1
در اَمی موقع هزار نفر جمع بودِن طوری که اَ یَک دِگَه پاشا نا عیسی اول با شاگردیای خوش حَرف اُشزَت و اُشگُت ، از خمیر مایه فریسیا که اَمی ریاکاری اِسی دوری بُکُنی
2
هیچی پنهون نی که آشکار نِبوو هیچی پوشیدَه نی که معلوم نِبو
3
هر چه در تاریکی تو گُتِه در روشنایی شُنُفتَ اَبو هر چه پُشتِ دَرییای بسَه نجواتو کِردِه از بَرَی بومیا اعلام اَبو
4
ای دوسیای مَه اَ شما اَگواِم از کِسیای که جسم اَکُشِن و کار دِگَه شو ناشا بُکُنِن نترسی .
5
از شما نِشو اَدَیم که از که بترسی ، از اَنَه بترسی که پس از کشتَی جسم قدرت اُشِه اَ دوزَخ اُبی . اُ ، اَ شما اَگواِم از اَنَه اِسی که باید بترسی
6
آیا پنج گنجشک اَ دو پولِ سیاه نافِرِشِن با اِ حال حتی یکی از اَنَیا پَلو خدا فراموش نابو
7
حتی مویای سر شما اَ تمامی شُمُردَه بُدِه پس متَرسی چون ارزش شما بیش از هزار گنجشک اِسی
8
اَ شما اَگواِم هر که مَه اَ پَلو مَردُم اقرار بُکُن پُسِ انسان نیز اَنَه در حضورِ فِرشتَیای خدا اقرار اَکُن
9
اما هر که پَلو مَردُم مَه انکار بُکُن در حضورِ فِرشتَیای خدا انکار اَبو
10
هر که حرفی بر ضدِ پُسِ انسان بِگو آمُرزیدَه اَبو اما هر که اَ روح القدس کفر بِگو آمرزیدَه نابو
11
چون شما را اَ پَلو حاکمیا و صاحب منصبیا اَبُرِن نگران مَبی که چطور از خوتو دفاع بُکُنی یا چه بُگُی
12
چون در اَمی موقع روح القدس اَمی که باید بُگُی اَ شما یاد اَ دِه
13
یک کَشی کِسی از میونِ جَمعیت اَ اَنَه اُشگُت استاد اَ برادَرُم بگو میراثِ بوای با مَه قسمت بُکُن .
14
عیسی پاسخ اُشدا " ای مرد چه کِسی مَه بینِ شما داور یا مُقَسِم قرار اُشدَدِه
15
پس اَ مَردُم اُشگُت اَ هوش بی و از هر گونَه حرص و آز دوری بُکُنی چون زندگی انسان اَ فزونیِ داراییش نی
16
پس اِ مَثلی بَرَی اِدَیا شآو مردی ثروتمندی از زراعتِ خوش محصولِ فراونی حاصل اُشکِه
17
پس با خوش فِکر اُشکه چو بُکُنِم چون جایی بَرَی انباشتَنِ محصولِ خُم اُمنی
18
پس اُشگُت اَفَمِم چو بُکُنِم انباریای خوم خراب اَکُنِم و انباریای گَپتری اَسازِم و هَمَی گندُمیا و اموالِ خوت در اَنَه ذخیرَه اَکُنِم
19
اَمی موقع اَ خُم اَگواِم ای جانِ مه بَرَی سالیای دراز اموال فراوونی اُمِه آلا آسودَه بِزی ، بُخور و بنوش و خوش بَش
20
اما خدا اَ اَنَه اُشگُت ای نادان اَمی اِشو جوت از تو اَگِرِن پس هر چه جَمع اُتکِردِه اَ گیرِ که دا ؟
21
اِ اِسی فرجام کِسی که بَرَی خوش ثروت جَمع اَکُن اما بَرَی خدا ثروت نی
22
پس عیسی اَ شاگردیای خوشش گُت "پس اَ شما اَگواِم نگرانِ زندگیِ خوت مَبی که چه اَخوری و نه نگرانِ بدنِ خوت که چه اَپوشی
23
زندگی از خوراک و بدن از پوشاک مهمتر اِسی
24
نگاه اَ کلاغیا بُکُنی که نِ اَکارِن نِ درو اَکُنِن نِ کادوشواِ و نِ انبار با اِ هَمَه خدا اَ اَنَیا روزی اَدِه و شما چقد با ارزشتر از پَرندَیایی .
25
که از شما شَشا با نگرانی ذراعی اَ قامت خوت اضافَه بُکُن ؟
26
پس اَگه از انجامِ اِ کارِ کَیدونی ناتوانی از چه سبب نگرانِ مابقی اِسی
27
نگاه اَ سوسَنیا بُکُنی که چطو نمو اَکُنِن نِ زَمَت اَکَشِن و نِ اَریسِن اَ شما اَگواِم که حتی سلیمان نیز با هَمَی شکوه و جلالُش مِثِ یکی از اَنَیا آراسته نِبویس .
28
پس اَگَه خدا علفِ صحرا که اِرُز اِسی و صَبا در تنوربِسَه اَبو اِندِه اَپوشَنِه ، چِقَد بیشتر شما را ای سُست ایمانیا
29
پس در پیِ اِ مَبی که چه اَخوری و چه اَپوشی نگران اِدَیا مَبی .
30
چون قومیای خدا نشناسِ اِ دنیا در پیِ اِ چیزیا اِسِن اما پدر شما اَفَمِه که اَ اِ چیزیا نیاز تو اِ
31
بلکه شما در پیِ پادشاهیِ اَنَه بی که هَمَی اِدَیا اَ شما دَدَه اَبو .
32
ای گَله کَیدو ترسان مَبی چون خشنودیِ پدر شما اِ اسی که پادشاهی را اَ شما عطا بُکُن
33
هر چه تواِ بِفِرِشی و اَ فقرا آدَی بَرَی خوت کیسَیای فراهم بُکُنی که پوسیدَه نبوو گنجی پایان ناپذیر در آسمو اَندوختَه بُکُنی جایی که نِ دزد دا و نه بید زیان بِرَسَنِه
34
چون هر جا گَنجِ شما اِسی دِلتو اَمکِه اِسی
35
کمر اَ خدمت آبَنی و چراغِ خویش را روشن نِگَه بِدَری
36
مِثِ کِسیای بی که منتظِرِن سَروَرشو از جشنِ عروسی واگَردِه تا چون از راه اَرَسِه و در اَکوبِه اَمی موقَع بَر اَنَه باز بُکُنِن
37
خوشبحالِ خادمیای که چون سَروَرشو اَ واگَردِه اَنَیا بیدار و هوشیار بِن آمین اَ شما اَگواِم خوت کمر اَ خدمتِشو اَبَنِه آری اَنَیا اَ سَرِ سفرَه اَشَنِه و اَ پِش دا از اِدَیا پَذیرایی اَکُن .
38
خوشا بحالِ خادمیای که چون سروَرشو از راه اَرَسِه چه در پاسِ دومِ شو چه در پاسِ سوم اِدَیا بیدار و هوشیار بِبینِه
39
بِفَمی که اَگه صاحب خونَه شَه فَمی دزد در چه ساعتی دا اُشنا اِش اَ خونَشو دستبرد بِزَنِن
40
پس شما نیز آمادَه بی چون پُسِ انسان در ساعتی دا که انتظار تو نی
41
پطرس اُش پُرسی سَروَرِ مَه آیا اِ مَثَل بَرَی اَما تو یا بَرَی هَمَه
42
خداوند در پاسُخُش گُت پس اَنَه مباشِر امین دانا که اِسی که اربابُش اَنَه اَ سَرپرستیِ خادمیای خونَی خوت اُشنَیس بو تا سهمِ خوراکِ اَنیا را به موقع آدِه .
43
خوشبحالِ اَنَه غلامی که چون اربابُش واگَردِه اَنَه مَشغولِ کار بِبینِه
44
یقین بِدَنی که اَنَه بر همَی مایملاکِ خوت اَنِسِه
45
اما اَگَه اَنَه غلام با خوش فکر بُکُن که ارباب در اُندَه تاخیر اُشبُدِه و اَ آزارِ خادمیا و خَدَمَیا و خَردَ و نوشیدَ و میگساری انجام آدِه
46
یَکدَفَی اربابُش در رُزی که انتظار اُشنییان و در ساعتی که از اَنَه آگاه نی دا و اَنَه از وسط دو پَرَه اَکُن و در جایگاه خیانتکاریا اَنِسِه
47
غلامی که خواستِ اربابُش اَفَمِه با اِ حال خوش بَرَی انجامِ اَنَه آمادَه ناکُن تازیانِ بسیار اَخوی
48
اما اَنَه که خواستِ اربابُش نافَمِه و کاری اَکُن که سزاوارِ تنبیه اِسی تازیانَی کمتری اَخوی . هر که اَ اَنَه بیشتر دَدَه بِبو از اَنَه بیشتر مطالبَه اَبو و هر که مسئولیتُش بیشتر بو پاسخ گوییش نیز بیشتر اَبو
49
مَه اُندِسِم تا اَ زَمی تَش برپا بُکُنِم و ای کاش تا الان افروختَه بُسُن
50
اما مَه تعمیدی باید ، و چه در فشارِم تا اَ انجام بِرِسِه
52
آیا گمان اَکُنی اُندِسِم تا صلح اَ زَمی بیارِم نه بلکه اُندِسِم تا جدایی اُبَیم .
51
از اِ به بعد میونِ پنج تن از اهلِ یک خونَه جدایی اَبو سه علیه دو اَبو و دو علیه سه .
53
بوا علیه پُس و پُس علیه بوا مادر علیه دُت و دُت علیه مادر. مادرشوهر علیه عروس و عروس علیه مادر شوهر
54
پس اَ جماعت اُشگُت ، چون ببینی ابری اَ مغرب پدیدار ببو بی درنگ اَگُی بَرو{باران} دا ، و بَرو اَبارِه
55
و چون بادِ جنوب اَوَزِه اَگُی هوا گرم اَبو و اِندِه اَبو .
56
ای ریاکاریا ، شما که نیک اَدَنی چگونَه سیمای زَمی و آسمو تَعبیر اَکُنی چگونَه اِسی که از تَعبیرِ زمان حاضر ناتوان اِسی ؟
57
چواِ خوت دربارِه یِ اَمی که دُرست اِسی داوری ناکُنی ؟
58
موقَعی که با شاکیِ خوت اَ پَلو حاکم اَچی سعی بُکُن در راه با اَنَه آشتی بُکُنِش ، نِکُنِه تو اَ پَلو قاضی بُبُرِن و قاضی تو اَ نگهبان آدِه و اَ زندان اوبی .
59
اَ تو اَگواِم که تا قرونِ آخر نِدَیش از زندان اَ در نیدایش