¹ E aconteceu que na primavera, no tempo en que os reis saen á guerra, Ioab sacou o exército e arrasou a terra dos fillos de Amón; e foi e sitiou Rabá; pero David quedou en Xerusalém. E Ioab feriu a Rabá e destruíuna. ² David colleu a coroa da cabeza do seu rei, e achou que pesaba un talento de ouro e que había nela unha pedra preciosa; e foi colocada sobre a cabeza de David. E tamén sacou da cidade un botín moi grande. ³ Sacou tamén á xente que estaba alí e púxoa a traballar coas serras, coas grades e as fouces. Así fixo David con todas as cidades dos fillos de Amón. Entón David volveu a Xerusalém con todo o pobo. ⁴ Aconteceu despois disto que en Guezer houbo guerra contra os filisteos; entón Sibecai husatita matou a Sipai, un dos descendentes de Rafaím, e foron dominados. ⁵ Houbo de novo guerra contra os filisteos; e Elhanán, fillo de Iacir, matou a Lahmi, irmán de Goliat o gueteo; e o fío da súa lanza era coma unha agulla de tecedeira. ⁶ Houbo outra guerra en Gat, onde había un home de gran estatura que tiña vinte e catro dedos, seis en cada man e seis en cada pé; el tamén descendía de Rafaím. ⁷ E cando desafiou a Israel, matouo Xonatán, fillo de Simea, irmán de David. ⁸ Estes eran descendentes dos xigantes en Gat, e caeron por man de David e pola man dos seus servos.