou un mensaxeiro a Elías, dicindo: -Fáganme os deuses isto, e aínda peor, se mañá a esta hora non fago da túa vida como a dun deles! ³ E el, collendo medo, ergueuse e marchou para salvar a súa vida, e chegou a Beerseba, que está en Xudá, e deixou alí o seu criado. ⁴ E el foi polo deserto durante un día de camiño, e chegou e sentou debaixo dunha silveira, e desexando morrer dixo: -Xa está ben, Ó Iahveh! Quita a miña vida, porque non son mellor ca os meus pais! ⁵ E botouse debaixo da xesta, e quedou durmido; e velaquí que un anxo tocouno, e díxolle: -Érguete para comer. ⁶ El mirou, e velaí á súa cabeceira un pan feito sobre ascuas e un xerro de auga; e comeu e bebeu, e volveu a deitarse. ⁷ E o anxo de Iahveh veu por segunda vez, e tocouno, e dixolle: -Érguete e come, porque quédache moito camiño aínda. ⁸ Ergueuse, pois, e comeu e bebeu, e camiñou coa forza daquela comida corenta días e corenta noites ata Horeb, o monte de Deus. ⁹ E alí escondeuse nunha cova e pasou alí a noite. E a palabra de Iahveh chegou a el, e díxolle: -Que fas aquí, Elías? ¹⁰ E el dixo: -Tiven celo de Iahveh dos exércitos; porque os fillos de Israel deixaron o teu pacto, derrubaron os teus altares e mataron aos teus profetas con espada, e só quedou eu, e eles andan á miña procura para quitarme a vida. ¹¹ E El díxolle: -Sae e párate no monte diante de Iahveh. E velaí que Iahveh pasaba, e había un vento grande e poderoso que rachaba os montes e quebraba as rochas diante de Iahveh; pero Iahveh non estaba no vento. E despois do vento houbo un tremor de terra, pero Iahveh non estaba no tremor de terra. ¹² E despois do tremor de terra, un lume; pero Iahveh non estaba no lume. E despois do lume, un asubío pacífico e tenro. ¹³ Ao escoitalo Elías, cubriu o seu rostro co seu manto, saíu e púxose na entrada da cova. E velaquí, veu unha voz a el, dicindo: -Que fas aquí, Elías? ¹⁴ E el dixo: -Tiven celo por Iahveh dos exércitos; porque os fillos de Israel deixaron o teu pacto, derrubaron os teus altares e mataron aos teus profetas con espada, e só quedou eu, e eles andan á miña procura para quitarme a vida. ¹⁵ E Iahveh díxolle: -Vai, volve polo teu camiño, polo deserto de Damasco; e cando chegues, unxe a Hazael por rei de Siria. ¹⁶ E unxe a Iehú, fillo de Nimsi, como rei sobre Israel; e unxe a Eliseo, fillo de Safat de Abel-mehola, para que sexa profeta no teu lugar. ¹⁷ E o que poida fuxir da espada de Hazael, Iehú matarao; e o que poida fuxir da espada de Iehú, Eliseo matarao. ¹⁸ Pero Eu deixarei en Israel sete mil, todos aqueles que os seus xeonllos non se axeonllaron diante de Baal, e todas as bocas que non o bicaron. ¹⁹ Cando partiu de alí, atopou a Eliseo, fillo de Safat, que araba con doce xuntas diante del, e el levaba a derradeira. Elías pasou diante del, e botou sobre el o seu manto. ²⁰ Entón el deixou os bois, e correu atrás de Elías, e dixo: -Rógoche que me deixes bicar ao meu pai e á miña nai, e logo seguireite. E el díxolle: -Vai, volve; que che fixen eu? ²¹ Despois volveuse cara el, e colleu un par de bois e sacrificounos, e co arado dos bois cociñoulles a carne e deulla ao pobo para que comera. Despois ergueuse e foi tras de Elías para servilo.