¹ Sucedeu despois disto que morreu Nahas, rei dos fillos de Amón, e o seu fillo reinou no seu lugar. ² E dixo David: -Serei bondadoso con Hanún, fillo de Nahas, así coma o seu pai foi bondadoso comigo. Entón David mandou mensaxeiros para consolalo pola morte de seu pai. E cando os servos de David chegaron á terra dos amonitas, xunto a Hanún, para consolalo, ³ os príncipes dos amonitas dixéronlle a Hanún: -Cres que David honra a teu pai por mandarche xente a te consolar? Non viñeron os seus servos a ti para explorar, destruír e espiar a nosa terra? ⁴ Entón Hanún colleu os servos de David, rapounos e cortoulles as roupas pola metade ata as nádegas, e despediunos. ⁵ Fóronse, e cando chegou a David a noticia sobre os homes; el mandou ao seu encontro, porque os homes estaban moi avergoñados, e o rei dixo: -Quedádevos en Iericó ata que vos medre a barba, e despois volvede. ⁶ E cando Hanún mailos amonitas viron que se fixeran odiosos con David, Hanún mailos amonitas enviaron mil talentos de prata para contratar carros e xinetes da Mesopotamia, de Siria de Maaca e de Soba. ⁷ E colleron á conta trinta e dous mil carros e ao rei de Maaca co seu pobo; e viñeron e acamparon fronte a Medeba. E os amonitas reuníronse das súas cidades e viñeron á batalla. ⁸ E cando o soubo David, mandou a Ioab e a todo o exército de homes valentes. ⁹ E os amonitas saíron e preparáronse para a batalla na entrada da cidade, e os reis que viñeran estaban aparte no campo. ¹⁰ E cando Ioab viu que se lle presentaba unha batalla por diante e por detrás, escolleu algúns dos homes máis competentes de Israel e colocounos en batalla contra os sirios. ¹¹ E o resto do pobo púxoo ao mando do seu irmán Abisai, poñéndoos en batalla contra os amonitas. ¹² E dixo: -Se os arameos son máis fortes ca min, entón ti axudarasme; e se os amonitas son máis fortes ca ti, entón eu axudareite. ¹³ Sé forte e sexamos valentes por amor ao noso pobo e polas cidades do noso Deus; e que Iahveh faga o bo diante dos seus ollos. ¹⁴ E Ioab e o pobo que estaba con el achegáronse para loitar contra os sirios, e eles fuxiron diante del. ¹⁵ E cando os amonitas viron que os sirios fuxiran, eles tamén fuxiron de diante do seu irmán Abisaí e entraron na cidade. Entón Ioab volveu a Xerusalém. ¹⁶ E cando os sirios viron que foran derrotados por Israel, mandaron mensaxeiros e trouxeron os sirios que estaban alén do río, con Sofac, comandante do exército de Hadadezer. ¹⁷ Cando se lle informou a David, el reuniu a todo Israel, cruzou o Xordán e chegou ao seu encontro e ordenou a batalla contra deles. E David ordenou o seu exército para enfrontarse aos sirios, e estes loitaron contra el. ¹⁸ Pero os sirios fuxiron diante de Israel, e David matou deles a sete mil homes dos carros e corenta mil homes de a pé; e tamén matou a Sofac, comandante do exército. ¹⁹ Cando os servos de Hadad-Ezer viron que foran derrotados por Israel, fixeron paz con David e servírono. E os sirios non quixeron axudar máis aos fillos de Amón.