1 ¹ Бу – Исо Масиҳнинг ваҳийсидир. Тез кунларда содир бўладиган нарсаларни Ўз қулларига кўрсатиш учун Худо буни Унга берди ва Ўз фариштаси орқали юбориб, Ўз қули Юҳаннога кўрсатди. ² Юҳанно эса Худонинг сўзи, Исо Масиҳнинг гувоҳлиги ва кўрган нарсалари ҳақида гувоҳлик берди. ³ Бу башорат сўзларини ўқийдиган ва эшитадиган ҳамда унда ёзилганларига риоя қиладиган одам бахтлидир, чунки вақт яқин. ⁴ Юҳанно Асиядаги еттита Жамоатга: “Сизларга ҳозир Бор, азалдан бор Бўлган ва Келаётгандан, ҳамда Унинг тахти олдида турган еттита руҳдан, ⁵ шунингдек, содиқ Гувоҳ, ўликлар ичидан Тўнғич, ердаги подшоҳларнинг Ҳукмдори Исо Масиҳдан – иноят ва тинчлик бўлсин!” Бизни севган, Ўз қони билан бизнинг гуноҳларимизни ювган, ⁶ бизни Ўз Отаси ва Худойимизга подшоҳлару руҳонийлар қилиб қўйган Исо Масиҳга абадулабад шараф ва ҳукмронлик бўлсин! Омин. ⁷ Мана, У булутлар билан келмоқда! Уни ҳар бир кўз кўради, Унинг танасини тешганлар ҳам кўрадилар. Ернинг барча қабилалари Унинг олдида йиғлаб юборадилар. Ҳа, омин! ⁸ “Мен Алфа ва Омега, Бошланиш ва Тугашдирман,- дейди Раббий,- ҳозир Бор, азалдан бор Бўлган ва Келаётган Қодир Худоман”. ⁹ Мен – Исо Масиҳдаги азоб, салтанат ҳамда бардошга шерик бўлган биродарингиз Юҳанно – Худонинг сўзи ҳамда Исо Масиҳнинг гувоҳлиги учун Патмос номли оролда эдим. ¹⁰ Раббийнинг кунида мен Руҳда эдим, ортимда карнай садосига ўхшаш кучли овоз эшитдим. У дер эди: ¹¹ “Кўраётганларингни китобга ёзиб, Асиядаги еттита Жамоатга – Эфес, Смирна, Пергам, Тиатир, Сардис, Филаделфия ва Лаодикияга юбор”. ¹² Мен билан гаплашган овоз кимники эканлигини билиш учун ўгирилдим. Ўгирилиб эса, еттита олтин шамдонни кўрдим. ¹³ Еттита шамдоннинг ўртасида эса тўпиғигача тушган ридо кийган ва кўксига олтин камар боғлаган Инсон Ўғлига ўхшаш бир Кимсани кўрдим. ¹⁴ Унинг боши ҳамда сочлари оқ жундек ва қордек оппоқ эди. Унинг кўзлари алангали оловдек эди. ¹⁵ Унинг оёқлари қиздирилган ярқироқ мисдек эди. Унинг овози кўплаб сувларнинг шовқинидек эди. ¹⁶ У ўнг қўлида еттита юлдузни тутиб турар, Унинг оғзидан дудама қилич чиқар эди. Унинг юзи эса ўз кучида порлаётган қуёшдек эди. ¹⁷ Мен Уни кўрганимда, Унинг оёқларига мурдадек йиқилдим. У менга ўнг қўлини қўйиб, деди: “Қўрқма, Мен Биринчи ва Охиргидирман, ¹⁸ Тирикман. Мен ўлган эдим ва, мана, абадулабад тирикман. Мен дўзах ва ўлимнинг калитларига эгаман. ¹⁹ Энди, сен кўрган нарсалар, бор нарсалар ва бундан кейин келадиган нарсаларни ёзгин. ²⁰ Сен Менинг ўнг қўлимда кўрган еттита юлдуз ва еттита олтин шамдоннинг сири шудир: Еттита юлдуз – бу еттита Жамоатнинг фаришталаридир, сен кўрган еттита шамдон эса – бу еттита Жамоатдир”.