22 ¹ Шунда Довуд: “Мана, Раббий Худонинг уйи ва Исроилнинг тамоман ёндириш қурбонлиги учун қурбонгоҳ”,- деди. ² Сўнг Довуд Исроил ерида яшаётган мусофирларни тўплашни буюрди ва Худо уйининг қурилиши учун тошларни йўнишга тош йўнувчиларни тайинлади. ³ Довуд дарвозаларнинг эшикларига михлару илмоқлар учун кўплаб темир ҳамда кўплаб беҳисоб мис тайёрлади. ⁴ Шунингдек, беҳисоб кедр дарахтларини тайёрлади, чунки Довудга сидўнликлар ва тирликлар кўплаб кедр дарахтларини келтирган эдилар. ⁵ Довуд: “Ўғлим менинг Сулаймон ёш ва заиф, Раббий учун қурилиши керак бўлган уй эса шуҳрат ва серҳашамликда бутун ер олдида улуғвор бўлиши керак. Шу сабабли, мен у учун тайёргарлик қиламан”,- деди. Шундай қилиб, Довуд ўз ўлимидан олдин кўп нарсани тайёрлаб қўйди. ⁶ Сўнг у ўз ўғли Сулаймонни олдига чақирди ва унга Исроилнинг Раббий Худоси учун уй қуришни васият қилди. ⁷ Довуд Сулаймонга деди: “Ўғлим, менинг Раббий Худойимнинг номига уй қуриш нияти юрагимда бор эди. ⁸ Лекин менга Раббийдан шундай дейилган сўз келди: Сен кўп қон тўкдинг ва катта урушларни олиб бординг. Сен Менинг номимга уй қурмаслигинг керак, чунки сен Менинг юзим қаршисида ерга кўп қон тўкдинг. ⁹ Мана, сенда ўғил туғилади: у тинчлик кишиси бўлади. Мен унинг атрофидаги барча душманларидан унга ором бераман, шунинг учун унинг исми Сулаймон бўлади. Мен унинг кунларида Исроилга тинчлик ва осойишталик бераман. ¹⁰ У Менинг номимга уй қуради ва у Менга ўғил бўлади, Мен эса унга Ота бўламан. Унинг подшоҳлигининг тахтини Исроил устидан абадий мустаҳкамлайман. ¹¹ Эндиликда, эй, ўғлим, Раббий сен билан бўлсин, токи сен муваффақиятли бўлиб, сенинг Раббий Худойинг сенга айтганидек, Унга уй қургин. ¹² Раббий сенга донолик ва идрок берсин. У сени Исроил устидан қўйсин. Сен эса Раббий Худойингнинг қонунига амал қилгин. ¹³ Агар Раббийнинг Исроил учун Мусога буюрган низомлару қонунларини бажаришга ҳаракат қилсанг, шунда сен муваффақиятли бўласан. Кучли ва жасур бўлгин, қўрқмагин ва ташвишланмагин. ¹⁴ Мана, мен қийинчиликлар аро Раббийнинг уйи учун юз минг талант олтин ва минг-минглаб талант кумуш тайёрладим. Мис ва темир эса беҳисобдир, чунки улар ниҳоятда кўп. Шунингдек, мен яна ёғоч ва тошлар тайёрлаб қўйдим, сен эса буларга яна қўшгин. ¹⁵ Бундан ташқари, сенинг кўп ишчиларинг, тош йўнувчиларинг, дарахт кесувчиларинг, дурадгорларинг ва ҳар қандай ишларга маҳоратли усталаринг бор. ¹⁶ Олтин, кумуш, мис ва темирларнинг ҳисоби йўқдир. Шу сабабли, бошлагин ва қургин, Раббий эса сен билан бирга бўлади”. ¹⁷ Довуд Исроилнинг барча ҳокимларига ўз ўғли Сулаймонга ёрдам беришни буюриб деди: ¹⁸ “Сизларга ҳар томондан тинчлик бераётган Раббий Худойимиз сизлар билан эмасми? Чунки У ернинг аҳолисини менинг қўлимга топширди ва бутун ер Раббий қаршисида ҳамда Унинг халқи қаршисида бўйсунди. ¹⁹ Шундай қилиб, ўз юрагу жонингизни Раббий Худойингизни излашга йўналтиринглар. Туриб, Раббийнинг номига қуриладиган уйга Раббийнинг Аҳд Киботини ва Худонинг муқаддас идишларини олиб келиш учун Раббий Худога муқаддасгоҳ қуринглар”.