1 ¹ Подшоҳ Довуд қариб, кекса ёшга кирганида, уни кийимлар билан ўрар эдилар, лекин у исина олмас эди. ² Шунда унинг хизматкорлари: “Бизнинг ҳукмдоримиз подшоҳ учун ёш қизни изласинлар, токи у подшоҳ олдида турсин, унинг кетидан юрсин ва у билан бирга ётсин, шунда бизнинг ҳукмдоримиз подшоҳ исинади”,- дедилар. ³ Шундай қилиб, Исроилнинг бутун ҳудуди бўйлаб чиройли қизни излаб, шунамлик Абишагани топдилар ва уни подшоҳнинг олдига олиб келдилар. ⁴ Қиз жуда чиройли эди. У подшоҳнинг кетидан юрар ва унга хизмат қилар эди, лекин подшоҳ унга тегмади. ⁵ Ҳаггифнинг ўғли Адонийаҳ мағрурланиб: “Мен подшоҳ бўламан”,- дер эди. У ўзига от‑аравалар, отлиқлар ва тез чопар элликта кишини олди. ⁶ Унинг отаси ҳеч қачон уни: “Нима учун сен бундай қиляпсан?”- деган савол билан хижолат қилмас эди. У жуда кўркам киши бўлиб, Абишаломдан кейин туғилган эди. ⁷ У Зеруйаҳнинг ўғли Йўаб ва руҳоний Абиатар билан маслаҳатлашар эди, улар эса Адонийаҳга ёрдам берар эдилар. ⁸ Лекин руҳоний Садок ва Йеҳойаданинг ўғли Бенайаҳ, пайғамбар Натан, Шимей, Рей ва Довуднинг жасур одамлари Адонийаҳ томонда эмас эдилар. ⁹ Адонийаҳ Эн‑Рогел булоғи ёнидаги Зохелет тоши олдида қўй, ҳўкиз ва буқаларни сўйди. Шундай қилиб, у подшоҳнинг ўғиллари, яъни ўзининг барча укаларини ва подшоҳ олдида хизмат қиладиган барча яҳудийларни таклиф қилди. ¹⁰ Лекин у пайғамбар Натанни, Бенайаҳни, ўша жасур одамларни, ўз укаси Сулаймонни таклиф қилмади. ¹¹ Шунда Натан Сулаймоннинг онаси Батшебага деди: “Ҳаггифнинг ўғли Адонийаҳ подшоҳ бўлганини эшитдингми? Бизнинг ҳукмдоримиз Довуд эса бундан бехабар. ¹² Мана, энди мен сенга бундай маслаҳат бераман: Ўз жонингни ва ўз ўғлинг Сулаймоннинг жонини қутқаргин. ¹³ Бор, подшоҳнинг олдига кир ва унга бундай дегин: Менинг ҳукмдорим подшоҳ, сиз ўз қулингизга қасам ичиб: Сенинг ўғлинг Сулаймон подшоҳ бўлади ва у менинг тахтимда ўтиради, демаганмидингиз? Нима учун Адонийаҳ подшоҳ бўлди? ¹⁴ Мана, сен ўша жойда подшоҳ билан суҳбатлашаётганингда, мен сенинг ортингдан кириб бораман ва сенинг сўзларингни қўллаб-қувватлайман”. ¹⁵ Батшеба подшоҳнинг олдига ётоқхонага борди. Подшоҳ жуда қари эди. Шунамлик Абишага подшоҳга хизмат қилар эди. ¹⁶ Батшеба эгилиб, подшоҳга таъзим қилди. Подшоҳ унга: “Сенга нима керак?”- деди. ¹⁷ У унга: “Менинг ҳукмдорим подшоҳ! Сиз ўз қулингизга Раббий Худойингиз номи билан: Сенинг ўғлинг Сулаймон мендан кейин подшоҳлик қилади ва у менинг тахтимда ўтиради, деб қасам ичган эдингиз. ¹⁸ Энди эса, мана, Адонийаҳ подшоҳ бўлди, сиз эса, менинг ҳукмдорим подшоҳ, бундан бехабарсиз. ¹⁹ У кўплаб ҳўкиз, буқа ва қўйларни сўйиб, барча подшоҳ ўғилларини, руҳоний Абиатарни, лашкарбоши Йўабни таклиф қилди, қулингиз Сулаймонни эса таклиф қилмади. ²⁰ Лекин сиз менинг ҳукмдорим – подшоҳсиз, менинг ҳукмдорим подшоҳдан кейин унинг тахтига ким ўтиришини эълон қилишингиз учун барча исроилликларнинг нигоҳи сизга қаратилган. ²¹ Акс ҳолда, менинг ҳукмдорим подшоҳ кўз юмиб, ўз оталарига қўшилганида, мен ва менинг ўғлим Сулаймон айбдор бўлиб қоламиз”. ²² У подшоҳ билан суҳбатлашаётганида, пайғамбар Натан ҳам келди. ²³ Подшоҳга сўзлаб: “Мана, пайғамбар Натан келди”,- дейишди. У подшоҳнинг олдига кирди ва юз тубан таъзим қилди. ²⁴ Сўнг Натан деди: “Менинг ҳукмдорим подшоҳ! Сиз: Мендан кейин Адонийаҳ подшоҳлик қилади ва менинг тахтимда ўтиради,- деб айтган эдингизми? ²⁵ Зеро у эндиликда бориб, кўпгина ҳўкиз, буқа ва қўйларни сўйди. У шоҳнинг барча ўғилларини, лашкарбошиларни, руҳоний Абиатарни таклиф қилди. Мана, улар унинг олдида еб‑ичиб: Яшасин подшоҳ Адонийаҳ!- демоқдалар. ²⁶ Сизнинг қулингиз мени, руҳоний Садокни, Йеҳойаданинг ўғли Бенайаҳни ва қулингиз Сулаймонни эса таклиф қилмади. ²⁷ Бу менинг ҳукмдорим подшоҳнинг иродаси бўйича бўлган эмасми? Нима учун ўз қулингизга ҳукмдорим подшоҳдан кейин унинг тахтида ким ўтиришини маълум қилмадингиз?” ²⁸ Подшоҳ жавоб бериб: “Менинг олдимга Батшебани чақиринглар”,- деди. У кириб келиб, подшоҳнинг қаршисида турди. ²⁹ Подшоҳ қасам ичиб, деди: “Менинг жонимни ҳар қандай кулфатдан халос қилган Раббий тирик! ³⁰ Мен сенга Исроилнинг Раббий Худоси билан қасам ичиб: Сенинг ўғлинг Сулаймон мендан кейин ҳукмронлик қилади ва у менинг ўрнимга менинг тахтимда ўтиради, деганимдек, мен буни бугун амалга ошираман”. ³¹ Батшеба юзи билан ергача эгилди ва подшоҳга таъзим қилиб: “Менинг ҳукмдорим подшоҳ Довуд абадий яшасин!”- деди. ³² Подшоҳ Довуд: “Менинг олдимга руҳоний Садокни, пайғамбар Натанни ва Йеҳойаданинг ўғли Бенайаҳни чақиринглар”,- деди. Улар подшоҳнинг олдига кирдилар. ³³ Подшоҳ уларга деди: “Ўзларингиз билан бирга ҳукмдорингизнинг хизматкорларини олинглар ва менинг ўғлим Сулаймонни менинг хачиримга ўтқизиб, Гиҳўнга олиб боринглар. ³⁴ Ўша ерда уни руҳоний Садок ва пайғамбар Натан Исроил устидан подшоҳликка мойласин. Сўнг бурғу чалиб: Яшасин подшоҳ Сулаймон!- деб эълон қилинглар. ³⁵ Кейин эса уни қайтариб олиб келинглар ва у келиб, менинг тахтимда ўтиради. У менинг ўрнимга ҳукмронлик қилади. У Исроил ва Яҳудонинг бошлиғи бўлиши учун мен уни тайинлаганман”. ³⁶ Йеҳойаданинг ўғли Бенайаҳ подшоҳга жавоб бериб деди: “Омин, менинг ҳукмдорим подшоҳнинг Раббий Худоси шундай десин! ³⁷ Раббий Худо менинг ҳукмдорим подшоҳ билан бирга бўлганидай, худди шундай У Сулаймон билан ҳам бирга бўлсин! Раббий унинг тахтини менинг ҳукмдорим подшоҳ Довуднинг тахтидан ҳам буюкроқ қилсин!” ³⁸ Шундай қилиб, руҳоний Садок, пайғамбар Натан, Йеҳойаданинг ўғли Бенайаҳ, қерайтиликлар ҳамда пелетликлар бориб, подшоҳ Довуднинг хачири устига Сулаймонни ўтқиздилар ва уни Гиҳўнга олиб бордилар. ³⁹ Руҳоний Садок муқаддас Чодирдан мой солинган бурғуни олиб, Сулаймонни мойлади. Сўнг бурғу чалдилар ва бутун халқ: “Яшасин подшоҳ Сулаймон!”- деб ҳайқирди. ⁴⁰ Бутун халқ Сулаймоннинг ортидан чиқиб келди, халқ най чалар ва шу қадар қувонар эдики, уларнинг қичқириқларидан ер ёрилиб кетар эди. ⁴¹ Адонийаҳ ва у таклиф қилганларнинг барчаси овқат ейишни тўхтатганларида, буни эшитдилар. Йўаб эса, бурғуларнинг овозини эшитиб: “Шаҳарни тўлқинлантираётган бу шовқин нима сабабдан?”- деди. ⁴² У ҳали гапираётганида, руҳоний Абиатарнинг ўғли Йўнатан келди. Шунда Адонийаҳ: “Кир, сен тўғри одамсан ва яхши хабар олиб келасан”,- деди. ⁴³ Йўнатан Адонийаҳга жавоб бериб деди: “Бизнинг ҳукмдоримиз подшоҳ Довуд Сулаймонни подшоҳ қилди. ⁴⁴ Подшоҳ у билан бирга руҳоний Садокни, пайғамбар Натанни, Йеҳойаданинг ўғли Бенайаҳни, қерайтиликлар ҳамда пелетликларни юборди. Улар уни подшоҳнинг хачирига ўтқиздилар. ⁴⁵ Уни руҳоний Садок ва пайғамбар Натан Гиҳўнда подшоҳликка мойладилар. Улар у ердан хурсандчилик билан йўлга тушдилар, шунинг учун шаҳар ҳаракатга келди. Сизлар эшитаётган шовқиннинг сабаби мана шу. ⁴⁶ Сулаймон аллақачон шоҳ тахтига ўтирган эди. ⁴⁷ Бундан ташқари, бизнинг ҳукмдоримиз подшоҳ Довудни табриклаш учун подшоҳнинг хизматкорлари келиб: Сизнинг Худойингиз Сулаймоннинг исмини сизнинг исмингиздан ҳам улуғроқ қилсин, шунингдек, унинг тахтини сизнинг тахтингиздан ҳам буюкроқ қилсин!- дедилар. Подшоҳ ўз тўшагида таъзим қилди ⁴⁸ ва подшоҳ: Раббий Исроилнинг Худоси муборакдир. У бугун менинг тахтимда ўтирадиганни берди ва буни менинг кўзларим кўрмоқда!- деди”. ⁴⁹ Шунда Адонийаҳнинг олдидаги таклиф қилинганларнинг барчаси қўрқиб, ўринларидан турди ва ҳар бири ўзининг йўлидан кетди. ⁵⁰ Адонийаҳ эса Сулаймондан қўрқиб, ўрнидан турди ва бориб, қурбонгоҳнинг шохидан маҳкам ушлаб олди. ⁵¹ Сулаймонга хабар бериб: “Мана, Адонийаҳ подшоҳ Сулаймондан қўрқмоқда. Мана, у қурбонгоҳнинг шохидан маҳкам тутиб: Менга подшоҳ Сулаймон, ўз қулини қилич билан ўлдирмаслиги ҳақида қасам ичсин!- демоқда”,- дедилар. ⁵² Сулаймон: “Агар у ростгўй одам бўлса, унинг бошидан ерга битта сочи ҳам тушмайди. Агарда унда ёвузлик топилса, унда ўлади”,- деди. ⁵³ Подшоҳ Сулаймон одам юборди ва уни қурбонгоҳ олдидан олиб келдилар. У келиб, подшоҳ Сулаймонга таъзим қилди. Сулаймон унга: “Ўз уйингга бор”,- деди.