¹ माय अभिमान किहु तेबी इ हारो नहा पेन माय प्रभु दर्शनावेला आन प्रगटीकरणवेला आमी फिरुहू. ² माल एक ख्रिस्तामेन माहा बारामे मालुम हाय तोओ चौदा वर्षा पेला शरीराम आने शरीरा बाहेर इ माल मालुम नाह देवाल मालुम हाय तिसरा होरगा ली लेदा. ³ तो माल मालुम हाय आने एहकी तो माहु शरीरा की शरीरामेने अलग इ माल मालुम नाह देवाल मालुम हाय ) ⁴ तिया माहाल सुखलोकाम उखलीन लीई जावाम आल्लो आन माहाय तिया विषयाम आखुलु हाऱ्या नाह ऐहकी गोठ्या उनायम आलो. ⁵ आय ऐहेडा माहा बाराम गर्व किहु माय सोताहा बाराम नाहा तर केवल आपु दुर्बलता लिइे मोडवाय मिलवुहू. ⁶ काहाका आपु गर्वा किईन ऐहकी जर मायु इच्छा केयी वेरी तेबी माय मुर्ख वेनारो नाहा काहाका माय जो खेरो हाय तोज गोगुहू पेन माय सोताल सांबाली लेदलो जोरुर हाय. काहाका जो केअडो माआन वेअहे आने माआ उनायेहे तियापेक्षा तियाय माल खुब माना जोजे. ⁷ आन प्रगटीकरणा विपुलते खातोर मायु सिमाबारे निघी नेया जा जोजे, तियाखातुर माआ शरीराम एक काटाे थोवलो हाय तो माल टुचेहे, तो सैताना दुत हाय, म्हणजे माय सिमाबारे निघी नेय जाआ जोजे तियाहाल तो थोवाम आललो हाय. ⁸ माआमेने ता निघी जा जोजे तिया खातोर माय प्रभुल तीन दाव प्रार्थना केयीही ? आन तियाय माल आख्यो का “माआ कृपा तोओ खातोर खुब हाय.” ⁹ काहाक कमजोरीम माआ सामर्थ्य तोओ खातोर खुब हाय तियाखातोर खुब खुशीवाय माय कमजोरीम बी गर्व किहू, म्हणजे ख्रिस्ता सामर्थ्य माआप राआ जोजे. ¹⁰ आन तियाचखातोर ख्रिस्ताखातोर आजाराम, निंदाम, अपमानाम, आपत्तीम, माआ पासला आन दुखाम माय खुशीमे रीहू, काहाका माय जाहा कमजोर रिहू ताहाच बलवान हाय. आढ्यताकी लेखुलो कारण ¹¹ आय मुर्ख बन्यो, ऐहकी बनाखातोर तुमाही माल भाग पाड्यो तुमा माआ बारामे खातरी दाआ जोजे काहाका माय कायज नाह तेबी तियाम खुब माहांन प्रेषिताहोच माय केलोज गोठीम कमी नाहा. ¹² चिन्हे, अद्भुत ओन सामर्थ्या कृत्ये तियायोगावाय खेऱ्या प्रेषिता चिन्हे खेरोखरोज बादाज सहनशीलतेम तुमाम देवाम आलो. ¹³ काहाल माय आपुह बोझो तुमाप टाकयो नाहा, इया एका गोठीशिवाय तुमा वहिऱ्या केलयाज गोठीम बिहऱ्या मंडहीपेक्षा कमी हाय ? माल इया गुनो क्षमाहा केरा. ¹⁴ वेरा माय तिसरी वेला तुमावेला आवुलो तयार हाय आन तुामप वाजो देणारो नाहा काहाका माय तुमामेने काही मिले लोवुलो नाह तर माय तुमाहाल मिलने वेअतोहो काहाका पोयराहा याहकी-बाहाकाखातोर हेगांलावी थोवुलो नाह पेन याहकी बाहाकाय पोयराखातेर ऐ हेगलावी थोवुला हाय. ¹⁵ माय तुमाआ जीवाखाताेर खुब खुशीवाय खर्च केहे आन सोता होगोज खर्ची टाकेहे, माय तुमाप अतिशय प्रीती केअतोहो तियाखातोर तुमाआप कमी प्रिती केअताहा काय ? ¹⁶ एहकी माय तुमाप वाजो देदलो नाहा पेन माय धुर्त, कपटी हाय तीया खातुर माय तुमाल युक्तीकी तुमाल फोसवी लेदे. ¹⁷ माय तुमाखातोर जीयाल मोकल्यो एहकी केडा पेनबी माय तुमाआ फायदो लेदलो काय ? ¹⁸ मायुय तीयाल विनंती केली हाय आन माय एका पावुहूल तियाआरी मोकली रियोहो तीयाल तुमामने फायदो मिलव्याहो का ? आमा एकाच आत्मावाय चालता नाहा काय ? एकाच चालीवाय चालताहा नाहा काय ? ¹⁹ तुमाल ओताे समय हमजुतो वेरी की आमातुमा आगला आमा सामर्थन केअतेला हायआमु देवा हुबूर ख्रिस्ता बारामे आखताहा आने माेयालाहा पावुहू इया बाद्याज गोठ्या तुमा खातोर आगला वादा खातोर हाय. ²⁰ काहाका माल बीख लागी रेहली हाय कीई आय आवीही ताहा माय अपेक्षा राखीन रेहलो हाय कदाचित तुमा माल मिलणारा नाहा आने तुमा अपेक्षा केअनारा नाहा एहकी माय तुमाल सापडहे, कदाचित तुमाम कलह, ईष्या, रोग, विरोध, स्वार्थी, महात्वकांक्षा, कुरकूरी, गर्व, अफवाआने गोंधळ माल वेराम आवी. ²¹ काहा माय फासे आवेहे ताहा माआ देव तुमाहुबूर माल नम्र केरी, आन जियाय पाप केलाे हाय आपु केलो पापावाय व्यभिचाराआ आन कामातुपरपाा जियाय पश्चाता पासतावो केया नाह ऐहडा खुब जावाआ खातोर माल दुख केरा पोड्यो.