¹ Gálatas insensatos! Quen vos enfeitizou? Aos vosos ollos, Xesús Cristo foi presentado claramente como crucificado. ² Isto é o que quero saber de vós, foivos dado o Espírito pola lei ou por crer no que escoitastes ? ³ Sodes tan parvos, que unha vez que empezastes polo Espírito, ides mellorar pola carne? ⁴ Sufristes tanto por nada? Se é que foi por nada! ⁵ Aquel que vos dá o Espírito e fai milagres entre vós, fainos polas obras da lei ou por escoitar con fe? ⁶ Abraham creu en Deus e por iso el considerouno como xusto; ⁷ así mesmo os que recibiron esta fe son fillos de Abraham. ⁸ E a escritura prevendo que pola fe, Deus declara xustos aos xentís, proclamou as boas novas a Abraham: "en ti serán benditas tódalas nacións". ⁹ Os que son da fe participan desta bendición xunto con Abraham, o home de fe. ¹⁰ Porque todos os que confían nas obras da lei, atópanse baixo a maldición: "é maldito todo o que non cumpre todas as cousas escritas no libro da lei, para facelas todas". ¹¹ Agora está claro que ninguén pode ser xustificado pola lei diante de Deus porque: "O que é xusto pola fe, vivirá". ¹² Pero a lei non é de fe, senón ao contrario: a persoa que fai as obras da lei terá que cumprilas todas para vivir." ¹³ Cristo rescatounos de ser malditos pola lei facéndose maldito por nós, como está escrito: "Maldito todo o que está pendurado sobre un madeiro", ¹⁴ para que así en Cristo Xesús, chegase aos xentís a bendición de Abraham, e para que nós recibísemos a promesa do Espirito por medio da fe. ¹⁵ Irmáns, permitídeme falarvos en termos humanos: cando se fai un trato entre persoas, ninguén pode engadir ou invalidar as condicións unha vez que é ratificado. ¹⁶ Entón, a promesa foi feita a Abraham e á súa descendencia, non di descendencias semellando moitas, senón só unha; sendo a descendencia Cristo mesmo. ¹⁷ O que quero dicir é que sendo que a lei chegou catrocentos trinta anos máis tarde, non invalida o pacto confirmado por Deus como para anular a promesa. ¹⁸ Porque se a herdanza vén pola lei entón xa non vén pola promesa. Pero Deus concedeulla xenerosamente a Abraham por medio da promesa. ¹⁹ Para que foi dada a lei? Foi engadida por mor das infracións, ata que viñera a descendencia prometida, e que foi pregoada por anxos da man dun mediador, ²⁰ e o mediador non é só dun, pero Deus é un só. ²¹ Daquela a lei é contraria ás promesas? De ningún xeito. Se por unha lei puidésemos recibir a vida, a xustiza tería chegado a nós pola lei. ²² Mais a escritura pechou todo baixo pecado, para que a promesa que é pola fe en Xesús Cristo fose dada a todos os que cren. ²³ Agora, antes de que chegara a fe, estabamos presos sometidos á lei, confinados ata que a fe fose revelada. ²⁴ A lei convertiuse no noso titor ata que veu Cristo, para que puidésemos ser xustificados pola fe. ²⁵ Pero agora que veu a fe, xa non estamos baixo titoría. ²⁶ Porque todos somos fillos de Deus por medio da fe en Cristo Xesús. ²⁷ Porque todos os que fostes bautizados en Cristo, sodes revestidos de Cristo. ²⁸ Non hai xudeus nen gregos, non hai escravos nen libres, non hai home nen muller, porque todos somos un en Cristo Xesús. ²⁹ E se sodes de Cristo, sodes descendentes de Abraham e herdeiros segundo a promesa.