1
پَس از اَنَه خداوند هفتادتایِ دِگَه تعیین اُشکه و دو تا دو تا جلو تر از خُش اَ شهر و دیاری شَه فرسا که قصدِ چِدَه اُشَن
2
اَ اِدَیاش گُت محصول زیاد اِسی اما کارگر کَم . پس از مالکِ محصول توبِوی کارگریا بَرَی دروِ محصولِ خوت بفرِسِه
3
اُچی مَه شمایا را چون بَره یا{بره} اَ بَینِ گُرگیا اَفرِسِم
4
کیسِه پول ویا کولِه بار یا کَفش مَواسَی و اَ تِ راه اَ کِسی سلام مَکُنی
5
هر خونَی که چِدی اول سلام بُکُنی سلام بر اِ خونَی بو .
6
اَگَه در اَمی خونَی کِسی اهلِ صلح و سلام بو سلامِ شما بر اَنَه قرار اَگِرِه و اَخوتو اَ واگَردِه
7
در اَمی خونَی وامَنی هر چی شَه شما دا بُخوری و بیاشامی ، چون کارگر مستحقِ دستمزدِ خُش اِسی از خونَه به خونَی دِگَه نقلِ مکان مَکُنی
8
چون واردِ شهری بُدی و به گرمی پذیرای شما اَندِن هر چه شا جلو شما نا بُخوری
9
بیماریای اَنکَه شفا آدَی و بُگوی پادشاهی خدا اَ شما نَزیک اِسی
10
اما اَ شَهری که رَسِدی و شما قبول شو نِکِه و اَ کوچَه یای اَمی شهری اوچی و بُگوی اَما
11
حتی خاک شهرِ شما هَم که اَ لو پایای اَما اِسی اَ شما اَتَکَنَم اما بِفَمی که پادشاهیِ خدا نَزیک بُدِه
12
یقین بِدَنی که در رُزِ داوری بَرَی سدوم آسونتر اَبو تا بَرَی اَمی شَهری
13
وای اَ تو ای خورَزین ، وای اَ تو بیت صیدا چون اَگَه معجزَیای که بَرَی شما انجام بُیس در صور و صیدون روی اُش دایسُن مَردُمِ اَنکِه خَیلی وَقت پیش در پلاس و خاکستر اُداسُنِن و توبَه شا کِه
14
اَما دَر رُزِ داوری تَحمل مجازات بَرَی صور و صیدون آسونتر اَبو تا بَرَی شما
15
ای کفرناحوم آیا تو سَر اَ آسمو اَواسَیش ؟ هرگز بلکه تا اعماقِ هاویه فرو اَچِش
16
هر که اَشما گوش آدِه اَ مَه گوشُش دَدِه و هر که شما نَپَذیریه مَه اُش نِپَذیرُفتِه اما هر که مَه نِپَذیرِه فِرستَندَی مه اُش نپَذیرُفته
17
اَنَه هفتاد نفر با شادی واگِشتِن و شوگُت سرورِ اَما حتی دیویا هم به اسمِ تواز اَما اطاعت شا که
18
اَ اِدَیا اُشگُت شیطان اُم بینا که چُنِ بَرق از آسمو کَت
19
آلا اَ شما اقتدار اَدَیم که ماریا و عقربیا وتمامیِ زورِ دشمن پایمال بُکُنی و هیچی اَ شما آسیب نارِسَنِه .
20
از اِدِه خوشال مَبی که ارواح اَ شما اطاعت اَکُنِن بلکه شادیِ شما از اِدِه بو که اسمُتواَ تِکِ آسمو نوشتَه بُدَه
21
در اَمی ساعت عیسی در روح القدس اَ وَجد اُند و اُشگُت ای پدر مالکِ آسمو و زَمی ستایش تَ کُنم که اِ حقایقی از دانایا و خردمندیا پنهان اُت کِردِه و اَ کودکیا آشکار اُت کِردِه اُ {بلی} ای پدر چون خوشنودیِ تو در اِدِه اِسی
22
پدرم اَمَه چی اَ مَه اُش سِپُردِه . هیچکی نادَنِه پس کِه اِسی جز پدر ، و هیچکی نادَنِه پدر کِه اِسی جز پِسر و اَنَیایی که پُس شا وی اَنَه شا زَر آشکار اَکُن
23
سپس در خلوت رو اَ شاگردیا اُش که و اُشگُت خوشا بحالِ چِشیایی که اَمی که شما اَبینی اَبینَن
24
چون اَ شما اَگواِم خیلی از انبیا و پادشاهیا آرزوشو اَند که اَمی که شما اَبینی بِبینِن و شو نِبینا و اَمی که شما اَشنوفی بِشنوفِن و شو نِشِنُفت
25
رُزی یکی از فقها بلند وابُیس تا با اِ پرسشی عیسی را امتحان بُکُن ای استاد چو بُکُنم که وارِثِ حیاتِ جاویدان بِبِم
26
عیسی در جواب اُشگُت در تورات چه نِوشتَه بُدِه و از اَنَه چه اَفَمِش ؟
27
پاسُخُش دا خداوند خدایِ خوت را با تمامیِ دل و تمامی جان وبا تمامی فکر خوت محبت بُکُن و همسایت چونِ خوت محبت بُکُن .
28
عیسی اُشگُت ، دُرسَ اَ گُتایش اِدِه اَ جا بیار که حیات اُت بو
29
اما اَنَه بَرَی تبرَئه ی خُش از عیسی اُش پُرسی ولی همسایَی مَه کِه اِسی ؟
30
عیسی در پاسُخ اِندِش گُت ، مَردی از اورشلیم اَ اَریحا اَچو در راه اَ دَسِ راهزنا کَت اَنَه لُختشو کِه ، کُتَک شُ زَت و نیمَه جو{جون} وِلشو کِه و چِدِن
31
از قضا کاهنی از اَمکِه رَد اَ بُیس اما چون چِشُش اَ اَنَه مَرد کَت راهِ خوش کَج اُشکِه واَ سَمتِ دِگَی جادَه چو .
32
لاوی ای نیز از اَمکِه رَد اَبُیس اَنَه نیز چون اَمکِه رَسی اَنَه مَرد اُش بینا راهِ خوش کَجُش کِه و از سمتِ دِگَی جادَه چو
33
اما مسافر سامری چون اَ اَمکِه رَسی و اَنَه مَرد اُشبینا دِلُش بَرَی اَنَه سُت {سوخت} .
34
پس اَ پَلو اَنَه چو و اَ رو زَخمیاش شراب اُش ریخت و روغن اُش مالی و اَنَیا اُش بَس و شَه سوارِ الاغِ خُش کِه و اَ کاروانسرایی اُشبو و از اَنَه پرستاری اُشکِه
35
رُزِ بعد دو دینار اَ صاحبِ کاروانسرا اُشدا و اُشگُت از اِ مَردی پرستاری بُکُن و اَگه بیشتر از اِدِه خَرج اُت کِه چون واگِشتِم اَ تو اَدَیم
36
آلا بِگو بنظَرِ تو کدام یک از اِ سِه نفر همسایه مَردی اَند که اَ دَسِ راهزنیا کَتِسُن ؟
37
پاسُخش دا اَنَه که تَرَحم اُشکِه عیسی اَ اَنَه اُ شگُت برو و تو اِندِه بُکُن
38
چون اَ راه اَچِدِن اَ دهکَدَی رَسِدِن در اَنکَه زَنی مارتا نام عیسی را اَ خونَی خوش دعوت اُشکِه
39
مارتا خُنگوای اُشَن مریم نام . مَریم اَ کنارِ پایای خداوند اُداسُن و حرفیای اَنَه گُش شَدا
40
اَما مارتا سخت مشغولِ تدارکات پذیرایی اَند پلو عیسی اُند و اُشگُت ، سَروَرُم آیا تو را باکی نی که خُنگواِ مَه در کار و پذیرایی تنها اُش نَیسِم ؟ اَ اَنَه بِگو که اَمَه کمک بُکُن
41
خداوند جوابُش دا مارتا ،مارتا، تو را چیزیای زیادی نگران و مضطرب اُش کِردِه .
42
آلا تنها یَک چی لازم اِسی و مریم نصیبِ خَش انتخاب اُش کِردِه که از اَنَه گِرِتِه نابو