بلایِ زَبان بابِ 3

1 برادریای مَه نِکُنِه بسیاری از شما در پِیِ معلم بُدَه بِن چون اَدَنی که بَر اَما معلمیا داوری سَختتَر اَبو 2 اَما اَمَه زیاد اَلَغزَم اَگَه کِسی در گفتارِ خُش نِلَغزِه انسانی کامل اِسی و شَشا تمامی وجودِ خُش مُهار بُکُن 3 اَما با لِگام نَدَه اَ دَهَنِ اَسب اَنَه مطیعِ خومو اَکُنَم و با اِ وَسیلَه ماشا تمامیِ بَدَنِ حیون را اَ هر سو بُبُرَم 4 اَمدِه سُکانی کَیدو شَشا کَشتیِ گَپ را که فقط بادیای قَوی اَنَه اَ حَرکت دارِه اَ هر سَمتی که ناخدا شَوی شَه بُی 5 اَمدِه که زَبو نیز عضوِ کَیدونی اِسی اما اِدعایایِ گَپی اُشِه جَرَقه یای گَیدو شَشا جَنگلی گَپ اَ تَش بِکَشِه 6 زَبو نیز تَش اِسی دنیایی اِسی از نادرستی در میونِ اعضایِ بَدَنِ اَما که اَمَی وجودِ انسان را آلودَه اَکُن و دایرَه یِ کائنات را اَ تَش اَکَشِه تَشی که جَهنم اَنَه افروختَه اُشکِردِه 7 انسان اَمَه نوع حیون و پَرندَه و خَزَندَه و جاندارِ دریایی را رام اَکُن و اُشکِردِه 8 اما هیچ انسانی قادر اَ رام کِردَی زَبو نی زَبو شِرارتی اِسی سَرکِش و پُر از زَهرِ کُشَندَه 9 با زَبو خوت خداوند و پِدر را متبارَک اَخَنَم و با اَمی زَبو انسانیایی را که اَ شباهَتِ خدا آفریدَه بُسِن لعن اَکُنَم 10 از یَک دَهَن هَم ستایش اَ در دا هم نفرین ای بَرادریای مَه شایستَه نی اِندِه بو 11 آیا شَشا از چِشمَی اَم آوِ شیری{آبِ شیرین} رَد ببو اَم آوِ شور ؟ 12 بَرادریای مَه آیا ممکن اِسی درختِ انجیر زیتون اَ بار دارِه ؟ یا درخت مو انجیر بَر آدِه ؟ اَمدِه اِسی که چِشمَی شور اُش ناشا آو شیری رَد بُکُن 13 کِه اِسی حَکیم و خردمند در میونِ شما ؟ اُنسی اَنَه با شیوَی پَسَندیدَی خوش اَ نِشو آدِه با اعمالی تواَم با حِلم که از حِکمت سَرچِشمَه اَگِرِه 14 اَما اَگَه در دِل خوت حَسد تَلخ و جاه طلبی تواِ اَ خوت مَبالیو خلافِ حَقیقت سُخن مَگوی 15 اِندِه حکمتی از بَرا نازِل نابو بلکه زَمینی و نَفسانی و شیطانی اِسی 16 چون هر جا حَسد و جاه طلبی بو در اَنکَه آشوب و هَر گونَه کِردارِ زِشت نیز اِسی 17 اما اَنَه حِکمتی که از بَرا اِسی نُخست پاک اِسی پس صلح آمیز و ملایم و نصیحت پذیر و سرشار از رحمت و ثَمراتِ نیکوو بَری از تبعیض و ریا ! 18 پارسایی محصولی اِسی که در صلح و صفا و اَ دَسِ صُلح جویان کاشتَه اَبو