21 ¹ Раббий Мусога деди: “Аҳарўннинг ўғиллари бўлмиш руҳонийларга эълон қилиб айтгин: Улар ўз халқидан бирор бир ўликка тегиниб, ўзларини нопок қилишмасин. ² Фақатгина ўзининг яқин қариндошига: ўзининг онасига, ўзининг отасига, ўзининг ўғлига, ўзининг қизига, ўзининг ака-укасига ³ ҳамда унинг олдида яшаган ва ҳали эр кўрмаган бокира опа-синглисига тегиниб, нопок бўлмайди. ⁴ Аммо нопок бўлмаслик учун у ўз халқи орасидан никоҳ орқали қариндошларга тегиниб, ўзини булғамаслиги керак. ⁵ Улар бошларини қирмасликлари, соқолларининг учини кесмасликлари ва таналарида кесиклар қилмасликлари керак. ⁶ Улар ўз Худоси учун муқаддас бўлишлари ва ўз Худосининг номини беобрў қилмасликлари керак. Чунки улар Раббийга қурбонликлар ва ўз Худосига тақдим нонларини келтирадилар, шунинг учун улар муқаддас бўлишлари керак. ⁷ Улар фоҳиша ёки бокиралиги бузилганни хотинликка олмасликлари керак, шунингдек, эри рад қилган хотинни хотинликка олмасликлари керак, чунки улар ўз Худоси учун муқаддасдир. ⁸ Уни муқаддас, деб билгин, чунки у сенинг Худойингга тақдим нонларини келтиради. У сен учун муқаддас бўлсин, чунки Мен – сизларни муқаддасловчи Раббий – муқаддасман. ⁹ Агар руҳонийнинг қизи зино билан ўзини булғаса, унда у отасини шарманда қилган бўлади. Бундай қизни оловда ёндириш керак. ¹⁰ Биродарларининг орасида бошига мойлаш мойи қуйилган ва муқаддас кийимларни кийиш учун покланган олий руҳоний, бошини яланғоч қилмаслиги ва кийимларини йиртиб юбормаслиги керак. ¹¹ Шунингдек, у ҳеч қандай ўликка яқинлашмаслиги, ҳатто ўлган отаси ёки онасига ҳам тегинмаслиги ва шу орқали ўзини булғамаслиги керак. ¹² У Муқаддасгоҳдан ҳеч қаёққа чиқмаслиги ва ўз Худосининг Муқаддасгоҳини беобрў қилмаслиги керак. Чунки Худосининг мойлаш мойининг муқаддасворлиги унинг устидадир. Мен Раббийман. ¹³ У ўзига хотинликка фақат бокира қизни олиши керак. ¹⁴ У ўзига хотинликка бева ёки эридан ажрашганни, ёки бокиралиги бузилганни, ёки фоҳишани олмаслиги, бироқ ўз халқидан бокира қизни ўзига хотинликка олиши керак. ¹⁵ У ўз халқида уруғини булғамаслиги керак, чунки Мен уни муқаддасловчи Раббийман”. ¹⁶ Раббий яна Мусога сўзлаб деди: ¹⁷ “Аҳарўнга айтгин: Сенинг уруғингдан танасида нуқсони бўлган ҳеч ким уларнинг барча авлодлари оша ўз Худосига тақдим нонларини келтириш учун яқинлашмаслиги керак. ¹⁸ Танасида нуқсони бўлган ҳеч ким яқинлашмасин: на кўр, на оқсоқ, на бурни пачоқ, на мажруҳ, ¹⁹ на оёғи синган, на қўли синган, ²⁰ на букри, на пакана, на кўзида доғи бор, на яраси бор, на қўтири бор, на мояги шикастланган, ²¹ хуллас, руҳоний Аҳарўннинг уруғидан танасида нуқсони бўлган ҳеч ким Раббийга оловда қурбонликлар келтириш учун яқинлашмаслиги керак. Унинг танасида нуқсони бор, шу боис, у Худога тақдим нонларини келтириш учун яқинлашмаслиги керак. ²² У ўз Худосининг нонидан бўлган муқаддасворлик ва буюк муқаддасворликни ейиши мумкин. ²³ Бироқ у Муқаддасгоҳнинг пардасига яқин келмасин ва қурбонгоҳга яқинлашмасин, чунки унинг танасида нуқсон бор. У Менинг Муқаддасгоҳимни беобрў қилмаслиги керак, чунки Мен уларни муқаддасловчи Раббийман”. ²⁴ Шундай қилиб, Мусо бу амрларни Аҳарўн ва унинг ўғилларига ҳамда Исроилнинг ҳамма ўғилларига эълон қилди.