24 ¹ Раббий яна Мусога сўзлаб деди: ² “Исроил ўғилларига буюргин, Муқаддасгоҳидаги чироқ доимо ёниб туриши ва ёруғлик бериши учун улар сенга эзиб чиқарилган тоза зайтун мойини келтиришсин. ³ Аҳарўн бу чироқни Гувоҳлик Киботининг пардасидан ташқарисида, Йиғин Чодирида Раббийнинг қаршисида кечқурундан тонггача ҳар доим ёқиб қўйиши керак. Бу – авлодларингиз оша абадий низомдир. ⁴ Руҳонийлар чироқни ҳар доим Раббийнинг қаршисида тоза чироқпояда қўйишлари керак. ⁵ Сўнг буғдой унидан олиб, ундан ўн иккита нон ёп. Ҳар бир нонда эфанинг ўндан икки қисми миқдорида ун бўлиши керак. ⁶ Уларни икки қатор қилиб, ҳар бир қаторга олтитадан терган ҳолда Раббийнинг қаршисида тоза хонтахтага қўй. ⁷ Ҳар бир қаторга тоза ладанни қўй. Ладан нон билан бирга бўлиб, хотира учун Раббийга қурбонлик бўлади. ⁸ Нонларни Исроил ўғилларидан ҳар шаббат куни доимий равишда Раббийнинг қаршисига қўйиш керак. Бу – абадий аҳддир. ⁹ Булар Аҳарўн билан унинг ўғилларига тегишли бўлади, улар нонларни муқаддас жойда ейдилар. Чунки бу нонлар – Раббийнинг қурбонликларидан улар учун ажратилган буюк муқаддасворликдир. Бу абадий низомдир”. ¹⁰ Бир куни исроиллик аёлнинг мисрликдан туғилган ўғли Исроил ўғилларининг орасига чиқди. Исроиллик аёлнинг ўғли қароргоҳда Исроил ўғилларидан бири билан жанжаллашиб қолди. ¹¹ Исроиллик аёлнинг ўғли эса Раббийнинг номини лаънатлади ва ҳақорат қилди. Шунда уни Мусонинг олдига келтиришди. ¹² Раббийнинг иродаси уларга эълон қилингунича, уни қамаб қўйишди. ¹³ Сўнг Раббий Мусога сўзлаб деди: ¹⁴ “Лаънатлаганни қароргоҳдан ташқарига чиқаргин ва буни эшитганларнинг ҳаммаси қўлларини унинг бошига қўйишсин ҳамда бутун жамоа уни тошбўрон қилсин. ¹⁵ Исроил ўғилларига ҳам айтгин: Агар кимдир ўз Худосининг номини лаънатлайдиган бўлса, ўша одам ўз гуноҳини кўтариб кетади. ¹⁶ Раббийнинг номини ҳақорат қилувчи ўлим жазосига топширилиши керак, бутун жамоа уни тошбўрон қилсин. Мусофир ҳам, маҳаллий одам ҳам, ким Раббийнинг номини ҳақорат қиладиган бўлса, ўлимга топширилсин. ¹⁷ Кимки бирор одамни ўлдирадиган бўлса, ўша қотил ўлимга топширилсин. ¹⁸ Ким молни ўлдирса, у учун тўлаши керак, мол учун мол тўласин. ¹⁹ Ким яқинининг танасига жароҳат етказадиган бўлса, у нима қилган бўлса, унга ҳам шундай қилинсин: ²⁰ синдиргани учун синдирилсин, кўз учун кўз, тиш учун тиш; у одамнинг танасига қандай жароҳат етказган бўлса, унга ҳам худди шундай қилинсин. ²¹ Молни ўлдирган мол учун тўласин, одамни ўлдирган эса ўлим жазосига топширилсин. ²² Мусофирга ҳам, маҳаллий одамга ҳам бир хил ҳукм бўлсин. Зеро Мен сизларнинг Раббий Худойингизман”. ²³ Мусо буларни Исроил ўғилларига айтгач, улар лаънатлаган одамни қароргоҳдан ташқарига чиқардилар ва уни тошбўрон қилдилар. Шундай қилиб, Раббий Мусога қандай буюрган бўлса, Исроил ўғиллари шундай қилдилар.