¹ Най-после, пралален, молинен тумен аменге, те напредвинел о Господно словос тай те прославинав ман, сарто туменде, ² тай те избавинас амен таро неразбрана тай нечестива мануша; соскето ма саворен иси вяра. ³ Но верно си о Дел, Ковато ка утвърдинел тумен тай ка пазинел тумен таро лукавия. ⁴ Тай уверена синям андо Дел за туменге, кай керен, тай ка керен давка, ковато заповединас. ⁵ А о Дел те насочинел тумаре сърца анди Божие любов тай анди Христово твърдост. ⁶ Заръчвинас туменге още, пралален, андо алав амаре Девлеске о Исус Христос те странинен секоне пралестар, ковато живинел безчинно, а ма ко предание, ковато приемингиен амендар. ⁷ Понеже коркоре туме жанен сар требе те подражинен аменге, соскето аме на живингям безчинно машкар туменде; ⁸ нито даром халам маро декасте, а трудоса тай усилиеса кергям бути ират тай о диес, за тена овас анди тежест никаске тумендар; ⁹ ма кай нанай амен о право, а за те представинас амен примериеске, за те подражинен аменге. ¹⁰ Соскето като улам туменде, заръчинасас туменге давка: Ако декой на мангел те керел бути, на требе те хал. ¹¹ Понеже шунас, кай десаве постъпвинен безчинно машкар туменде, като на керен бути нищо, а ехминен пес чуждоне букиенге. ¹² Салкенге заръчвинас тай увещинас лен андо алав е Девлеске о Исус Христос те керен бути тихо тай те хан песке поро маро. ¹³ А туменге, пралален, тена дотегнинел туменге те керен лачипе. ¹⁴ Тай ако декой на покоринел пес амаре словоске чрез давка послание, забележинен лес тай ма киден тумен леса, за те лажал. ¹⁵ Обаче ма сметнинен лес за неприятелеске, а наставлинен лес сар прал. ¹⁶ А коркоро о Дел е мириескоро те дел тумен мири винаги тай секак. О Дел те овел саворенца туменца. ¹⁷ О поздрави мере собственоне вастеса, ковато си белеги андо секо послание, ме, о Павел, пищинав чука: ¹⁸ И благодат амаре Девлескири о Исус Христос те овел саворенца туменца. (Амин).