¹ Entón Satanás levantouse contra Israel e instigou a David a que fixera un censo de Israel. ² E David dixo a Ioab e aos príncipes do pobo: -Ide, contade a Israel dende Beerseba ata Dan, e traédeme o resultado para que saiba o seu número. ³ Pero Ioab dixo: -Que Iahveh engada o seu pobo cen veces máis do que é. Pero, meu señor o rei, non son todos eles servos do meu señor? Por que procura isto o meu señor que rematará sendo para pecado a Israel? ⁴ Pero a palabra do rei prevaleceu sobre a de Ioab. E saíu Ioab e percorreu todo Israel; e logo volveu a Xerusalém. ⁵ E Ioab deu a David o número total do censo de todo o pobo; en todo Israel había un millón cen mil homes que sacaban espada, e en Xudá catrocentos setenta mil homes que sacaban espada. ⁶ Pero de Leví e de Benxamín non fixo un censo entre eles, porque a palabra do rei era abominable para Ioab. ⁷ Tamén esto desagradou a Deus, e El feriu a Israel. ⁸ Entón David dixo a Deus: -Pequei grandemente en facer isto; pero agora rógoche que tires a iniquidade do teu servo, porque actuei coma un necio. ⁹ E Iahveh falou a Gad, vidente de David, dicindo: ¹⁰ -Vai e fala a David, e dille: -Así di Iahveh: Propóñoche tres cousas; escolle unha delas para que che faga. ¹¹ Entón Gad foi onda David e díxolle: -Isto di Iahveh: escolle para ti: ¹² ou tres anos de fame; ou tres meses de derrotas diante dos teus inimigos e ser ferido pola espada dos teus inimigos; ou tres días da espada de Iahveh, é dicir, unha peste na terra, e o anxo de Iahveh facendo estragos en todo o territorio de Israel. Agora pois, considera que respostarei ao que me mandou. ¹³ E David respondeu a Gad: -Estou moi anguriado, mais prefiro caer nas mans de Iahveh, porque as súas misericordias son moitas, e non caer nas mans dos homes! ¹⁴ Entón Iahveh mandou unha peste sobre Israel, e caeron de Israel setenta mil homes. ¹⁵ E Deus mandou un anxo a Xerusalém para destruíla; e cando estaba a piques de destruíla, Iahveh mirou e sentiu pena pola calamidade, e díxolle ao anxo destrutor: -Basta, retén agora a túa man! E o anxo de Iahveh estaba xunto á eira de Ornán o iebuseo. ¹⁶ E David levantou os ollos e viu o anxo de Iahveh que estaba entre a terra e os ceos cunha espada desenvaiñada na súa man estendida sobre Xerusalém. Entón David e os anciáns, vestidos de cilicio, caeron sobre as súas facianas. ¹⁷ E dixo David a Deus: -Non fun eu o que mandou contar o pobo? Certamente, son eu o que pequei e actuei perversamente, pero estas ovellas que fixeron? Ai Iahveh o meu Deus, que a túa man sexa contra min e contra a casa do meu pai, pero non contra o teu pobo, para que non haxa unha praga sobre eles! ¹⁸ E o anxo de Iahveh ordenou a Gad que lle dixera a David que subira e edificara un altar a Iahveh na eira de Ornan o iebuseo. ¹⁹ E David subiu conforme a palabra que Gad falara no nome de Iahveh. ²⁰ E Ornán virouse e viu o anxo; e os seus catro fillos que estaban con el agocháronse. E Ornán estaba a trillar o trigo. ²¹ Cando David chegou onda Ornan, este mirou e ao ver a David, saíu da eira e prostrouse diante de David rostro en terra. ²² Entón David dixo a Ornán: -Dáme o lugar desta eira para que edifique alí un altar a Iahveh; dáme por un prezo xusto, para que se deteña a praga no pobo. ²³ E Ornán dixo a David: - Tómaa para ti, e que o meu señor o rei faga o que é bo aos seus ollos. Velaquí, entrégolle tamén os bois para holocaustos e os troncos para madeira e o gran para a ofrenda de gran; douno todo. ²⁴ Pero o rei David dixo a Ornán: -Non, senón que certamente a comprarei por un prezo xusto; porque non tomarei para Iahveh o que é teu nin ofrecerei un holocausto que non me custou nada. ²⁵ Entón David deu a Ornán o peso de seiscentos siclos de ouro polo lugar. ²⁶ E David edificou alí un altar a Iahveh e ofreceu holocaustos e ofrendas de paz; e invocou a Iahveh, e El respondeulle con lume do ceo sobre o altar do holocausto. ²⁷ Entón Iahveh deu orde ao anxo, e el envaiñou a súa espada. ²⁸ Cando David viu que Iahveh lle respondera na eira de Ornán o iebuseo, ofreceu alí un sacrificio. ²⁹ Porque o tabernáculo de Iahveh que Moisés fixera no deserto e o altar do holocausto estaban naquel tempo no lugar alto de Gabaón. ³⁰ Pero David non se atrevera ir alí diante del para consultar a Deus, porque estaba aterrado pola espada do anxo de Iahveh.