अध्याय – 7
1
मेराले पावूहू आपोल इ आभिवचन मिल्योहो काहाका आपो शरीराम आने आत्माम बादों अशुध्दातामेने सोताल शुध्द केहनु आने देवा भिख राखिन आपो पवित्राम पुरे वेनु हाय.
तिता आलो तियाकी मीललो धीर
2
तुमा स्वीकार क्या आमाय केडा खोटो नाहा केअयो केडाल भिगडाव्यो नहा केडा गैरफायदो नाहा लेदो.
3
दोषी ठरवाखातर माय आखी रियोहो ऐहकी नाह माय पेहेलोज आखलो हाय का तुमा आमांन मनाम एहेकी हाय का जीवा मरा बी तियारी हाय.
4
मान तुम्हांपे मोडो भोरुसों हाय आन माल तुम्हावे खुब अभिमान हाय, मा पुरेपुर समाधान वीगीयोंहो आन आपो बादो दुखाम माय तेबी खुब खुशीम हाय.
5
ऐहकी आमा मासेदोनियाम आला ताहा आला तेबी बी आमा शरीराल सुख नाय आथो आमाहान चारी मेराने वोखो देदो बारेनु भानगुड्या आन माज मे बी.
6
तेबी जो देवा दुखाम तुटी जाणारान दिलासो देहे तियाय आपो तिन आलो ताहा दिलासो देदो.
7
आन तिया आवनुकीज नाहा पेन तो जाहा तुमा लालचा तुमाह दुख आन तुमा माआबाराम खुप हारो आमाल आखे ताहा तुमाल तियाय जो दिलासे देदोह तियाज आमाहाल दिलासो मिल्यो, तियाल माय खुब खुश हाय.
8
मान मा चिठ्ठी की तुम्हाल दुख देदो ईया मान खोटो नाहा लाग्यो मान खोटो लाग्यो काहाका मान देखायो का की ति चिठ्ठी जेहेकी आय एकगेडी तुमाल दुख देदोलो .
9
तेबी आमी माय आनंदाम हाय तुमाहल दुख वेयो तियाल नाहा, पेन तुमाहा देवा होवे वोल्ये आन दुख वेयो मियाहाल काहाल देवाय तुमाल दुख देदोलो का आमापने तुमाल केहेडाज वोखो नाय वेरा जोजे तियाहाल एहेकी वेयो.
10
तियाहाल देव आपोम दुख देहे तो देा होव वला तो आपोंल देहे तियाम आपोल खोटो नहा लागाते पेन जगामेने दुखआपोल मोनु देखावे.
11
काय हाय तो व्या, तुमा ई दुख देवायने आथो ई एक गोठीकी तुमाम कोती कालावाला, कोतोह दोषनिवारा, कोतीह रोग, कोतीही भीख, कोतोहा लोभ, कोतीही आस्था, कोतोह दंड केनु बुध्दी आली एकीज तुमाय चारी चामखीने निर्दोष हाय ई देखावीन हाेमजावी देदो.
12
तियाहाल माय तुमाल लिख्योका जियांय खोट केअयो तियाहाल नाहा आन तिजयावे खोटो केअयो तियांहाल बी नाह पेन आमाखातोर तुमाहय देखाव्यो तियाहाल कालावालाहकी तुमाल देवा आरी राआ जोजे तियाहाल लिख्यो.
13
तियाहाल आपोल दिलासो वेयो आन आपो दिलासो ओतोच नाहा पोन एक अलगुज तीताल आनंद वेलो आम्हाखुप आनंदाम हाय काहाल का तुमाय बादायमिलीन तिया मनाल हारो तो मिल्यो.
14
आन तुमाहआरी तियाआगडी माय जेा अभिमान मिळवूला हाय ऐहकी तो माय काहायज वेयो नहा पेन आमा जेहकी तुमाआरी बोदो काय खेराे हाय आखीन गोठ्यातेहकीज तीताल आगडीने तुम्हाआरी जो आमा अभिमान खेरेपणाहकी वेलो आहे.
15
तुमा बादाकेहतो आज्ञाहा कोतेहेहुगो तुमा बिख तिटन कापा-कापीन तियांह केहकी सोगत केअयो इया तियांल ईत हाय तुम्हावाटो तिया माय खुबूज खुब हाय.
16
मान बाहाकाबारेम तुमा विश्वास हाय तिया हाल माय आनंद कीहू.