2 ¹ Нўн ўғли Йешуа Шиттимдан икки нафар кишини айғоқчиликка яширинча юбориб: “Бориб, ерни ва Йерихони кўздан кечиринглар,”- деди. Улар кетишди ва Раҳаб исмли фоҳишанинг уйига келиб, ўша ерда қолишди. ² Йерихо подшоҳига: “Мана, Исроил ўғилларидан қандайдир одамлар ерни кўздан кечириш учун бу оқшом шу ерга келдилар,”- деб етказдилар. ³ Йерихо подшоҳи Раҳабнинг олдига одам юбориб: “Сенинг олдингга келиб, сенинг уйингга кирган одамларни чиқар, чунки улар бутун ерни кўздан кечиришга келганлар,”- деди. ⁴ Бироқ аёл ўша икки кишини олиб, уларни яширди ва деди: “Ҳақиқатан ҳам, менинг олдимга одамлар келган эдилар, лекин мен уларнинг қаердан эканликларини билмаган эдим. ⁵ Қош қорайган пайтда, дарвозани ёпиш вақти келганида, улар кетдилар. Улар қаерга кетганларини билмайман. Тезроқ уларнинг ортидан қувинглар, уларга етиб оласизлар”. ⁶ Ўзи эса уларни уйнинг томига олиб чиқиб, томида тахлаб қўйилган зиғир пояларининг ичига уларни яшириб қўйди. ⁷ Юборилган одамлар Йорданга борадиган йўлдан кечув жойигача уларнинг ортидан таъқиб қилдилар. Уларнинг ортидан таъқиб қилаётганлар чиқиб кетган заҳоти дарвозани ёпдилар. ⁸ Улар ухлашга ётишларидан аввал, у уларнинг олдига томга чиқиб, ⁹ уларга деди: “Ушбу ерни Раббий сизларга берганини мен биламан, чунки сизлар бизни ваҳимага солдинглар ва бу ернинг бутун аҳолиси сизлардан даҳшатга тушдилар. ¹⁰ Чунки Мисрдан чиққанларингизда, Раббий сизларнинг қаршингизда Қизил денгизнинг сувини қандай қуритганини ва сизлар Йорданнинг нариги томонидаги амўрликларнинг икки подшоҳи: Сихон ва Огни нима қилганингизни, уларни тўлиқ қириб ташлаганингизни биз эшитдик. ¹¹ Биз бу ҳақида эшитганимизда, юракларимиз бўшашиб қолди ва бизнинг ҳеч биримизда сизларга қарши дадиллик руҳи қолмади, чунки сизларнинг Раббий Худойингиз ― юқорида самода ва пастда ердаги Худодир. ¹² Шундай қилиб, менга Раббий номи билан қасам ичинглар, мен сизларга шафқат қилганим каби, сизлар ҳам менинг отамнинг хонадонига шафқат қилинглар ҳамда ¹³ менинг ота-онамни, биродарлару опа-сингилларимни, уларнинг барча яқинларини тирик қолдиришингиз ҳамда бизнинг ҳаётимизни ўлимдан қутқаришингиз ҳақида менга ишончли аломат беринглар”. ¹⁴ Бу одамлар унга: “Агар сен бизнинг ушбу ишимизни маълум қилмасанг, бизнинг ҳаётимиз сизларнинг ўрнингизга ўлимга топширилсин. Раббий бизга ерни берганида, биз сенга шафқат ва ҳақиқат бўйича муносабатда бўламиз,”- дедилар. ¹⁵ Сўнг Раҳаб уларни деразадан арқон билан пастга туширди, чунки унинг уйи шаҳар деворида эди, у деворда яшар эди. ¹⁶ У уларга деди: “Таъқиб қилувчилар сизларни учратиб қолмасликлари учун тоққа кетинглар ва таъқиб қилувчилар қайтиб келмагунларича, ўша ерда уч кун яширининглар, кейин эса ўз йўлингиздан кетаверинглар”. ¹⁷ Ўша одамлар унга дедилар: “Агар қуйидагича қилмасанг, сен бизга ичирган сенинг қасамингдан озод бўламиз: ¹⁸ Мана, биз ушбу ерга келганимизда, бизни тушириб юборган деразага қизил арқон боғла, сенинг ота-онангни, биродарларингни, отангнинг бутун оиласини ўз уйингга йиққин. ¹⁹ Агар сенинг уйингнинг эшикларидан кимдир ташқарига чиқса, унинг қони ўзининг бошида бўлади, биз эса айбдор бўлмаймиз. Лекин уйда сен билан бирга бўлганга кимнингдир қўли тегса, унинг қони бизнинг бошимизда бўлади. ²⁰ Агар сен бизнинг ушбу ишимизни маълум қилсанг, унда биз ҳам сен бизга ичирган қасамингдан озод бўламиз”. ²¹ У: “Сизларнинг сўзларингизга кўра бўлсин!”- деди. У уларни қўйиб юборди ва улар жўнаб кетдилар, ўзи эса деразага қизил арқон боғлаб қўйди. ²² Улар кетиб, тоққа келдилар ва уларни таъқиб қилаётганлар қайтмагунларича, ўша ерда уч кун қолдилар. Таъқиб қилаётганлар уларни бутун йўл бўйлаб изладилар, бироқ топа олмадилар. ²³ Шундай қилиб, ушбу икки одам қайтиб кетдилар, тоғдан тушиб, Йордандан ўтдилар. Нўн ўғли Йешуанинг олдига келиб, улар билан содир бўлган ҳамма нарсани унга сўзлаб бердилар. ²⁴ Улар Йешуага: “Раббий бутун ушбу ерни қўлларимизга топширган ва мамлакатнинг бутун аҳолиси биздан даҳшатга тушган,”- дедилар.